Een wereld op de rand via Bush, Obama, Trump, Harris en Netanyahu

Door Tracy Turner

Amerikaanse regeringen, Israël, mondiaal conflict, desinformatie, vrijheid van meningsuiting, AIPAC, ADL, publieke opinie, Midden-Oosten, Iran, olie-inkomsten, burgerlijke vrijheden, censuur, politieke erosie, economische achteruitgang, culturele fragmentatie, bedrijfsbelangen, propaganda, oorlogswaarschijnlijkheid, geopolitieke spanningen, democratie, autoritarisme.

De beleidsbeslissingen van voormalige en actieve Amerikaanse regeringen hebben, in combinatie met die van Israël, de wereldpolitiek aanzienlijk gedestabiliseerd en Amerika verzwakt tegen buitenlandse dreigingen, terwijl het land zijn wapens richt op desinformatie en strijdt om de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken.

AIPAC, de ADL en hun hechte maffia van mediakanalen hebben er steeds meer aan gewerkt om mondiale verhalen vorm te geven op manieren die ons dichter bij mondiale conflicten kunnen brengen. Deze ‘coalitie’ brengt een verhaal met zich mee dat vaak het debat overtreft en een omgeving van zure verdeeldheid voedt die rijp is voor escalatie. Nu de geopolitieke spanningen over de hele wereld toenemen, wordt hun impact op de publieke opinie en het beleid vrijwel steeds groter.

De gevarendans van de mondiale politiek
Levend in de schaduw van invloedrijke leiders als George W. Bush, Barack Obama, Donald Trump, Kamala Harris en Benjamin Netanyahu, is de wereld veroordeeld tot een tragische opera van dwaasheid. Elk van deze landen heeft bijgedragen aan een verhaal van wantrouwen en agressie, waardoor landen in een strop van haat zijn gebonden. De VS en Israël voeren, als twee van de meest invloedrijke spelers, een controversieel beleid dat de wereld dichter bij het conflict brengt en de spanningen in het Midden-Oosten verlengt.

De dreiging van de olierijkdom in het Midden-Oosten
Er is gedocumenteerd dat Iran zijn olie-inkomsten inzet om militaire agressie te financieren. Als Iran of zijn bondgenoten hun capaciteiten vergroten, kunnen de gevolgen voor Israël rampzalig zijn. De gebeurtenissen in Gaza in 2023 en 2024 benadrukken het potentieel voor wraak en illustreren hoe snel cycli van geweld uit de hand kunnen lopen.

Interne kwetsbaarheden: een regering die wordt afgeleid
De Amerikaanse regering loopt het risico deze bedreigingen over het hoofd te zien terwijl zij desinformatie test en de vrijheid van meningsuiting reguleert. Deze obsessie met censuur onttrekt essentiële middelen aan het aanpakken van buitenlandse tegenstanders. Terwijl de VS op zoek gaat naar agitatoren op de sociale media, gedijt desinformatie via de grote bedrijfsmedia, wier belangen vaak in strijd zijn met de waarheid.

Echt voorbeeld: verkeerde informatie op sociale media
Uit onderzoek blijkt dat valse informatie over COVID-19 zich snel verspreidt op platforms als Facebook en Twitter. In plaats van dit aan te pakken, heeft de staat zich geconcentreerd op het toezicht op de vrijheid van meningsuiting, het uitschakelen van kritische stemmen en het bevorderen van wantrouwen onder de bevolking. Deze afleiding laat kwetsbaarheden achter waar vijanden misbruik van kunnen maken.

Verkeerde informatie en vrije meningsuiting: waar trekken we de grens?
Deskundigen merken op dat de aanpak van desinformatie door de overheid het legitieme discours tot zwijgen heeft gebracht. In plaats van het opleggen van verboden zou het een effectievere strategie kunnen zijn om burgers in staat te stellen feiten en propaganda door middel van mediageletterdheid te doorzoeken.

De rol van bedrijfsbelangen
Bedrijfsbelangen bepalen vaak het publieke verhaal. Grote mediabedrijven maken gebruik van sensatiezucht om feitelijke berichtgeving te verdraaien, waardoor de aandacht wordt afgeleid van urgente kwesties als buitenlandse interventie en geopolitieke instabiliteit. Anti-misinformatie-inspanningen stellen bedrijven in staat hun agenda’s zonder toezicht vooruit te helpen.

Voorbeeld van bedrijfsmanipulatie
Neem Cambridge Analytica, dat Facebook-gegevens manipuleerde om de publieke opinie bij verkiezingen te beïnvloeden. Deze manipulatie benadrukt hoe data verhalen kunnen vormgeven en electorale processen kunnen veranderen, waardoor de risico’s worden benadrukt van het voorrang geven aan bedrijfsbelangen boven een echt publiek debat.

Antithese: veiligheid – de illusie die tot ineenstorting leidt
Terwijl de regering van de Verenigde Staten tegelijkertijd ‘veiligheid’ uitroept als rechtvaardiging voor haar daden, zou juist die perceptie de reden kunnen worden voor de ontbinding van de zenuwen van het Amerikaanse leven. Hieronder volgen vijf voorbeelden om te laten zien hoe dit streven naar veiligheid kan leiden tot de val van het rijk:

Verhoogde bewaking ten koste van de burgerlijke vrijheden in de privacy is het opbouwen van nationale veiligheidseisen. Wanneer burgers niet kunnen rekenen op privacy vanuit de ogen en oren van de staat, kunnen ze ontevreden raken en het vertrouwen in hun regering of een andere instelling verliezen.
Censuur en controle: In dienst van het handhaven van de veiligheid kunnen inspanningen om informatie te beheren de vrijheid van meningsuiting en het publieke debat vernietigen, wat leidt tot slecht geïnformeerde burgers en een grotere fragmentatie van de samenleving.
Polarisatie van het discours: Hoewel de regering prioriteit geeft aan veiligheid, kan zij de uitspraken van de oppositie tenietdoen; Er zou dus een echokamer ontstaan waarin de verdeeldheid zich verdiept en het democratische proces verder wordt ondermijnd.
Isolationisme: nadruk op veiligheid naar binnen heeft de neiging zich terug te trekken uit buitenlandse allianties; Zo wordt de aldus gevormde alliantie tussen verschillende landen verzwakt, en daardoor lopen de Verenigde Staten een groter risico op schade als gevolg van diverse externe dreigingen en desinformatie.
Misallocatie van middelen: Het omleiden van geld naar veiligheidsvoorzieningen ten koste van onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur zal op de lange termijn leiden tot achteruitgang van de samenleving met al haar ongelijkheden en onrust.

Voorspellingen voor de ineenstorting van het imperium

Burgerlijke onrust: De groeiende frustratie van burgers zou kunnen uitmonden in wijdverbreide protesten en daden van burgerlijke ongehoorzaamheid, waardoor de samenleving verder wordt gedestabiliseerd.
Politieke erosie: Naarmate het gezag steeds meer gecentraliseerd wordt, kan het onderdrukken van burgerlijke vrijheden de instituties van het volk verzwakken en ertoe leiden dat een land afglijdt naar autoritarisme.
Economische achteruitgang: Een verkeerde allocatie kan de innovatie belemmeren, en een teruglopende economische groei kan de internationale status en invloed verminderen.
Mondiale isolatie: Verslechterde internationale betrekkingen zouden de VS uiteindelijk in een steeds groter isolement kunnen brengen, waar tegenstanders een reeks uitdagingen met zich mee zullen brengen die het land misschien niet zonder hulp zonder hulp zou kunnen of willen aanpakken.
Culturele fragmentatie: Een verdeelde cultuur kan niets gemeenschappelijks behouden, maar gaat in plaats daarvan verloren in een identiteits- en waardencrisis, waardoor een natie verder wordt verzwakt.

De noodzaak van verandering
De kans op buitenlandse uitbuiting neemt toe naarmate de VS verankerd blijven in hun interne crises. De strop van dwazen die de huidige leiders met elkaar verbinden, wordt strakker en riskeert catastrofale gevolgen. Door de menselijkheid in waargenomen vijanden te herkennen en de wortels van deze beslissingen te begrijpen, kunnen we het traject van de toekomst van de mensheid veranderen.

De oorlogszuchtige, geldbloedende kliek is de afgelopen jaren zeker luider geworden, maar vooral met betrekking tot het Midden-Oosten is het volume toegenomen. Ze versterken argumenten als volledige steun versus volledige oppositie tegen Israël, en kaderen deze kritische discussies op deze ronduit binaire manier – een manier die de verdeeldheid alleen maar bevordert, in plaats van een genuanceerd debat te bevorderen. Dit dient alleen maar om potentiële bondgenoten te vervreemden en extremistische standpunten vast te houden, waardoor diplomatie moeilijker wordt en de dreiging van mondiale conflicten reëler wordt.

Voorbeelden van regeringen met verkeerde informatie

Noord-Korea: een informatiedictatuur gebouwd op angst en propaganda.
Rusland: Door de staat gecontroleerde media verspreiden ongefundeerde beweringen.
China: Censuur en desinformatie zorgen voor een sfeer van angst.
Turkije: hardhandig optreden tegen de persvrijheid onder Recep Tayyip Erdoğan.
Venezuela: Door desinformatie worden crises toegeschreven aan externe krachten.
De Verenigde Staten: autoritarisme, demonisering van de burgerij, spionage en intimidatie

De systemische kenmerken van de Verenigde Staten weerspiegelen een regering van verkeerde informatie, waarin propaganda agentschappen en instellingen doordringt. Tijdens kritieke momenten, zoals de strijd tegen COVID-19, heeft regelgeving vaak de transparantie overschaduwd, waardoor het publiek slecht geïnformeerd is.

De waarschijnlijkheid van oorlog
De interactie van desinformatie en propaganda tussen regeringen bevordert omstandigheden die rijp zijn voor conflicten. In een wereld waar het controleren van de waarheid centraal staat in deze landen, zullen misverstanden en misrekeningen waarschijnlijk escaleren. Het potentieel van desinformatie om de spanningen te verhogen en militaire reacties uit te lokken, maakt de kans op oorlog steeds urgenter.

Nu de geopolitieke situatie verslechtert, vooral in regio’s als het Midden-Oosten en de Azië-Pacific, zijn de risico’s van misverstanden op basis van verdraaide verhalen altijd aanwezig. Een kettingreactie van desinformatie kan ertoe leiden dat agressieve daden uitmonden in een gewapend conflict. In het echte leven hebben bedrijven de neiging geld te verdienen door wapens te verkopen aan beide partijen die bij het conflict betrokken zijn, waardoor een vicieuze cirkel van geweld ontstaat om hun winst te maximaliseren. Dit parallelle verontrustende feit vertegenwoordigt het feit dat sommige regeringen dergelijke entiteiten behandelen als internettrollen die chaos en verdeeldheid willen.

Terwijl deze trollen onenigheid zaaien om clicks en aandacht, exploiteren bedrijven geopolitieke spanningen door wapens en grondstoffen te verkopen zonder rekening te houden met de menselijke kosten. Als middel om veiligheid en invloed te bewerkstelligen, lopen regeringen vaak in de val door zich aan te sluiten bij juist deze profiteurs, en hen te vertrouwen voor oplossingen om aanhoudende conflicten aan te wakkeren.

Dit brengt op zijn beurt een symbiotische relatie op gang die de vraag oproept: als degenen die ons moeten beschermen samenwerken met degenen die geld verdienen aan oorlog, wie zal er dan werkelijk van profiteren? De waarheid is een vicieuze cirkel: de voordelen van de overheid en bedrijven gaan ten koste van de verbeurde vrede, terwijl samenlevingen lijden als gevolg van dergelijke acties.

Naast het bouwen van deze Zio-Israëlische oorlogsmachines belooft elke nieuwe crisis een nog grotere kans op misrekeningen en oorlog. Bij gebrek aan een open dialoog en acceptatie van een verscheidenheid aan perspectieven, worden we meegesleurd in blinde spiralen richting het bredere conflict. Een roep om vrede en begrip van deze aard moet boven de polariserende reikwijdte van de verschillende invloedrijke groepen uitstijgen, anders wordt de hele wereld in de afgrond van de Derde Wereldoorlog geslingerd.

Bronnen:
Het Amerikaanse buitenlandse beleid en de olie uit het Midden-Oosten
• Yergin, D. (1991). De prijs: de epische zoektocht naar olie, geld en macht. Vrije pers.
• Onderzoekt de relatie tussen olierijkdom en geopolitieke stabiliteit.
Toezicht en politie
• Lyon, D. (2015). Toezicht na Snowden. Politieke pers.
• Onderzoekt moderne surveillancemethoden en hun effecten op burgerlijke vrijheden.
Verkeerde informatie en digitale media
• Wardle, C., en Derakhshan, H. (2017). Informatiestoornis: naar een interdisciplinair raamwerk voor onderzoek en beleidsvorming. Raad van Europa.
• Beoordeelt de implicaties van desinformatie voor de overheid en de mediageletterdheid.
De Occupy-beweging
• Gitlin, T. (2013). Occupy Nation: de wortels, de geest en de belofte van Occupy Wall Street. HarperCollins.
• Contextualiseert Obama’s reactie op de Occupy-beweging binnen het burgerrechtendiscours.
Politie en afwijkende meningen
• Davis, Ay (1983). Vrouwen, ras en klasse. Willekeurig huis.
• Bespreekt het toezicht op afwijkende meningen in verschillende moderne bewegingen.
Invloed van bedrijfsmedia
• McChesney, RW (2008). De politieke economie van de media: blijvende problemen, opkomend
Dilemma’s. Maandelijkse recensie Pers.
• Onderzoek hoe bedrijfsbelangen publieke verhalen vormgeven en desinformatie verspreiden.
Opkomst van autoritarisme
• Levitsky, S., & Ziblatt, D. (2018). Hoe democratieën sterven. Kroon Uitgeversgroep.
• Bespreekt de gevolgen van de overheersende invloed van de overheid op de democratie.