Mening | Harris moet leiding geven aan de moord door de politie op Sonya Massey

Hoewel Massey geen duidelijke bedreiging vormde (een ontbijtbar scheidde de keuken van de familiekamer waar Grayson zijn wapen richtte), schoot de agent de ongewapende moeder in het gezicht. Enkele seconden later weigerde Grayson, volgens de video, om medische hulp te bellen.

Er is iets bijzonder weerzinwekkends aan de mix van moord en het alledaagse. Zwarte vrouwen worden in hun huizen vermoord door politieagenten terwijl ze de meest banale huishoudelijke activiteiten uitvoeren. Massey, gekleed in een badjas en pyjama, werd neergeschoten terwijl ze een pan van het fornuis haalde. Atatiana Jefferson werd in 2019 in Fort Worth vermoord terwijl ze met haar neefje videogames speelde. In 2020 werd Breonna Taylor vermoord door agenten in Louisville die een huiszoekingsbevel uitvoerden zonder aan te kloppen. Ze sliep naast haar vriend.

Uit een onderzoek dat The Post in 2020 publiceerde, bleek dat sinds 2015 in de Verenigde Staten bijna 250 vrouwen door de politie zijn vermoord. 89 van hen deden dat bij hen thuis of bij iemand die ze kenden.

Grayson is ontslagen, gearresteerd en aangeklaagd voor moord met voorbedachte rade en zware mishandeling met een vuurwapen. Hij pleitte onschuldig. Zijn arbeidsverleden toont de ene korte periode na de andere in het Amerikaanse leger en verschillende wetshandhavingsinstanties, maar zijn falen om zich te onderscheiden heeft hem er nooit van weerhouden om weer een baan te krijgen waarbij hij een badge droeg, een wapen bij zich had en bevelen gaf. Mensen in steden door het hele land zien dit als een systematisch falen, zelfs als mensen met macht dat niet kunnen. Verontwaardigde burgers marcheerden en hielden wake voor gerechtigheid voor Massey afgelopen weekend.

Zoals activiste en onderwijzeres Alicia T. Crosby in 2020 zei: zwarte vrouwen die door de politie worden vermoord, verdienen ook opstanden.

Vicepresident Harris, de vermoedelijke Democratische presidentskandidaat, moet een keuze maken: of ze bij de demonstranten of bij de machthebbers zal zijn? Sinds president Biden zich terugtrok uit de presidentsrace en Harris snel de nominatie binnensleepte, schelden haar liberale collega’s degenen uit die de parade verstoren door een duidelijk beleid te eisen over deze kwestie. In de weelderige weeën van de huwelijksreis van Harris genieten ze van de opwinding van een zwarte en Zuid-Aziatische vrouw met een pad naar het presidentschap. Tegelijkertijd aht-aht-en ze degenen van ons die Harris zouden willen pushen om sterke, humane posities in te nemen in binnen- en buitenland. Wacht maar tot ze Donald Trump verslaat, tot ze aantreedt, tot, tot, tot. Maar, zoals James Baldwin beroemd vroeg: “Hoeveel tijd wil je voor je vooruitgang?”

De harde realiteit is dat politiegeweld en racisme tegen zwarte vrouwen nooit op vakantie gaan.

Omdat het belangrijk is om de Massey-zaak te bespreken, belde Harris vrijdag de Massey-familie. Volgens Yamiche Alcindor van NBC News zei hij in het gesprek: Harris zou hebben gezegd de George Floyd Policing Act, die tot doel heeft om raciale en religieuze profilering bij de politie te verbieden, gekwalificeerde immuniteit te hervormen en wurggrepen en huiszoekingsbevelen zonder aanklikken te verbieden. Dat was een magere troost, aangezien het wetsvoorstel al jaren in het Congres wordt tegengehouden.

Dat is het probleem met Amerika, zoals het al generaties lang is. Moorden op zwarte mensen worden niet gezien voor wat ze zijn: misdaden. Het zijn “rassen”-kwesties, het zijn “politietraining”-kwesties, het zijn rotte appels tussen anderszins goede overheidsdienaren. Zeer zelden worden politieschietpartijen op ongewapende mensen beschouwd als moord, het ultieme falen van wet en orde. Omdat in dit land de wet zwarte mensen doodde om de raciale orde te handhaven.

Als voormalig officier van justitie heeft Harris een wet-en-orde-referentie die kiezers in het midden en rechts kan aanspreken. Tijdens haar tijd als procureur-generaal van Californië steunde ze geen wetgeving die het ministerie van Justitie de bevoegdheid zou geven om politieschietpartijen te onderzoeken. Harris’ presidentiële campagne gebruikt haar verleden om te zeggen dat ze niet bang is om criminelen aan te pakken, waaronder natuurlijk de misdadiger Donald Trump.

Maar zal “Kamala de politieagent” het opnemen tegen criminele agenten?

Het valt niet te ontkennen dat zwarte kandidaten op nationaal niveau een harde lijn moeten bewandelen in wat gezien wordt als raciale kwesties. Maar ze moeten wel aan de goede kant van de lijn staan. Hoewel ze gebukt gaan onder hun verdriet, zei Massey’s familie dat ze enthousiast op Harris zouden stemmen. De vicepresident moet die stem verdienen door zich te committeren aan het aanpakken van rassen- en beleidswreedheid in haar toekomstige regering. Het is het minste dat Massey en andere zwarte vrouwen die door de politie zijn gedood, verdienen.