Aanpak van de epidemie van drankvergiftiging bij Penn State

Opmerking van de redacteur: De volgende column is ingediend door een medewerker van Onward State. De identiteit van deze medewerker is anoniem gehouden om conflicten met de partijen die in dit bericht worden genoemd, te voorkomen.

Het was een typische donderdagavond. Mijn vrienden en ik gingen enthousiast naar Champs Downtown, onze favoriete bar in State College. Bekend om zijn goedkope drankjes en geweldige muziek, is het onze favoriete plek om te ontspannen. Maar wat begon als een gewone avond, escaleerde al snel tot een angstaanjagende ervaring die mijn perceptie van het nachtleven voorgoed zou veranderen.

Ik begon de avond met een gratis Happy Thursday blikje seltzer, een promotie voor de aankoop van een LineLeap lijn skip. Nadat ik dat op had, bestelde ik een dubbele wodka soda, gebruikmakend van de donderdagavond special van de bar. We dansten en zongen mee met de muziek, volledig ondergedompeld in onze gebruikelijke routine.

Het duurde niet lang voordat mijn vrienden merkten dat er iets niet klopte. Ondanks dat ik maar één seltzer en één dubbele wodka-soda had, veel minder dan wat normaal gesproken zou leiden tot extreme dronkenschap, zagen ze dat ik veel te veel onder invloed was. Bezorgd om mijn veiligheid besloot een vriend me te helpen naar huis te komen.

Zodra ik naar buiten stapte, werd ik overvallen door een golf van desoriëntatie. Ik kon helemaal niets meer zien en ik kon me niet meer herinneren hoe ik mijn benen moest bewegen. Ik heb geen herinnering aan de wandeling naar huis na slechts één blok, maar ik had het geluk dat een vriend me hielp om naar huis te gaan. Zonder hen had ik het misschien niet gered.

De rest van de nacht was een waas. Ik herinner me fragmenten van het terugkomen naar de realiteit, worstelen om helder te zien en me verloren voelen. Mijn vriend hielp me naar binnen in mijn appartement en zorgde ervoor dat ik oké was. Ik heb niet meer overgegeven sinds ik acht jaar oud was, maar de volgende dag hoorde ik dat ik overal overgaf. Ik werd wakker met rode braakvlekken over mijn hele badmat. Ik ben zo dankbaar dat ik die nacht een vriend bij me had.

Ik werd de volgende ochtend wakker en voelde me nog steeds onder invloed van drugs en gedesoriënteerd. Ik ging naar de eerste hulp en deed aangifte bij de politie. Ik onderging drugstests en werd de hele dag behandeld met een infuus. De resultaten bevestigden dat ik positief was getest op Rohypnol, een veelgebruikte date rape drug. Gelukkig was ik negatief getest op andere harddrugs.

Ik denk er constant over na wat er zou zijn gebeurd als mijn vrienden niet hadden opgemerkt hoe beperkt ik was, en als een vriend me niet had geholpen om veilig thuis te komen en voor me te zorgen. Mijn benen werkten nauwelijks. Ik kon niets zien. Zou ik wakker zijn geworden op straat?

Tijdens mijn studie had ik voortdurend nachtmerries over het krijgen van roofie. Ik hoorde altijd verhalen over meisjes die in bars en studentenverenigingen hun drankjes dronken, wat een enorme angst opriep. Ik ben altijd zo voorzichtig geweest als ik uitging. Ik houd mijn drankjes vast met mijn hand over de bovenkant van de bekers. Dat deed ik zelfs de avond dat ik roofie kreeg. Toch werd mijn ergste nachtmerrie werkelijkheid, ondanks al mijn voorzorgsmaatregelen.

Deze ervaring heeft mijn leven voorgoed veranderd. Nu, zelfs als ik gewoon een drankje doe, zijn er momenten dat ik me hetzelfde voel als die avond. Ik drink een of twee drankjes, maar word plotseling overvallen door duizeligheid en verwarring. Het is moeilijk om van dat gevoel af te komen en ik word de volgende ochtend wakker met dezelfde desoriëntatie als de dag nadat ik gedrogeerd was. Het komt in golven, zelfs als ik verantwoord geniet.

Ik denk altijd bij mezelf, waarom heeft deze willekeurige persoon mij gekozen? Waarom hebben ze niet geprobeerd om een ​​daad van seksueel misbruik tegen mij te vervolgen? Waarom hebben ze geld verspild aan drugs en een willekeurig meisje dat plezier had met haar vrienden, zonder reden, doodgeschoten?

Er zijn veel meer verhalen over dit soort dingen die meisjes overkomen waar ik goede vrienden mee ben en zelfs daarbuiten. Een van mijn vriendinnen denkt dat ze dit jaar is gedrogeerd in Doggie’s Pub. Een ander zegt dat ze een week geleden is gedrogeerd in Champs Downtown. Ik ken meerdere mensen die zijn gedrogeerd in de Shandygaff. Dit gebeurt te vaak, maar er wordt niet genoeg over gesproken.

Het is belangrijk om te benadrukken dat de bars niet de schuld zijn van deze incidenten. Ze kunnen er namelijk weinig aan doen om te voorkomen dat mensen drugs binnensmokkelen.

In juli echter, Californië heeft een wet aangenomen verplichten van alcoholverstrekkende etablissementen om gratis drugstestapparatuur te verstrekken aan klanten. State College bars zouden dit voorbeeld kunnen volgen door vloeibare drugsteststaafjes aan te bieden, die gratis beschikbaar worden gesteld aan iedereen die erom vraagt, als een proactieve veiligheidsmaatregel.

De drank-spiking epidemie vindt niet alleen plaats in de bars. Het komt vaker voor bij studentenverenigingen, waar de broeders zeggenschap hebben over de drankjes die ze serveren. Ze kopen drugs en stoppen die in de hendels van de drank die ze op feestjes uitdelen.

Er is nu minstens één geval van drank-spiking geweest bij een studentenvereniging voor elk jaar dat ik student ben, wat nu vier jaar is. Ik hoor constant verhalen over jongere meisjes die in het ziekenhuis belanden nadat ze op een studentenfeestje zijn gedrogeerd. Maar nogmaals, er wordt niet genoeg over gesproken en gerapporteerd. Er zijn meer slachtoffers die zich niet hebben uitgesproken, dus een exacte statistiek van Penn State kan niet worden gemeten.

A studie uit South Carolina ontdekte dat ongeveer 8% van de ondervraagde Amerikaanse studenten geloofde dat ze op een gegeven moment een drankje met een smaakje hadden gekregen. Het nauwkeurig meten van de frequentie van deze incidenten kan een uitdaging zijn, omdat veel slachtoffers zich er niet van bewust zijn dat date rape drugs kunnen worden gedetecteerd via urine- of haartests. Anderen schamen zich misschien of zijn bang om het incident te melden.

Veel van de incidenten op State College worden niet gemeld en niet verantwoord. Dat creëert een nog groter probleem, omdat de politie, bars en Interfraternity Council (IFC) niets kunnen doen om het probleem op te lossen. De meeste meisjes, die bang zijn om de gevallen te melden, willen geen ziekenhuisrekening betalen of weten niet zeker of ze wel zijn gedrogeerd.

De waarheid is dat dit probleem niet vanzelf zal verdwijnen. Het is niet genoeg om het af te doen als de schuld van een paar slechte mensen die besluiten om willekeurige meisjes te beroven. De wetshandhaving moet ingrijpen. Ik wacht nog steeds op antwoorden op mijn zaak en telefoontjes naar de politie van State College om te informeren naar andere incidenten zijn onbeantwoord gebleven. Deze roofdieren zijn er nog steeds. We hebben meer transparantie en verantwoording nodig namens de politie en de IFC.

Bars moeten hun verantwoordelijkheid nemen door dranktestkits aan te bieden en bewustzijn te creëren. Penn State zou broederschappen die dit gevaarlijke gedrag toestaan, moeten opschorten of zelfs verbieden. Maar dit kan allemaal niet gebeuren als we zwijgen. Als je denkt dat je gedrogeerd bent, is het tijd om het te melden. Elk niet-gerapporteerd geval houdt de cyclus in stand. Het is tijd voor echt actie, niet alleen van de slachtoffers, maar ook van de instellingen die ons zouden moeten beschermen.

Onderwijs is een ander cruciaal puzzelstukje. Studenten, barpersoneel en leden van studentenverenigingen moeten beter geïnformeerd worden over de signalen van drugsgebruik en hoe ze moeten reageren als het gebeurt. Bars kunnen een rol spelen door hun werknemers te trainen om verdacht gedrag te herkennen en indien nodig in te grijpen. Daarnaast zou Penn State verplichte workshops over drankveiligheid moeten implementeren tijdens de introductie en gedurende het jaar. Door studenten kennis en middelen te bieden, kan het een preventieve mindset creëren in plaats van een reactie.

Het is belangrijk om geïnformeerd te zijn over de drugs die mogelijk in uw drankjes terecht kunnen komen. Rohypnol, het medicijn waar de term “roofie” vandaan komt, creëert de effecten van extreme slaperigheid, bewustzijnsverlies, geheugenverlies, vertraagde hartslag, onduidelijke spraak en misselijkheid, volgens WebMD. Het verstoort uw centrale zenuwstelsel, wat extreme spierontspanning veroorzaakt en het moeilijk maakt om te lopen of staan. Het kan ook leiden tot bewusteloosheid en geheugenverlies, waarbij slachtoffers zich vaak niet kunnen herinneren wat er is gebeurd. De effecten beginnen binnen 30 minuten en bereiken ongeveer twee uur later hun hoogtepunt, waarbij slechts één milligram acht tot twaalf uur in uw systeem blijft.

Andere veelvoorkomende drugs die alcohol verdoven omvatten Gamma-hydroxyboterzuur (GHB) en Ketamine. Volgens WebMD kan GHB slaperigheid, verwardheid en spierzwakte veroorzaken. Het kan leiden tot ernstigere symptomen zoals toevallen, een vertraagde hartslag of zelfs coma. De effecten beginnen meestal binnen 15 tot 30 minuten en kunnen tot zes uur aanhouden.

Net als GHB kan Ketamine hallucinaties en duizeligheid veroorzaken, samen met misselijkheid, braken en veranderingen in de hartslag. Het kan hoge bloeddruk, toevallen of coma veroorzaken. De effecten beginnen binnen 30 minuten en kunnen een uur of twee aanhouden, maar sommige symptomen kunnen langer dan 24 uur aanhouden.

Het is moeilijk om te bepalen of er iets aan een drankje is toegevoegd. Rohypnol wordt meestal geleverd in een lichtgroene pil met een blauwe kern. Wanneer het wordt opgelost in een heldere drank, kan de vloeistof blauw kleuren, hoewel sommige generieke versies deze kleurstof mogelijk niet bevatten. GHB is meestal een kleurloze, geurloze vloeistof, hoewel het ook in de vorm van een wit poeder of pil kan komen. Het is normaal gesproken smaakloos, maar kan een licht zoute smaak hebben. Ketamine is ofwel een heldere vloeistof of een gebroken wit poeder, en het heeft ook geen duidelijke geur of smaak, waardoor het moeilijk te detecteren is.

Penn State heeft op de campus voorzieningen voor studenten die drugs in hun drankje hebben gestopt, seksueel zijn misbruikt of iets anders hebben meegemaakt.

Becca Geiger Wallen, adjunct-directeur van het Gender Equity Center, zei dat het centrum een ​​vertrouwelijke bron is voor studenten die denken dat ze het slachtoffer zijn geworden van roofie, voor hen die slachtoffer zijn geworden van seksueel geweld of voor hen die als tweede slachtoffer zijn behandeld van iemand die seksueel geweld heeft meegemaakt.

“We kunnen bespreken hoe een juridisch proces voor de politie bij de rechtbank eruit zou kunnen zien, of wat de reactie van het bestuur van de universiteit zou kunnen zijn”, aldus Wallen.

Wallen merkte ook op dat studenten ondersteunende maatregelen kunnen krijgen, zoals academische aanpassingen, een doorverwijzing naar CAPS-counseling of een veilige therapeut in het stadscentrum.

“Als u of een vriend denkt dat dit u is overkomen, raden wij u ten zeerste aan om medische hulp te zoeken, vooral als het gaat om een ​​onbekende stof”, voegde Wallen toe.

Counseling en psychologische diensten van Penn State (CAPS) biedt vertrouwelijke counseling aan alle studenten en biedt specifiek ondersteuning aan degenen die te maken hebben gehad met seksueel misbruik, intimidatie, dating- of relatiegeweld, stalking, seksuele uitbuiting of vergelding. CAPS biedt individuele counseling, ondersteuningsgroepen en spoedafspraken om studenten in nood te helpen.

CAPS is geopend van 8.00 tot 17.00 uur, van maandag tot en met vrijdag. Als er buiten kantooruren een noodgeval is, neem dan contact op met de 24/7 Penn State Crisis Line op 1-877-229-6400. Mensen kunnen ook een sms sturen naar de Crisis Text Line op 741741 door “LIONS” te sms’en.

Studenten kunnen ook anoniem een ​​melding doen zonder angst voor represailles door te bellen naar de Penn State Hotline, 1-800-560-1637, die 24/7 beschikbaar is.

Slaapmutsjeeen hulpmiddel om drank te voorkomen, is een manier om veilig te blijven terwijl u geniet van het nachtleven van State College. Het bedrijf biedt drankhoezen in de vorm van geheime haarelastiekjes, sleutelhangers en wegwerpstickers.

Door mijn incident gebruik ik nu mijn NightCap in de bar. Meisjes komen vaak naar me toe om te zeggen hoe schattig het is, maar de waarheid is dat het niet schattig is. De manier waarop het is gemaakt, maakt het modieus, maar niemand zou deze moeten hoeven gebruiken. Er is niets flatteus aan het bedekken van mijn drankje met een scrunchie. Meisjes zouden een avondje uit moeten kunnen en gezellig moeten kunnen drinken in de vele bars in het centrum van State College zonder zich zorgen te maken over onze veiligheid. Maar aangezien dit probleem blijft bestaan, zou elke vrouw moeten overwegen om een ​​NightCap te gebruiken om beschermd te blijven.

Als je op een feestje bent bij een studentenvereniging, kun je het beste de drank die ze aanbieden, vermijden. Je kunt niet altijd zeker weten of een fles drank van tevoren is gecompromitteerd. De studentenverenigingen bieden bier aan, waarvan je het blikje zelf kunt openen of ze doen het voor je neus open.

Blijf bij je vrienden, neem nooit drankjes van iemand anders aan en ga direct naar de eerste hulp als je denkt dat jij of een vriend onder invloed is van drugs. Verandering komt niet van de ene op de andere dag, maar we kunnen proberen een veiligere omgeving te creëren waar iedereen zonder angst van het nachtleven kan genieten.