Door de Amerikaanse overheid gefinancierde censuurafdeling ‘Atlantic Council’ richtte zich op telegram slechts twee maanden voor de arrestatie van Durov

Bron: 28 augustus 2024

Abonnez-vous au Canal Telegram Strategika pour ne rien rater de notre actualité

Pour nous soutenir commandez les livres Strategika: “Globalisme en dépopulation” , “La guerre des USA contre l’Europe” en “Société ouverte contre Eurazië”

De Franse autoriteiten arresteerden de in Rusland geboren dubbele VAE-Franse burger Pavel Durov afgelopen weekend toen hij uit zijn privéjet stapte in Parijs. Durov, die CEO en oprichter is van de populaire berichten-app Telegram, wordt geconfronteerd met een aantal ernstige aanklachten van de Franse autoriteiten, variërend van drugsdelicten tot seksuele uitbuiting van kinderen.

Natuurlijk heeft geen van deze aanklachten direct iets met Durov te maken, maar verwijst eerder naar activiteiten die naar verluidt plaatsvonden op Telegram, Durovs op privacy gerichte berichten-app met bijna 1 miljard actieve gebruikers. Uit de aanklachtdocumenten blijkt niet wat het argument van de Franse autoriteiten precies is met betrekking tot Durovs schuld, en de Franse president Emmanuel Macron ging verdedigend te werk bij X (voorheen Twitter) om het publiek ervan te verzekeren dat de arrestatie niet “politiek” was. Niettemin is het buitengewoon onwaarschijnlijk dat Durovs arrestatie losstaat van Durovs welbekende weigeringen om mee te werken aan censuur- en wetshandhavingsverzoeken van inlichtingendiensten. Bovendien is het ondenkbaar dat Durovs arrestatie zou plaatsvinden zonder de voorkennis en impliciete goedkeuring, zo niet directe medeplichtigheid en aandringen, van de Amerikaanse overheid. Er zijn zelfs betrouwbare berichten dat Macron zelf Durov heeft gelokt om hem te arresteren, aangezien Durov de Franse autoriteiten zou hebben verteld dat hij op uitnodiging van Macron naar Parijs was gereisd om met de Franse president te dineren. Vreemd inderdaad.

Vermoedens over de timing en mogelijke Amerikaanse medeplichtigheid bij Durovs arrestatie worden versterkt door een door DFR Lab gesponsorde conferentie waarin kritiek werd geuit op de weigering van Telegram om informatie met betrekking tot het Russisch-Oekraïneconflict te censureren.

Het DFR Lab van de Atlantic Council is een belangrijke censuurafdeling van het Amerikaanse regime. De censuuractiviteiten van dit laboratorium kwamen uitgebreid aan bod in de onlangs vrijgegeven Twitter Files en in de bijbehorende getuigenis van Shellenberger voor de Commissie Justitie.

Huiscommissie voor de bewapening van de federale overheid:

Belangrijke organisaties

(…)

Digital Forensics Research (DFR) Lab bij de Atlantic Council. Het lab is een van de meest gevestigde en invloedrijke fulltime censuurinstellingen ter wereld.¹⁷ Atlantic Council DFR Lab creëerde in juni 2018 de DisinfoPortal, gericht op het buitenland, in directe samenwerking met de National Endowment for Democracy (NED) en 23 organisaties om verkiezingsverhalen te censureren in de aanloop naar de verkiezingen van 2019 in Europa.18 In 2018 benoemde Facebook Atlantic Council tot officiële partner in het wereldwijd ‘tegengaan van desinformatie’.19 Amerikaanse belastingbetalersfinanciering voor de Atlantic Council komt van het ministerie van Defensie, de Amerikaanse mariniers, de Amerikaanse luchtmacht, de Amerikaanse marine, het ministerie van Buitenlandse Zaken, USAID, de National Endowment for Democracy, evenals energiebedrijven en wapenfabrikanten.

(…)

Het Stanford Internet Observatory, de University of Washington, het Atlantic Council’s Digital Forensic Research Lab en Graphika hebben allemaal onvoldoende bekendgemaakte banden met het Department of Defense, de CIA en andere inlichtingendiensten. Ze werken samen met meerdere Amerikaanse overheidsinstanties om censuuronderzoek en -pleitbezorging te institutionaliseren binnen tientallen andere universiteiten en denktanks.

Alsof het nog niet verdacht genoeg is dat de Atlantic Council wordt gefinancierd door Amerikaanse overheidsinlichtingendiensten, werd de Atlantic Council ook berucht gefinancierd door de beruchte Oekraïense oligarch Viktor Pinchuk (meer hierover hieronder). Zo zien we de handige timing dat twee maanden nadat de Atlantic Council (censuur-cutout van de Amerikaanse overheid) Telegram’s problematische weigering om informatie in de Oekraïne-oorlog te censureren, aan de kaak stelt, Durov in Frankrijk wordt gearresteerd. Grappig hoe dat werkt!

Dit komt overeen met de bevindingen van Mike Benz, een voormalig ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken en wereldautoriteit op het gebied van het censuur-industrieel complex. Benz heeft gemeld dat door de Amerikaanse overheid gefinancierde media zoals Radio Free Europe Telegram hebben uitgekozen voor een aanval in een vergelijkbare tijdlijn (kort na Durovs interview met Tucker Carlson vier maanden geleden).

De arrestatie van Durov is zonder twijfel een belangrijk brandpunt in de kritische en verontrustende ontwikkelingen op het kruispunt van online censuur en geopolitiek. De arrestatie bevestigt niet alleen, maar escaleert ook een patroon dat we in eerdere stukken hebben geïdentificeerd, waarbij regimes zijn overgegaan van louter herhaalde en deplatforming-aanvallen naar de arrestatie, aanklacht en gevangenneming van degenen die zich bezighouden met of facilitering van niet-goedgekeurde uitlatingen. Hoewel conventionele censuur in de vorm van deplatforming nog steeds plaatsvindt, heeft de overname en daaropvolgende heroriëntatie van Twitter door Elon Musk in een richting van vrije meningsuiting het vermogen van het regime om zich bezig te houden met censuur in de conventionele zin die werd onthuld in de Twitter-bestanden, aanzienlijk beperkt.

Censuur op het niveau van de Amerikaanse overheid die platforms als Twitter effectief onder druk zet om onwelgevallige verhalen te censureren (zoals het verhaal over de Hunter-laptop) bereikte waarschijnlijk zijn hoogtepunt in 2020. In de nasleep van Elons overname van Twitter en een bredere technologische afstemming op MAGA (met Microsoft als een opvallende pro-Kamala-weigeraar), heeft zelfs Mark Zuckerberg onlangs publiekelijk Trump geprezen en openlijk de rol van Facebook in censuur in 2020 erkend op verzoek van de nationale veiligheidsstaat. Zelfs enkele van de grote universitaire centra die zich hadden gewijd aan het promoten van het voorwendsel van ‘desinformatie’ voor online censuur, zijn ter ziele gegaan, zoals de in ongenade gevallen censuurdenktank van Stanford University, het Stanford Internet Observatory. Dergelijke instellingen waren belangrijke broedplaatsen van het soort op ‘desinformatie’ gebaseerde censuur dat in 2020 zo agressief piekte.

Alleen omdat conventionele censuur in de stijl van “deplatforming” in 2020 een hoogtepunt bereikte, betekent dat niet dat het regime het heeft opgegeven. Zeker niet. Het betekent dat het regime zich moet aanpassen en zijn aanpak moet veranderen, en zoals we hierboven en elders hebben vermeld, houdt dit niet alleen censureren en aanvallen in, maar ook aanklagen, arresteren en gevangen zetten.

Revolver Nieuws:

En zelfs voor degenen die Zijn Op politiek gebied is er nog iets anders om te overwegen: als doxxing en sociaal gedreven “cancellation” afnemen als haalbare regimewapens voor ideologische controle, zijn er andere wapens om ze te vervangen.

Cancellation is een krachtig instrument van zachte sociale controle. Het is de macht om tientallen, zo niet honderden, mensen en organisaties te laten samenspannen om een ​​persoon te isoleren en hun leven te verwoesten zonder ook maar één wet te hoeven toepassen of het staatsmonopolie op georganiseerd geweld te hoeven gebruiken. Maar vergeet nooit: het regime heeft nog steeds die instrumenten. Dus naarmate het zachte instrument van doxxing afneemt, verwacht dan dat het regime meer gebruik zal maken van directere methoden van ideologische controle.

(…)

Maar Douglass Mackey is waarschijnlijk het beste voorbeeld van allemaal. In tegenstelling tot Jones of Trump was hij een anonieme persoon toen hij zijn “misdrijven” pleegde. Hij werd niet aangevallen vanwege openbare politieke activiteiten, maar vanwege privéacties. En toch heeft het ministerie van Justitie de moeite genomen om een ​​150 jaar oude wet, de Ku Klux Klan Act, te verdraaien, zodat het gerechtvaardigd was om Mackey in de gevangenis te gooien voor het plaatsen van een anti-Hillary Clinton-meme.

Verwacht dat het Mackey-model steeds vaker zal worden gebruikt, onder steeds zwakkere voorwendselen. Want als een regime geen schaamte kan gebruiken om zijn vijanden te vernietigen, is er altijd nog geweld.

Het bovenstaande “Mackey-model” verwijst naar de zaak van Douglass Mackey, een Amerikaanse burger die werd gearresteerd, berecht en veroordeeld voor een misdrijf omdat hij in 2016 memes verspreidde waarin Hillary Clinton werd bespot. Als het regime minder goed in staat is om desinformatie te gebruiken als voorwendsel voor censuur om Twitter onder druk te zetten om gebruikers te deplatformen, vertegenwoordigt Mackeys zaak een tot nu toe succesvolle poging (de zaak is momenteel in hoger beroep) om een ​​groot deel van de desinformatiefraude in het strafrecht te codificeren. Bovendien kan Durovs arrestatie het beste worden begrepen als een aanvulling op het Mackey-model. Als Mackeys arrestatie de bereidheid van het regime vertegenwoordigt om burgers aan te vallen en te arresteren voor niet-goedgekeurde uitlatingen, vertegenwoordigt Durovs arrestatie de toenemende bereidheid van westerse regeringen om censuurbestendige tech-CEO’s te arresteren omdat ze niet meewerken zoals de lakeien van het regime die voorheen exclusief Big Tech controleerden.

Het gevaarlijke precedent van de arrestatie van Durov heeft geleid tot felle veroordelingen van Edward Snowden tot Elon Musk.