Juridische experts wegen in op schokkende aanklacht

Sean “Diddy” Kammen zit momenteel vast in het Metropolitan Detention Center in Brooklyn, in afwachting van zijn proces wegens samenzwering, sekshandel en interstatelijk transport om zich bezig te houden met prostitutie. De belegerde magnaat riskeert 15 jaar tot levenslang in de federale gevangenis omdat hij naar verluidt leiding gaf aan een criminele organisatie van mensen die hem in staat stelden vrouwen te drogeren en te dwingen deel te nemen aan sekssessies die hij “Freak Offs” noemde met mannelijke sekswerkers die hij had geregeld. Zijn borgtocht werd twee keer geweigerd, waarbij het Southern District van New York zijn herhaalde pogingen tot getuigenmanipulatie aanhaalde. (Zijn volgende verschijning voor de rechtbank is een hoorzitting op 24 september.)

Volgens verschillende strafrechtadvocaten en andere juridische experts hebben de aanklagers van SDNY een sterke zaak tegen Combs op basis van aanzienlijk fysiek bewijs en talloze getuigen die zijn opgeroepen om te getuigen over zijn vermeende schade. Ze gaven ook aan dat het feit dat Combs de enige persoon is die is gearresteerd voor zijn vermeende onderneming, erop wijst dat zijn medeplichtigen tegen hem kunnen getuigen.

Rollende Steen sprak met voormalige federale aanklagers en juridische experts die de vergelijking van SDNY advocaten van Combs’ RICO-zaak met de federale rechtszaak van zanger R. Kelly echoden. In 2022 werd Kelly veroordeeld tot 30 jaar voor afpersing gebaseerd op crimineel gedrag, waaronder seksuele uitbuiting van kinderen, gedwongen arbeid en schendingen van de Mann Act met betrekking tot het dwingen en vervoeren van vrouwen en meisjes in interstatelijke handel om deel te nemen aan illegale seksuele activiteiten. Hij wordt nog steeds geconfronteerd met aanklachten wegens zedenmisdrijven in Illinois en Minnesota. Tijdens Combs’ tweede borgtochtzitting merkte een federale aanklager op dat Kelly “werd vastgehouden op alle drie de gronden: gevaar, obstructie en vluchtgevaar. Net als in deze zaak was er een patroon van obstructie dat had plaatsgevonden, en net als in deze zaak was het vermeende seksuele misbruik gewelddadig en herhaald.” Toen Kelly’s aanklacht in EDNY openbaar werd gemaakt, had deze vijf Jane Does. Tijdens Combs’ eerste detentiezitting onthulde zijn verdediging dat ze zich schrap zetten voor 12 slachtoffers, waaronder potentiële Jane Does.

Tijdens een persconferentie op dinsdagmiddag vertelde de Amerikaanse officier van justitie Damian Williams aan de pers dat ze nog steeds onderzoek doen naar Combs in een zaak die advocaat en voormalig federaal aanklager Neama Rahmani aan de pers vertelt. Rollende Steen is al “sterk.”

“Je hebt het over seksuele handelingen en sekshandel met geweld en dwang,” zegt hij. “We hebben de Cassie Ventura-video die in de aanklacht werd besproken. Damian Williams besteedde veel tijd aan het praten over (de in beslag genomen “Freak Off”-video’s). Er zijn ook beschuldigingen dat (Combs) probeerde geweld te gebruiken, deze sekswerkers drogeerde, (en) probeerde hen ervan te weerhouden te getuigen en naar voren te komen.”

In de aanklacht wordt gesteld dat Combs’ criminele onderneming bestond uit zijn eigen bedrijven en werknemers en partners die hem hielpen bij het faciliteren van zijn gedwongen sekssessies en die ervoor zorgden dat vrouwen vanaf 2008 door Combs werden gestrikt.

Kenya Davis, partner bij Boies Schiller Flexner LLP en voormalig assistent-officier van justitie, zegt dat de keuze van het Southern District om de zaak op te vatten als een afpersingsorganisatie hen in staat stelt om efficiënt de volledige omvang van de vermeende misdaden van het netwerk uiteen te zetten. Haar firma vertegenwoordigt momenteel journalist en voormalig platenbaas Drew Dixon, die een aanklacht wegens seksueel misbruik en intimidatie heeft aangespannen tegen muziekdirecteur LA Reid en een smaadzaak tegen Russell Simmons. (De firma vertegenwoordigt ook een Jane Doe die een aparte aanklacht wegens seksueel misbruik heeft aangespannen tegen Russell Simmons.) Alle drie de zaken zijn nog open; Reid en Simmons hebben alle beschuldigingen ontkend.

“Je ziet dat dit soort zaken vaker een RICO-aanklacht krijgen, omdat er zoveel verschillende elementen in het spel zijn die we niet kunnen vastleggen met één enkele aanklacht van mensenhandel of transport”, zegt ze, wijzend op het complexe netwerk van mensen die Combs’ gedrag naar verluidt mogelijk hebben gemaakt. Ze voegt eraan toe dat Combs’ status als muziekdirecteur een duidelijke wending geeft aan de vermeende onderneming: “Het feit dat hij (naar verluidt) de platendeals of de release van iemands platen, in het geval van Cassie, koppelt aan hun deelname aan deze seksuele handelingen (is een uniek element van deze zaak). (Als slachtoffer) moet je echt beslissen of je wel of niet gaat deelnemen, en hij kan dat boven je hoofd houden.” Cassie’s civiele klacht van november 2023 beweert dat Bad Boy Management President James Cruz haar “opspoorde” nadat ze aan Combs’ greep was ontsnapt en “haar vertelde dat haar single niet zou worden uitgebracht als ze de telefoontjes van meneer Combs niet zou beantwoorden.”

Lauren Hersh is het hoofd van de belangenbehartigingsorganisatie World Without Exploitation en een voormalig officier van justitie die diende als hoofd van de Sex Trafficking Unit van Brooklyn. Ze zegt dat als het gaat om de zaken van Combs en Kelly, “de principes eigenlijk hetzelfde zijn. Je hebt een persoon met enorme macht, enorme toegang en het vermogen om kwetsbare mensen uit te buiten.”

Davis zegt: “Je ziet veel van dezelfde elementen in termen van dwang, het gebruik van een opnamecarrière als een mogelijke manier om mensen te motiveren om deel te nemen, (evenals) het hebben van personeel in de buurt (als) lijfwachten en dergelijke om de onderneming te helpen, omdat niemand dit alleen kan doen.” Ze merkt ook op dat beide gevallen de Mann Act oproepen, die ze een “laaghangend fruit” van een aanklacht noemt, omdat “het enige dat je hoeft aan te tonen is dat er vervoer is voor de doeleinden van een ongeoorloofde seksuele handeling.”

Het Amerikaanse Openbaar Ministerie heeft met succes geprobeerd Combs’ borgtocht te weigeren. Dinsdag noemden ze hem een ​​”gevaarlijk” vluchtrisico dat “een voortdurende bedreiging vormt voor de veiligheid van de gemeenschap.” Tijdens zijn eerste borgtochthoorzitting en daaropvolgende beroep onthulden de advocaten van het Southern District dat Combs herhaaldelijk contact opnam met slachtoffers en getuigen in de zaak: hij nam 14 keer contact op met één getuige, belde een andere en nam het op op het apparaat van een medeplichtige, en nam 58 keer contact op met Diddy-Dirty Money-zangeres Kalenna Harper nadat hun voormalige groepsgenoot Dawn Richards op 10 september een civiele rechtszaak tegen hem had aangespannen. Kort daarna deed Harper een openbare verklaring waarin hij stelde: “Hoewel ik Dawns recht om haar ervaringen te vertellen volledig respecteer, wil ik benadrukken dat haar verhaal haar persoonlijke perspectief weerspiegelt en niet moet worden geïnterpreteerd als een universele waarheid die van toepassing is op iedereen die erbij betrokken is.”

Davis zegt dat Combs’ contact met getuigen “mijn hart raakte als voormalig aanklager” omdat “wanneer je te maken hebt met iemand die machtig is, mensen terughoudend zijn om deel te nemen aan deze zaken. Ze willen niet deelnemen. En de controle komt voort uit dit niveau van invloed.” Ze voegt toe: “Het vertegenwoordigt voor ons die dit werk doen een schuldgevoel. Waarom bel je iemand 50 keer als je niets hebt gedaan? Als ze iets over je zeggen dat niet waar is, kun je smaad claimen.”

Het einde van de aanklacht van Combs bevat een ‘verbeurdverklaring’-sectie. Hoewel sommige lezers speculeerden dat dit betekende dat Combs’ bankrekeningen en activa onmiddellijk waren bevroren, verduidelijkt Rahmani dat dit niet het geval is en dat de sectie bedoeld is om de wens van het Openbaar Ministerie te onthullen om alle activa in beslag te nemen waarvan ze kunnen bewijzen dat ze zijn criminele onderneming hebben gefinancierd. Davis zegt dat er twee redenen zijn waarom aanklagers verbeurdverklaring nastreven: om te voorkomen dat een verdachte de opbrengsten van hun onderneming aan andere mensen weggeeft en om de fondsen om te leiden voor mogelijke restitutie aan slachtoffers.

Maar zowel Rahmani als Davis zeggen dat Combs’ enorme portfolio van zakelijke belangen het moeilijk zou maken om de fondsen te traceren of hoe hij mogelijk winst maakte uit zijn onderneming. “Kon hij albums van mensen krijgen zonder er een eerlijke prijs voor te betalen omdat hij tapes had om ze mee te chanteren?” vraagt ​​Davis. “We weten niet hoe hij de onderneming kon gebruiken om deze opbrengsten te krijgen.”

Tijdens de persconferentie van de Amerikaanse officier van justitie was Williams terughoudend over verschillende aspecten van het onderzoek en vertelde hij verslaggevers: “Ik haal niets van tafel” met betrekking tot verdere aanklachten. Rahmani zegt dat hij denkt dat Williams’ oproep aan “iedereen met informatie om naar voren te komen” meer potentiële getuigen ertoe kan aanzetten contact op te nemen met aanklagers. “Elke maand lijkt het erop dat we een nieuwe rechtszaak krijgen”, zegt Rahmani. “Dus die mensen die misschien aarzelden om naar voren te komen… het zou me niet verbazen als we meer gaan horen, vooral nu er strafrechtelijke aanklachten zijn ingediend.” Tijdens Combs’ tweede borgtochtzitting onthulde rechter Andrew Carter dat de rechtbank telefoontjes van potentiële getuigen was gaan ontvangen na de arrestatie van de mogul.

Sommigen hebben gespeculeerd waarom de zes wapens die Homeland Security in beslag nam tijdens hun invallen in Combs’ huizen (waaronder drie AR-15’s met gekrast serienummer) niet in de aanklacht zijn opgenomen. Elizabeth Geddes, een voormalig federaal aanklager in Brooklyn die de slotpleidooien hield in het EDNY R. Kelly-proces, legt uit dat die wapens buiten de jurisdictie van het Southern District vallen. “Het bezit van een beschadigd wapen, hoewel dat een federale misdaad kan zijn, en ze dat federaal hadden kunnen aanklagen als het in hun district was gebeurd, is het geen basisafpersingsdaad, dus ze hadden het niet kunnen aanklagen als onderdeel van de afpersingszaak,” zegt Geddes. “Niet alle federale misdaden kunnen worden opgenomen als afpersingsdaden. Het is een vrij beperkt aantal misdaden, en wapenbezit hoort daar niet bij.”

Geddes zegt ook dat ze het “een beetje verrassend” vond dat de aanklacht van Combs niet “specifieker andere slachtoffers beschreef.” Ze merkt op dat de aanklagers van SDNY hun zaak zo hebben opgesteld dat ze lijken op een RICO-samenzwering in “Glecier-formaat”, een bondiger aanklacht die hen in staat stelt om bepaalde details van de zaak achter te houden en die het voordeel heeft dat getuigen meer bescherming krijgen. “Door op die manier te werk te gaan, hoeven ze niet elke afzonderlijke afpersingsdaad op te sommen die ze van plan zijn te bewijzen tijdens de rechtszaak. Ze kunnen gewoon brede categorieën misdaden opnoemen (zonder) de specifieke gevallen of de specifieke slachtoffers te vermelden,” zei ze. Dit “geeft hun getuigen en toekomstige getuigen het vertrouwen” dat ze beschermd zullen worden.

Davis zegt dat Combs’ vermeende obstructie van de rechtsgang er mogelijk voor gezorgd heeft dat het Openbaar Ministerie naar voren kwam voordat ze hun getuigenis voor de grand jury hadden afgerond en voldoende bewijs hadden verzameld voor bepaalde aanklachten. Ze beweert ook dat andere mensen die in de aanklacht worden genoemd als onderdeel van Combs’ vermeende criminele onderneming, mogelijk bezig zijn met het samenwerken tegen hem. “Wat je zult zien, zijn veel meewerkende getuigen, ofwel mensen die zijn binnengekomen en zich hebben overgegeven, ofwel mensen die hebben besloten om samen te werken met de overheid terwijl ze beginnen na te denken over hun eigen blootstelling en aansprakelijkheid in de zaak.”

Het Openbaar Ministerie kan later aanvullende aanklachten indienen in een vervangende aanklacht en heeft ook de mogelijkheid om Combs een schikking aan te bieden voor de bestaande aanklachten en hem te informeren dat er andere aanklachten zullen worden toegevoegd als hij de schikking weigert.

En naarmate de zaak zich uitbreidt, kunnen er meer verdachten bij betrokken worden. Rahmani zegt dat “Diddy’s feesten het slechtst bewaarde geheim waren”, en dat er een mogelijkheid is dat andere vooraanstaande personen ter verantwoording geroepen kunnen worden als ze betrokken waren bij zijn seksuele handelingen. “Helaas is het veel te gebruikelijk dat rijke en machtige mannen misbruik maken van vrouwen”, zegt hij. “Als ik zou deelnemen aan de seksuele handelingen, zou ik me vooral zorgen maken. Die dag des oordeels komt misschien nog wel.”

Zowel Hersh als Davis zijn het erover eens dat de Combs-zaak een afrekening voor de entertainmentwereld kan betekenen. Davis zegt dat de industrie als geheel meer verantwoording moet afleggen door hun collega’s aan te spreken. “Ik hoor mensen dingen zeggen als: ‘Ik was erbij. Ik zag een blauw oog. Ik zag dit, ik zag dat.’ Maar jij hebt niets gezegd. En nu wil je je verhaal vertellen en er misschien zelfs winst uit halen,” klaagt ze. “Dit hoeft geen bepalend onderdeel van onze cultuur te zijn voor hiphop of voor zwarte mensen. Zo functioneert de meerderheid van ons niet in deze wereld. Er zijn genoeg artiesten die niets met dit soort dingen te maken hebben gehad, en die zijn succesvol geweest. Dus het idee dat je deze prijs moet betalen om deel uit te maken van de industrie… Ik bid dat dat idee eindigt met een zaak als deze.”

Hersh zegt dat “wanneer machtige mensen met volledige straffeloosheid opereren, ze de neiging hebben om te profiteren van onze meest gemarginaliseerden.” Maar ze merkt ook op dat “we eindelijk op het moment zijn dat er verantwoording wordt afgelegd voor echt machtige mensen. En we bevinden ons ook in een moment waarop, hoewel de machtige mensen slachtoffers al lang hebben verteld dat ze niet geloofd zullen worden, de maatschappij en het rechtssysteem zeggen: ‘Ik geloof je.’ Ik denk dat dat heel krachtig is.”