Harris krijgt ruimte van links om zich hard op te stellen over de grens

CHICAGO — Democraten zetten een lastige tweestapsstrategie in op het gebied van immigratie: ze houden één voet op het vertrouwde terrein van immigrantenrechten en zetten de andere voet in een nieuw restrictief standpunt ten aanzien van de grens.

De ingewikkelde choreografie was woensdagavond volledig te zien tijdens de Democratische Nationale Conventie, waar sprekers afwisselend lofzangen hielden op Amerika als een land van immigranten die recht hebben op een pad naar burgerschap en kritiek uitten op voormalig president Donald Trump omdat hij een wetsvoorstel van beide partijen om grensoverschrijdingen aan banden te leggen, had afgewezen.

Achter de alles-hebben-benadering schuilt echter een ondubbelzinnige ruk naar rechts. Democraten zijn teruggekomen op hun decennialange aandringen dat alle nieuwe grensbeveiligingsmaatregelen gepaard moeten gaan met een pad naar burgerschap en hulp voor ongedocumenteerde immigranten. Vicepresident Kamala Harris draait advertenties waarin ze de hardheid aan de grens aanprijzen, met een meer gedempte campagne-nadruk op het legalisatiebeleid dat al tientallen jaren hun immigratie-leidraad is.

Maar zelfs terwijl de Democraten hun draai naar rechts maken, verzet de linkerflank van de partij zich niet. Het gebrek aan grote tegenreacties van progressieven is opvallend, aangezien activisten hun zorgen inslikken en zich plichtsgetrouw achter de vicepresident scharen. Hun berekening is deels geworteld in het scherpe contrast van de presidentiële match-up: Harris, de dochter van immigranten die afkomstig is uit een diverse grensstaat, versus Trump, die belooft de draconische beleidsmaatregelen van zijn eerste regering uit te breiden door een enorm deportatieregime in te voeren.

“Het is de angst voor Trump”, zei Erika Andiola, een al jarenlang voorstander van immigratie, waarmee ze botweg de overheersende factor samenvatte die progressieven ertoe dwingt hun onenigheid over een groot aantal kwesties te temperen in naam van de eenheid van de partij.

Maar na de verkiezingen in november vindt er een grotere, ingrijpende verandering plaats, aangezien Democraten en activisten worstelen met de politieke aannames en de langlopende wetgevingsstrategie die hun benadering van immigratie al generaties lang bepalen.

“We erkennen dat we geen alomvattende immigratiehervorming kunnen doorvoeren totdat we immigratie van tafel halen — niet langer als een politieke piñata door Republikeinen worden gebruikt,” zei Domingo Garcia, voorzitter van League of United Latin American Citizens PAC. De burgerrechtengroep steunde Harris deze maand, de eerste formele presidentiële steunbetuiging in haar 95-jarige geschiedenis.

In Chicago lieten immigratieactivisten op reversspeldjes in stilte hun verlangen zien naar een pad naar burgerschap, om zo elke zichtbare wrijving over een beleidsplatform te vermijden dat veel meer naar grensbeveiliging neigt dan vier jaar geleden. De programmering van het congres bevatte niet alleen een jonge influencer die zijn persoonlijke immigratieverhaal vertelde, maar ook de sheriff van een grensdistrict in Texas die zei dat Harris, en niet Trump, strenger zou optreden tegen criminaliteit aan de grens.

“We hoeven niet te kiezen tussen een veilige grens en het bouwen van een Amerika voor iedereen. Onder president Harris kunnen en zullen we beide doen,” zei Rep. Pete Aguilar uit Californië, wat de Democraten illustreert.

Volgens de campagne van Harris weerspiegelt deze mix het standpunt van het electoraat: kiezers willen geen chaos aan de grens, maar steunen ook beleid om illegale immigranten die al lange tijd in de VS verblijven, te helpen. Maar zo’n evenwichtsoefening is buitengewoon lastig, aangezien peilingen aantonen dat immigratie een groot kwetsbaar punt is voor Harris en haar partij.

De dagen dat Democratische strebers elkaar links de loef afsteken door te beloven grensoverschrijdingen te decriminaliseren, zijn voorbij, zoals de meeste presidentskandidaten, waaronder Harris, vorige cyclus deden. De piek in grensoverschrijdingen in de eerste drie jaar van de Biden-Harris-regering heeft de Republikeinen een krachtige politieke knuppel gegeven, hoewel de aantallen nu ongeveer op hetzelfde niveau liggen als toen Trump aftrad.

De eerste erkenning van deze aansprakelijkheid kwam toen president Joe Biden een bipartizaan grensbeveiligingspakket onderschreef dat niet de typische Democratische eisen van hulp voor kinderen omvatte die illegaal door hun ouders naar het land waren gebracht. Toen Trump de Republikeinen vertelde de deal te schrappen, en de grens liever als een belangrijk campagneonderwerp wilde houden, volgde Biden dit op met een uitvoerend bevel dat asiel aan de zuidelijke grens aan banden legde.

“Het was meer dan teleurstellend en verontrustend, omdat het de eerste keer was in mijn leven dat ik me kon herinneren dat het een aanpak was die alleen gericht was op handhaving, en geen evenwichtige aanpak”, zei senator Alex Padilla, de Democraat uit Californië die een vooraanstaand voorvechter is van een herziening van het immigratiesysteem. “Ik vreesde dat we uiteindelijk tegen onszelf zouden onderhandelen, en dat zou het nieuwe standpunt van de Democratische Partij kunnen worden.”

Maar Padilla zei dat zijn bedenkingen zijn weggenomen, zowel doordat de GOP de grensdeal heeft ingetrokken als doordat hij ervan overtuigd is dat Harris een bondgenoot van zijn zaak is.

“We bevinden ons nu op een andere plek”, zei hij.

Padilla en andere immigrantenvoorvechters werden deels gerustgesteld door een tweede uitvoerend bevel van Biden om ongedocumenteerde immigranten die getrouwd zijn met Amerikaanse burgers te beschermen tegen deportatie. De regering schat dat ongeveer 500.000 mensen in aanmerking komen voor de nieuwe bescherming, waaronder werkvergunning en een pad naar legaal permanent verblijf.

“Dat was de meer evenwichtige aanpak waar we om hadden gevraagd”, zei Padilla, die opmerkte dat Harris’ verkiezingstoespraak een verwijzing bevat naar een alomvattende immigratiereform.

De uitvoeringsverordening voor partneralimentatie was een tastbare overwinning voor degenen die opkwamen voor de pro-immigrantenzaak. De American Business Immigrant Coalition vierde het als een hard bevochten beleidsprestatie tijdens een receptie deze week in een cantina in Chicago, ongeveer twee mijl van de congreszaal.

Maar toen Biden maandag zijn keynote-toespraak hield op de conventie — dezelfde dag dat het beleid van kracht werd — sprak hij niet over de prestatie. Voor sommige voorstanders was het een teken van hoe inspanningen om immigranten te helpen naar de achtergrond zijn verdwenen, terwijl Democraten steeds meer over grensbeveiliging praten. Het beleid kreeg later die week een shout-out vanaf het podium van Rep. Pete Aguilar, de hoogstgeplaatste Latino in het Congres.

Voor Andiola — de progressieve immigrantenvoorvechter — was het uitblijven van een pleidooi van Biden “zo’n gemiste kans. Ze hadden een spreker kunnen hebben die een echtgenoot had die ongedocumenteerd was en die vertelde hoe veel beter hun leven zou worden dankzij dit programma.”

Maar voor nu wuiven veel voorstanders van immigranten de minachting weg. Veel van hun enthousiasme is specifiek voor Harris, wiens persoonlijke achtergrond nauw verweven is met de immigrantenervaring.

Haar roots in Californië helpen ook — geen enkele Democratische politicus uit de staat kan de partijrangen beklimmen zonder vloeiend te worden in de beleidsdoelen van de beweging. Harris heeft langdurige relaties met immigrantenactivisten; haar eerste bezoek de dag nadat ze in 2016 in de Senaat was gekozen, was met de Coalition for Humane Immigrant Rights of Los Angeles, een van de meest prominente belangenbehartigingsgroepen van de staat.

“Ik hoop vooral dat dit iets is dat ik niet aan Kamala Harris hoef uit te leggen”, aldus Angelica Salas, de uitvoerend directeur van de groep.

Terwijl Harris zich in de uren en dagen nadat Biden zich had teruggetrokken uit de presidentsrace haastte om steun te vergaren, stonden de leiders van de belangenorganisatie UnidosUS hoog op haar lijstje.

“Ze nam de tijd, met al die telefoontjes die ze pleegde, om de organisatie te bellen,” zei Carmen Feliciano, vicevoorzitter van beleid en belangenbehartiging voor de groep. “Dus het laat absoluut zien dat Latino’s top of mind zijn voor haar en voor haar toekomstige bestuur.”

Door die relaties te onderhouden, heeft Harris een aanzienlijke gratieperiode verdiend van belangenbehartigingsgroepen die gewend zijn om beleidsdetails te eisen van Democratische kandidaten. Feliciano erkende dat Harris geen specifiek immigratieplan heeft gepresenteerd, maar gaf aan bereid te zijn haar het voordeel van de twijfel te geven.

“We weten, op basis van waar ze in het verleden is geweest, dat haar beleid waarschijnlijk in lijn zal zijn met het beleid van UnidosUS”, aldus Feliciano.

Tot nu toe is Harris’ geschiedenis op het gebied van immigratie voer geweest voor een reeks GOP-aanvalsadvertenties. Republikeinen hebben er snel aan gewerkt om Harris het gezicht te maken van de grenschaos die het grootste deel van Bidens termijn definieerde. Ze hebben haar de “grens-tsaar” genoemd, een misleidende titel die Harris’ portefeuille op dit gebied overdrijft. (Biden had de vicepresident belast met het samenwerken met Midden-Amerikaanse landen om de grondoorzaken van migratie aan te pakken.)

In de begindagen van haar campagne kwam het probleem naar voren als een van Harris’ grootste zwakke plekken, wat haar team ertoe aanzette om snel een agressieve houding aan te nemen. Ze benadrukten haar staat van dienst als procureur-generaal van een grensstaat die transnationale bendes, drugskartels en mensenhandelaren vervolgde. Ze hebben ook geprobeerd Trump in het defensief te drijven, door zijn rol in het doden van de bipartisan border security bill aan te kaarten en impopulaire beleidsmaatregelen tijdens zijn presidentschap, zoals gezinsscheiding, te benadrukken. De strategie is een bladzijde uit Bidens draaiboek, aangezien Harris de asielmaatregelen van de president aanprijst die hebben geleid tot een daling van meer dan 50 procent in grensoverschrijdingen. Het roept ook de campagne op die wordt geleid door Rep. Tom Suozzi, een Democraat uit Long Island die deze winter een rode zetel veroverde in een speciale verkiezing door zich kandidaat te stellen als border hawk.

“Mijn adviseurs en andere mensen in mijn partij zeiden: ‘Hé, wat doe je om daarover te praten?’ Dat is een Republikeins probleem,” zei Suozzi. “Nee, dat is het niet. Dit is waar mensen over praten. En goede politici zijn degenen die zeggen wat mensen al denken.”

Suozzi, die zich heeft ontwikkeld tot een belangrijke woordvoerder voor de Democraten op het gebied van immigratie en die woensdag een spreekbeurt mocht houden op het congres, vertelde POLITICO dat het benadrukken van grensbeveiliging een noodzaak is voor degenen die in de toekomst andere hervormingen willen zien, zoals een pad naar burgerschap.

“Immigratieactivisten — en ikzelf — we willen nog steeds al die dingen doen. Maar de realiteit is dat de mensen daar niet per se om roepen,” zei hij. “Het is het juiste beleid. … Het is het juiste om te doen. Maar op dit moment zeggen de mensen: ‘Hé, ik kijk naar dit spul op tv en ik vind het er niet mooi uitzien.’ Dus we moeten op de mensen reageren.”

Democraten voelen zich bevrijd om de kwestie direct aan te pakken, deels omdat er steeds meer bewijs is dat het niet per se de manier is om stemmen van Latino’s te winnen door zich te bemoeien met immigratie, een cruciale groep voor de partij. In peilingen rangschikken Latino’s economische kwesties consequent hoger dan immigratie als een van de belangrijkste zorgen. Enquêtes laten ook zien dat een meerderheid van Latino’s strengere grensbeveiligingsmaatregelen steunt.

“Er zijn massa’s gegevens die zeggen dat Latino’s niet de Democratische voorstanders zijn op dit gebied,” zei Mike Madrid, een GOP-consultant die al lang gespecialiseerd is in de Latino-stem. “Zij zijn de plek waar Joe Biden begon te draaien en waar Kamala Harris de inzet heeft verdubbeld. Dat is waar zij zijn. Daarom hebben (Democraten) de verandering gemaakt.”

Sommige voorstanders hebben hun eigen verschuiving ondergaan. UnidosUS bracht woensdag een voorstel voor een grensbeleid uit, wat de eerste keer is dat de groep zich specifiek in het debat over handhaving heeft gewaagd. De groep erkent dat Latino’s steeds gefrustreerder raken door een gevoel van wanorde aan de zuidelijke grens en probeert het handhavingsdebat te verleggen van het praten over strenge maatregelen naar een beleid dat “streng, eerlijk en vrij van wreedheid” is.

Hoewel pro-immigratiegroepen Harris de ruimte geven om haar campagne met harde taal te voeren, verwachten ze nog steeds dat ze hun belangen zal verdedigen als ze wint, vooral als de Democraten ook de controle over het Congres krijgen.

“Ze zouden binnen de eerste 100 dagen een wetsvoorstel voor immigratiehervorming moeten aannemen, en binnen de eerste 100 dagen een wet voor stemrecht, en die kwesties van tafel moeten halen voor toekomstige verkiezingen”, aldus Garcia van LULAC.

Als het Congres verdeeld blijft en verregaande wetgeving van de baan is, verwacht Salas van CHIRLA dat Harris “elke macht die ze als uitvoerende macht heeft, zal aanwenden om onze mensen vrijheid te bieden en onze ongedocumenteerde gemeenschap te beschermen.”

Eén ding waar voorstanders niet mee akkoord gaan, is dat de Democraten een wetsontwerp voor handhaving aannemen en de kwestie vervolgens laten rusten.

Padilla zegt dat de partij vanwege haar voorgeschiedenis geen reden tot bezorgdheid heeft.

“We hebben het de afgelopen zes (of) negen maanden over grensbeveiliging gehad,” zei Padilla. “We hebben het al tientallen jaren over paden naar burgerschap.”

Myah Ward heeft bijgedragen aan dit rapport.