Tactical Breach Wizards recensie | PC Gamer

WAT U MOET WETEN

Drie mysterieuze militairen zitten in een felverlicht, liefdevol gedetailleerd café. — (Afbeelding tegoed: Verdachte ontwikkelingen)

Wat is het?: Een bombastisch turn-based spel over militaire magiërs met een strak geschreven verhaal.
Verwacht te betalen: € 19,99/£ 16,75
Ontwikkelaar: Verdachte ontwikkelingen Inc
Uitgever: Verdachte ontwikkelingen
Beoordeeld op: NVIDIA GeForce RTX 3060, AMD Ryzen 7 5800 8-Core-processor, 16 GB RAM, Force MP600 SSD.
Meerdere spelers: Nee, maar er is een level-editor en een deelsysteem.
Stoomdek: Speelbaar
Link: verdachteontwikkelingen.com

Er is een fenomeen dat wordt waargenomen bij de meeste tabletop roleplaying (TTRPG) groepen: als je samen speelt, en in elkaars ritme valt, beginnen er twee dingen te gebeuren. Ten eerste bereikt je vermogen tot oprecht vertellen nieuwe hoogten; ten tweede raken je ideeën steeds meer uit balans.

Tactical Breach Wizards, een turn-based tactiekspel van Suspicious Developments Inc, weet de essentie van een doorgewinterde TTRPG-groep te vangen en samen te vatten in zo’n 18 uur vol onzin, hartverscheurende karakterverhalen en jawel: defenestratie.

Tactical Breach Wizards is verre van XCOM in een toga en tovenaarshoed. In plaats van langdurige gevechten, richt het zich op de ‘breach, clear, repeat’-lus van kleine gevechtspuzzels en geeft het je meer tactische tools dan je in een tas zou kunnen stoppen. Het is echter wat er tussen de marges is gekrabbeld – het verhaal, de personages en de stroom van topklasse-party-geklets – dat Tactical Breach Wizards echt laat vliegen.

Wees aardig, spoel terug

Banks en Jen dringen een kamer vol vijanden binnen in Tactical Breach Wizards.

(Afbeelding tegoed: Verdachte ontwikkelingen)

Tactical Breach Wizards is geen spel dat alleen maar geïnteresseerd is in consequenties, maar in het gevoel dat je het grootste genie bent aan deze kant van de Bay of Teeth. Leven met je fouten is tenslotte voor mensen zonder magie. Dankzij marineziener Zan Vesker (een man die af en toe een voorspelling doet, maar meestal maar één seconde vooruit kan kijken) worden je acties in Tactical Breach Wizards altijd gereset, zolang je maar niet op de knop “einde beurt” klikt.

Missies zijn verdeeld in drie fases: de actiefase, de voorziefase en de beurt van je vijand. In de actiefase plan je hoe je team gaat reageren. In de voorziefase kijk je hoe dat allemaal uitpakt en tijdens de beurt van de vijand mogen ze hun pionnen verplaatsen, waardoor je een nieuwe set omstandigheden krijgt om je een weg doorheen te puzzelen.

Een uitleg van de fasen in Tactical Breach Wizards, zoals beschreven in de openingstutorial.

(Afbeelding tegoed: Verdachte ontwikkelingen)

Spelend op de beoogde moeilijkheidsgraad van het spel, vond ik geen enkele uitdaging onoverkomelijk. Wat mijn brein echter wel bezighield, waren de optionele uitdagingen in de missie. Deze kunnen van alles zijn, van “Defenestrate Steve Clark, traffic warlock” tot “Deal with all enemys by turn 2.”

Je kunt deze missies opnieuw spelen om de extra onderdelen later aan te pakken, en ze zijn niet verplicht, maar er is een goede reden om ze zo snel mogelijk te voltooien: mode. Door uitdagingen te voltooien verdien je Confidence, waarmee je outfits voor je team kunt ontgrendelen. De strenge necromancer Banks had een aantal van mijn favoriete outfits, waaronder een wildwest-gunslingerlook, twee hoodies en drip waar de grim reaper jaloers op zou zijn.

Het behalen van deze optionele doelen is ook enorm bevredigend, en dat komt door de flexibiliteit die je hebt om de meest wilde combo’s te maken.

Krachtwoord: Wombo

Een team van goed uitgeruste special-ops wizards, klaar voor de strijd in Tactical Breach Wizards.

(Afbeelding tegoed: Verdachte ontwikkelingen)

Elk personage in Tactical Breach Wizards is briljant samengesteld en vervult een niche die op verschillende manieren samenwerkt met hun landgenoten. Naarmate je meer voordelen vrijspeelt, ga je van het nauwelijks kunnen uitslaan van drie gasten uit een raam naar een onstuitbare inbraakmachine.

Bijvoorbeeld, Vesker de Navy Seer en Banks de Necromedic (zij kan mensen weer tot leven wekken, maar ze moeten eerst dood zijn) werken goed samen. Vesker kan False Prophet gebruiken, die een kloon oproept die (met al zijn voordelen ontgrendeld) zijn aanvalsstaf afvuurt op een vijand wanneer iemand, inclusief andere klonen, hen raakt met een basisaanval – en hoewel elke kloon slechts één potshot krijgt per triggerende aanval, triggeren ze allemaal elkaar, wat leidt tot een salvo van geweervuur dat zo ongeveer alles smelt.

Zodra ze hun geld hebben verdiend, komt Banks binnen met haar 3×3-aanval (verbeterd met een perk om de directe schade te vergroten) en doodt ze behendig. Dit is een erg slimme strategie en geen vreselijk verraad van je kloonvrienden vanwege een perk die hun manakosten terugbetaalt zolang ze sterven voor het einde van de beurt, waardoor Vesker de volgende ronde een nieuwe groep helpers kan oproepen.

Tegen de tijd dat je de beschikking hebt over zes agenten met de hoogste capaciteit, haal je bij elke beurt de grootste onzin uit.

Stormheks Jen Kellen en oproerpriester Dall Sabin zijn ook geweldige partners. Jen heeft een kettingbliksemaanval die mensen omver werpt op basis van de invalshoek, verspreid over drie (en uiteindelijk zes) doelen. Dit kan worden gekoppeld aan vijanden, bondgenoten en objecten, waaronder Dalls oproerblok, dat ze bijna overal kan neergooien.

Dall kan zichzelf ook verwisselen met bondgenoten en vijanden. Dit betekent in essentie dat ze de positie van de vijand kan manipuleren om het beste uit Jens kettingbliksem te halen, vijanden uit ramen of tegen objecten te schoppen voor enorme botsingsschade. Eenvoudige tools die je het gevoel geven dat je een Harvard-afgestudeerde bent als je een triple kill krijgt met één goed gehoekte bout.

Een foto van Jen Banks die het blok van Riot Priest Dall gebruikt om effectief een kettingbliksem te gooien.

(Afbeelding tegoed: Verdachte ontwikkelingen)

Normaal gesproken irriteren turn-based tactische spellen mij omdat ze hyperspecifieke oplossingen voor elke situatie hebben. Tactical Breach Wizards heeft weliswaar af en toe een puzzelboxlevel, maar er zijn net zoveel levels die het speelveld vullen met vijanden en je zelf je eigen oplossing laten bedenken.

Mijn enige echte klacht is dat, hoewel je oudere missies opnieuw kunt spelen met je volledige kit, het spel aanvoelt alsof er een NG+-optie ontbreekt, behalve het verhogen van de moeilijkheidsgraad en het opnieuw doorlopen van elke missie één voor één. Er zijn wat post-game challenges, maar ik heb ze in een handvol uren zonder veel moeite doorgenomen.

Tegen de tijd dat je toegang hebt tot zes gemaximaliseerde agenten, haal je elke beurt absolute onzin uit. Het komt op het punt dat het een beetje oneerlijk aanvoelt. Ik speelde het spel op de normale moeilijkheidsgraad, hoewel ik een aantal van de eindspelmissies op hard probeerde met een gemaximaliseerde bemanning – en hoewel ik zeker inventiever moest worden, zweette ik niet al te veel, vooral niet omdat de druk om de optionele vertrouwensdoelen te behalen was weggevallen.

Let wel, de game komt met een uitgebreide level-editor en de mogelijkheid om deze te delen met andere spelers. Dus wie weet, misschien creëren een paar wonderkinderen wel de nachtmerrie van het eindspel waar ik naar verlang.

Het enige minpuntje aan de iets mindere herspeelbaarheid van het spel (wat alleen een probleem is omdat ik er meer van wil), is het verhaal. Dat heeft mij compleet verrast.

Vriendschap is magie

Jen, de Stormheks en privédetective, praat met Banks, een necromedicus, op een loopbrug.

(Afbeelding tegoed: Verdachte ontwikkelingen)

Tactical Breach Wizards is een erg grappig spel. Personages maken grapjes met elkaar op een vlotte, goed geschreven manier die de absurditeit van de setting enorm naar voren brengt. Bijvoorbeeld, in de allereerste missie nemen beide personages even de tijd om te puzzelen over een druïde maffia Great Oak in een ghillie suit. “Is het niet al een boom?” vraagt je metgezel, waarop je kunt antwoorden: “Misschien willen ze wel aangezien worden voor een sluipschutter.”

Er zijn weinig kansen voor een goede grap. Elk voltooide missiescherm bevat een grappig objectief dat mij meestal aan het lachen maakte. En hoewel dat op het eerste gezicht vermoeiend klinkt, breekt Tactical Breach Wizards zijn komedie op met aanvallen van lasergerichte karakterschrijverij.

Het presenteert zichzelf als een actievolle militaire escapade met een knipoog, en dat is het ook. Maar het is ook onveranderlijk oprecht, met karakterontwikkeling die op de een of andere manier geweldig is, ondanks de beperkte tijd die aan zulke dingen is besteed in een gemiddelde tactiekgame.

Een gesprek tussen twee personages in Tactical Breach Wizards vóór de inbreuk.

(Afbeelding tegoed: Verdachte ontwikkelingen)

Het verhaal wordt verteld via tussenfilmpjes vóór en ná de missie, maar ook via korte gesprekken vóór elke deurbreuk, Anxiety Dream-missies die dieper ingaan op de specifieke psyche van een personage om krachtige voordelen te ontgrendelen, en een schattige kleine kaart van prikbord waarmee je letterlijk dingen aan elkaar kunt rijgen.

Eén-op-één gesprekken tussen je groepsleden geven ze ondertussen meer diepgang. Elk personage wordt verkend, met aandacht voor hun persoonlijke trucjes, onzekerheden en tragedies, wat wat anders een zeer competente actiefilm zou zijn, tot iets gedenkwaardigs verheft.

Het rechttoe rechtaan spelen

Drie mysterieuze militairen zitten in een felverlicht, liefdevol gedetailleerd café.

(Afbeelding tegoed: Verdachte ontwikkelingen)

Het ene woord waar ik steeds aan terugdenk als ik terugdenk aan mijn tijd met dit spel is “oprechtheid”. Tactical Breach Wizards is een strak, goed ontworpen turn-based tactics spel, maar het is uitgevoerd met zowel een ernst als enthousiasme die onmogelijk te negeren is.

De mechanica is goed in balans, maar zal altijd de balans laten varen ten gunste van het uitvoeren van domme en coole manoeuvres. Het is een spel dat onzin en oneerbiedigheid combineert, maar er toch in slaagt om doordacht te zijn, en mijn 22 uur erin – inclusief het voltooien van alle optionele vertrouwensdoelen en droomniveaus – heb ik volkomen betoverd doorgebracht.

Als het ergste wat ik kan zeggen is dat ik gewoon meer van Tactical Breach Wizards wil, dan is dat een teken dat we iets speciaals in handen hebben. Als je van tactiekspellen en karaktergedreven verhalen houdt, dan is de enige misdaad die deze game begaat dat je hongerig bent naar meer van beide.

Openbaarmaking: Tactical Breach Wizards-ontwikkelaar Tom Francis was 10 jaar lang redacteur bij PC Gamer en vertrok in 2013 na de release van zijn eerste game, Gunpoint. We wijzen schrijvers en redacteuren toe die geen persoonlijke relatie met Tom hebben voor de berichtgeving over zijn games.