De jeugd van dit land uitgeroepen tot de ongelukkigste van Europa. Hoe is het te vergelijken?

Groot-Brittannië scoort het laagst op het gebied van het welzijn van kinderen in Europa. Hoe verhouden landen zich tot elkaar en wat is volgens deskundigen de oorzaak van de afname van de tevredenheid met het leven?

Europa, en vooral de EU, wordt beschouwd als een van de meest welvarende regio’s ter wereld. Maar ondanks deze welvaart worden veel jonge mensen binnen de grenzen van het land geconfronteerd met een toenemende achteruitgang van hun welzijn, met toenemende zorgen over de geestelijke gezondheid.

Vorige maand bracht de Children’s Society, een Britse liefdadigheidsinstelling, een rapport uit over het welzijn van jongeren in Groot-Brittannië en hoe zij zich verhouden tot die in Europa.

De Rapport over goede kinderjaren 2024 ontdekte dat gemiddeld 16,6 procent van de Europese jongeren ontevreden is over hun leven, wat overeenkomt met ongeveer één op de zes op het hele continent.

Nederland had het laagste percentage: slechts 6,7 procent van de 15-jarigen gaf aan niet tevreden te zijn met hun leven.

Op dezelfde manier scoren de Scandinavische landen Finland en Denemarken ook goed: respectievelijk slechts 10,8 procent en 11,3 procent rapporteert een lage levenstevredenheid.

Aan de andere kant rapporteerde Groot-Brittannië het hoogste niveau van lage levenstevredenheid onder jongeren, waarbij 25,2 procent ontevredenheid aangeeft, op de voet gevolgd door Polen (24,4 procent) en Malta (23,6 procent).

“De bevindingen uit The Good Childhood Report 2024 zijn alarmerend en illustreren een onaanvaardbaar beeld van het welzijn van kinderen in Groot-Brittannië. Het laat duidelijk zien dat jongeren in Groot-Brittannië een lager welzijn en lagere levenstevredenheid ervaren vergeleken met hun leeftijdsgenoten in heel Europa, en dat het welzijn van jongeren ook achteruitgaat”, zegt Jack O’Neill, beleids- en public affairs manager. bij The Children’s Society, vertelde Euronews Health.

Het rapport gebruikte gegevens uit verschillende bronnen om de tevredenheid met het leven van jongeren te analyseren, waaronder de UK Longitudinal Household Survey, de jaarlijkse enquête van The Children’s Society en het OESO-programma voor internationale studentenbeoordeling (PISA).

Waarom zijn Britse kinderen de ongelukkigste van Europa?

“Als we naar specifieke maatregelen kijken, kunnen we zien dat Groot-Brittannië aanzienlijk slechter presteert dan andere Europese landen. Hoewel geen enkele factor de lage algehele ranking kan verklaren wanneer bepaalde gebieden zo slecht scoren, duidt dit wel op hun belang bij het aansturen hiervan”, aldus O’Neill.

Groot-Brittannië vertoonde ook de grootste kloof in levenstevredenheid tussen bevoorrechte en kansarme jongeren, wat zou kunnen wijzen op de impact van sociaal-economische ongelijkheid op het welzijn van kinderen.

Bovendien bleek uit het rapport dat Groot-Brittannië op de vierde plaats staat als het gaat om voedselgebrek: 11 procent van de 15-jarigen slaat maaltijden over vanwege geldgebrek.

“We weten ook dat de crisis op het gebied van de kosten van levensonderhoud in Groot-Brittannië gevolgen heeft voor de mogelijkheden voor jonge mensen om vrije tijd te hebben of te genieten van sociale contacten met vrienden of familie”, aldus O’Neill.

Veel gezinnen in Groot-Brittannië meldden dat ze moeite hebben met het betalen van vakanties, buitenschoolse activiteiten voor hun kinderen en, in sommige gevallen, zelfs vieringen en speciale gelegenheden. 41 procent zegt dat ze zich zulke evenementen niet kunnen veroorloven.

Bovendien meldde 50 procent van de kinderen dat geldgebrek hen ervan weerhield deel te nemen aan activiteiten zoals gezelligheid of schoolreisjes.

Naast financiële beperkingen uitten kinderen ook grote zorgen over verschillende levenskwesties, met name de stijgende kosten van levensonderhoud in Groot-Brittannië.

ADVERTENTIE

“Twee op de vijf ondervraagde kinderen en jongeren waren bezorgd over de stijgende prijzen, wat aantoont dat zorgen over het rondkomen van de eindjes doorsijpelen naar jongeren en hun zorgen en bezorgdheid vergroten,” zei O’Neill.

Naast de stijgende prijzen maakten kinderen zich ook zorgen over misdaad, onlineveiligheid en milieukwesties.

Bovendien hebben schoolgerelateerde kwesties ook een belangrijke rol gespeeld in het afnemende welzijn van kinderen in Groot-Brittannië. In 2024 gaf 14,3 procent van de jongeren aan ontevreden te zijn over hun schoolervaring.

Bezorgdheid over de veiligheid op school, het gevoel erbij te horen en pesten, waarvan Groot-Brittannië het op een na hoogste percentage in Europa had, zijn volgens O’Neill enkele van de belangrijkste kwesties.

ADVERTENTIE

“We weten uit internationale vergelijkingsgegevens en uit gesprekken met kinderen en jongeren dat pesten en de druk van academische prestaties een invloed hebben op de geest van kinderen”, zei hij.

“School zou een kans moeten zijn voor jonge mensen om levenslange herinneringen op te doen, hun inspiratie te vinden, vrienden te maken en hoop te hebben voor de toekomst. Helaas lijkt dit voor sommige kinderen niet het geval te zijn, en het is van cruciaal belang dat we niet alleen alle potentieel van het kind, maar ontsluiten ook hun geluk”, voegde O’Neill eraan toe.

Te midden van de achteruitgang van de geestelijke gezondheid onder jongeren in Groot-Brittannië wordt het land ook geconfronteerd met aanzienlijke uitdagingen bij het bieden van adequate geestelijke gezondheidszorg.

Volgens het rapport wachten ruim 270.000 kinderen na een eerste verwijzing nog steeds op verdere hulp, waarbij lange wachttijden een groot probleem zijn.

ADVERTENTIE

Terugkijkend op de zorgen die jongeren tijdens beleidsoverleg hebben geuit, “vertelden ze ons hoe de school hen ongerust maakt omdat ze zich zorgen maken over examens, bang zijn om te falen en niet hoopvol zijn voor de toekomst”, merkte O’Neill op.

“Ze zeiden dat parken worden gesloten, waardoor ze nergens meer met hun vrienden kunnen rondhangen; hoe steun voor hun geestelijke gezondheid pas kan worden gezocht als ze een crisispunt hebben bereikt en hun stem tot zwijgen wordt gebracht en ze zich niet gehoord voelen”.

Belangrijkste oorzaken van de afnemende welvaart in Europa

Hoewel het rapport zich richt op Groot-Brittannië, zijn er in heel Europa soortgelijke trends waar te nemen, waarbij rapporten wijzen op een daling van het welzijn onder jongeren in verschillende landen.

Volgens UNICEF is het percentage 15-jarigen dat een hoge levenstevredenheid rapporteert gedaald van ongeveer 74 procent in 2018 naar 69 procent in 2022, in 23 landen waarvoor gegevens beschikbaar zijn.

ADVERTENTIE

Een van de belangrijkste factoren die daaraan bijdragen is de hoge armoedegraad, waarbij volgens een rapport van UNICEF ongeveer 20 miljoen kinderen in de EU, ongeveer een op de vier, het risico lopen op armoede of sociale uitsluiting.

“Het (armoede) heeft een langetermijneffect op kinderen. Het is niet zomaar een kind dat in armoede leeft, en zodra ze opgroeien en een baan krijgen, zullen ze daarbuiten zijn. Het beïnvloedt hun lichaam, hun geest en hun vooruitzichten voor de toekomst”, vertelde Dr. Ally Dunhill, directeur beleid, belangenbehartiging en communicatie bij Eurochild, aan Euronews Health.

Volgens Dunhill hebben kinderen die in armoede opgroeien vaak moeite met het betalen van basisbehoeften zoals voedsel, kleding, schoolbenodigdheden of sportuitrusting, wat hun deelname aan normale kinderactiviteiten beperkt en tot sociaal isolement leidt.

Armoede eist ook zijn tol van de geestelijke gezondheid, waarbij kinderen die in armoede leven meer kans hebben op stress, angst en depressie.

ADVERTENTIE

Bovendien is slechte voeding een ander cruciaal probleem dat verband houdt met armoede, omdat gezinnen vaak gemakkelijker toegang hebben tot goedkoop, minder voedzaam voedsel, wat een negatieve invloed heeft op de lichamelijke gezondheid van kinderen, zowel op de korte als op de lange termijn.

Dunhill merkte verder op dat armoede een grote invloed heeft op het vermogen van kinderen om naar school te gaan.

“Die kinderen houden zich werkelijk niet bezig met onderwijs. Sommigen van hen gaan niet eens naar school, of ze gaan wel naar school, maar ze zijn zo moe, of ze hebben het zo koud, of ze hebben zo’n honger, ze zijn misschien niet zo goed. in staat om te zitten en te leren, te luisteren en deel te nemen, ‘zei ze.

Dit gebrek aan onderwijsbetrokkenheid zet kinderen terug en verkleint hun kansen om in de toekomst aan de armoede te ontsnappen, waardoor een cyclus ontstaat waarin kinderen die in armoede zijn opgegroeid een grotere kans hebben om als volwassenen arm te blijven.

ADVERTENTIE

“De verwachting is dat als we niets doen om deze kinderen uit de armoede te halen en te ondersteunen, ze zullen opgroeien en kinderen zullen krijgen die in armoede zullen leven,” zei Dunhill.

Bovendien drijven de stijgende kosten van voedsel, huisvesting en verwarming, samen met banenverlies en gezondheidsproblemen, nog meer gezinnen in Europa in armoede.

Onlineveiligheid en het welzijn van kinderen

Volgens Unicef ​​worden kinderen in Europa op het gebied van onlineveiligheid geconfronteerd met verschillende risico’s in de digitale ruimte, waaronder cyberpesten, blootstelling aan ongepaste inhoud, desinformatie en seksuele uitbuiting, die allemaal hun welzijn ernstig kunnen schaden.

Fabiola Bas Palomares, hoofdbeleid en belangenbehartiger bij Eurochild, gespecialiseerd in onlineveiligheid, vertelde Euronews Health dat hoewel de effecten van onlinegebruik complex zijn om te meten, de negatieve gevolgen van digitale media voor kinderen, zoals verslaving, isolatie en verminderde sociaal vertrouwen, zijn onmiskenbaar.

ADVERTENTIE

Hoewel tools voor het modereren van inhoud enige vooruitgang hebben geboekt bij het terugdringen van schadelijke inhoud, zei ze dat de focus moet verschuiven naar de manier waarop deze platforms zijn ontworpen.

“Het bedrijfsmodel van deze online platforms is sterk afhankelijk van het maximaliseren van de betrokkenheid van de gebruiker, en ze gebruiken populariteitsstatistieken die zeer doordringend zijn voor kinderen”, aldus Bas Palomares.

Ze benadrukte verder de noodzaak om vanaf het begin prioriteit te geven aan de onlineveiligheid van kinderen door deze in te bedden in het ontwerp van het platform, in plaats van te proberen problemen op te lossen nadat er schade is aangericht.

“Ik denk dat de nadruk moet liggen op het veranderen van die dynamiek om ervoor te zorgen dat de bedrijfsmodellen weliswaar functioneren, maar dat intussen de kinderrechten behouden blijven.”

ADVERTENTIE

Ze erkende echter ook dat zelfs met deze veranderingen problemen als cyberpesten en seksueel misbruik nog steeds gerichte regelgeving en gespecialiseerde instrumenten zullen vereisen om deze effectief aan te pakken.

Rol van overheid en beleidsmakers

Om de groeiende zorgen rond het welzijn van kinderen aan te pakken, benadrukte O’Neill de noodzaak van overheidsactie.

Enkele belangrijke maatregelen waar hij voor pleit, zijn onder meer ervoor zorgen dat jongeren toegang hebben tot vroegtijdige interventie en preventieve geestelijke gezondheidszorg, het welzijn van kinderen tot een nationale prioriteit maken, de invoering van een kinderarmoedewet om te garanderen dat geen enkel gezin aan basisbehoeften ontbreekt, en de hervorming van de schoolomgeving om dit mogelijk te maken. angst en pesten verminderen en tegelijkertijd betekenisvolle leerervaringen verbeteren.

Dunhill zei dat hoewel er veelbelovende initiatieven zijn van EU-beleidsmakers, zoals de Europese Kindergarantie, die tot doel heeft kinderarmoede en sociale uitsluiting te bestrijden, veel nationale actieplannen moeite hebben met de uitvoering ervan.

ADVERTENTIE

Een groot probleem is dat veel regeringen er niet in slagen om bij het ontwikkelen van deze plannen samen te werken met maatschappelijke organisaties of kinderen zelf, zei ze.

“Hoe weet de regering dat ze succesvol is in het implementeren van deze projecten om kinderen uit de armoede en sociale uitsluiting te halen, als ze niet juist de individuen, de maatschappelijke organisaties, die met deze kinderen in die gebieden werken, vraagt: zei Dunhill.

Ze voegde eraan toe dat dit gebrek aan betrokkenheid, gecombineerd met zwakke monitoringmechanismen, het moeilijk maakt om te evalueren of deze programma’s kinderen effectief kunnen helpen.

You May Also Like

More From Author