Eindelijk vrij, Assange ontvangt een maatregel van gerechtigheid van de Raad van Europa

Door Marjorie Cohn/Truthout

De Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa (PACE), het belangrijkste mensenrechtenorgaan van Europa, heeft op 2 oktober met overweldigende meerderheid een resolutie aangenomen waarin zij formeel verklaart WikiLeaks oprichter Julian Assange een politieke gevangene. De Raad van Europa, die 64 landen vertegenwoordigt, uitte zijn diepe bezorgdheid over de harde behandeling van Assange, die een ‘huiveringwekkend effect’ heeft gehad op journalisten en klokkenluiders over de hele wereld.

In de resolutie merkt PACE op dat veel van de gelekte bestanden WikiLeaks gepubliceerd “geloofwaardig bewijs leveren van oorlogsmisdaden, mensenrechtenschendingen en wangedrag van de overheid.” De onthullingen bevestigden ook “het bestaan ​​van geheime gevangenissen, ontvoeringen en illegale overdrachten van gevangenen door de Verenigde Staten op Europees grondgebied.”

Volgens de voorwaarden van een pleidooiovereenkomst met het Amerikaanse ministerie van Justitie bekende Assange op 25 juni schuldig te zijn aan één aanklacht wegens samenzwering om documenten, geschriften en aantekeningen te verkrijgen die verband houden met de nationale defensie onder de Amerikaanse Spionagewet. Zonder de deal riskeerde hij 175 jaar gevangenisstraf wegens 18 aanklachten in een aanklacht ingediend door de regering-Trump en vervolgd door de regering-Biden, die voortkwam uit WikiLeaks’ publicatie van bewijsmateriaal van oorlogsmisdaden gepleegd door de VS in Irak, Afghanistan en Guantánamo Bay. Na zijn pleidooi werd Assange vrijgelaten met krediet voor de vijf jaar die hij in de streng beveiligde Belmarsh-gevangenis in Londen had doorgebracht.

De dag voordat PACE zijn resolutie aannam, legde Assange een krachtig getuigenis af voor de Commissie juridische zaken en mensenrechten van de Raad van Europa. Dit was zijn eerste publieke verklaring sinds zijn vrijlating vier maanden geleden, na veertien jaar opsluiting – negen in de Ecuadoraanse ambassade in Londen en vijf in Belmarsh. “De vrijheid van meningsuiting en alles wat daaruit voortvloeit, bevindt zich op een donker kruispunt”, zei Assange tegen de parlementariërs.

Een “huiveringwekkend effect en een klimaat van zelfcensuur”

De resolutie zegt dat “de onevenredig zware aanklachten” die de VS tegen Assange hebben ingediend op grond van de Spionage Act, “die hem blootstellen aan een risico van de facto levenslange gevangenisstraf”, samen met zijn veroordeling “voor – wat in wezen – het verzamelen en publiceren van informatie was”, rechtvaardigen hem te classificeren als een politieke gevangene, volgens de definitie die is uiteengezet in een PACE-resolutie uit 2012 waarin de term wordt gedefinieerd. De vijf jaar durende opsluiting van Assange in de Belmarsh-gevangenis was “onevenredig aan het vermeende misdrijf.”

De resolutie merkt op dat Assange “de eerste uitgever is die wordt vervolgd op grond van de Spionagewet voor het lekken van geheime informatie verkregen van een klokkenluider”, en spreekt zijn bezorgdheid uit over het “huiveringwekkende effect en een klimaat van zelfcensuur voor alle journalisten, redacteuren en anderen. die alarm slaan over kwesties die essentieel zijn voor het functioneren van democratische samenlevingen.” De resolutie merkt ook op dat “het verzamelen van informatie een essentiële voorbereidende stap is in de journalistiek”, die wordt beschermd door het recht op vrijheid van meningsuiting, gegarandeerd door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.

Europa’s belangrijkste mensenrechtenorgaan merkt op dat veel van de gelekte bestanden WikiLeaks gepubliceerd “geloofwaardig bewijs leveren van oorlogsmisdaden, mensenrechtenschendingen en wangedrag van de overheid.”

De resolutie citeert de conclusie van Nils Melzer, speciale VN-rapporteur voor foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing, dat Assange was blootgesteld aan “steeds ernstiger vormen van wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing, waarvan de cumulatieve gevolgen kan alleen maar omschreven worden als psychologische marteling.”

PACE veroordeelde de “transnationale repressie” en was “gealarmeerd door berichten dat de CIA de heer Assange discreet in de gaten hield in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen en dat zij naar verluidt van plan was hem op Britse bodem te vergiftigen of zelfs te vermoorden.” De CIA heeft het privilege ‘staatsgeheimen’ aan de orde gesteld in een civiele rechtszaak die door twee advocaten en twee journalisten is aangespannen over dat illegale toezicht.

In de VS “wordt het concept van staatsgeheimen gebruikt om uitvoerende functionarissen te beschermen tegen strafrechtelijke vervolging voor misdaden als ontvoering en marteling, of om te voorkomen dat slachtoffers schadevergoeding eisen”, aldus de resolutie. Maar “de verantwoordelijkheid van staatsagenten voor oorlogsmisdaden of ernstige schendingen van de mensenrechten, zoals moordaanslagen, gedwongen verdwijningen, martelingen of ontvoeringen, vormt geen geheim dat beschermd moet worden.”

Bovendien spreekt de resolutie zijn diepe bezorgdheid uit over het feit dat, volgens openbaar beschikbaar bewijsmateriaal, niemand ter verantwoording is geroepen voor de oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen gepleegd door Amerikaanse staatsagenten, en hekelt de resolutie de ‘cultuur van straffeloosheid’.

‘Journalistiek is geen misdaad’, zei Assange. “Het is een pijler van een vrije en geïnformeerde samenleving.”

Volgens de resolutie is er geen bewijs dat iemand schade heeft geleden WikiLeaks’ publicaties en “betreurt dat, ondanks de onthulling van de heer Assange over duizenden bevestigde – voorheen niet gerapporteerde – sterfgevallen door Amerikaanse en coalitietroepen in Irak en Afghanistan, hij ervan wordt beschuldigd levens in gevaar te brengen.”

Assanges getuigenis

De getuigenis die Assange aan de commissie gaf, was aangrijpend. “Uiteindelijk heb ik vrijheid verkozen boven realiseerbare rechtvaardigheid… Gerechtigheid is voor mij nu uitgesloten”, getuigde Assange. “Ik ben vandaag niet vrij omdat het systeem werkte. Ik ben vandaag vrij na jaren van opsluiting omdat ik schuldig heb gepleit aan de journalistiek.” Hij voegde eraan toe: ‘Ik heb schuldig gepleit voor het zoeken naar informatie bij een bron. Ik bekende schuldig te zijn aan het verkrijgen van informatie uit een bron. En ik bekende schuldig te zijn aan het informeren van het publiek over die informatie.” Zijn bron was klokkenluider Chelsea Manning, die de documenten en rapporten aanleverde WikiLeaks. ‘Journalistiek is geen misdaad’, zei Assange. “Het is een pijler van een vrije en geïnformeerde samenleving.”

Assange beschreef de overgang van de jaren die hij in een streng beveiligde gevangenis doorbracht naar het getuigen voor de Europese parlementariërs als een ‘diepgaande en surrealistische verschuiving’. Sprekend over zijn jarenlange isolement in een kleine cel, zei hij dat “het iemands gevoel van eigenwaarde wegneemt, waardoor alleen de rauwe essentie van het bestaan ​​overblijft.” Assange zei: “Ik ben nog niet volledig toegerust om te spreken over wat ik heb doorstaan. De meedogenloze strijd om in leven te blijven, zowel fysiek als mentaal. Ook kan ik nog niet spreken over de dood door ophanging, moord en medische verwaarlozing van mijn medegevangenen.”

Misschien wel de meest beruchte publicatie van WikiLeaks was de video ‘Collateral Murder’ uit 2007, waarin een bemanning van een Apache-aanvalshelikopter van het Amerikaanse leger twaalf ongewapende burgers in Bagdad als doelwit heeft en doodt, waaronder twee Reuters-journalisten, evenals een man die de gewonden kwam redden. De publicatie van die video ‘beroerde het publieke debat’, getuigde Assange. “Nu zijn er elke dag live streaming van verschrikkingen uit de oorlogen in Oekraïne en de oorlog in Gaza.” Hij noemde “honderden journalisten” die in die oorlogen zijn omgekomen.

Assange richtte zich op het gevaar waarmee journalisten worden geconfronteerd en verklaarde: “De criminalisering van nieuwsgaringsactiviteiten is overal een bedreiging voor de onderzoeksjournalistiek. Ik werd formeel veroordeeld door een buitenlandse macht omdat ik waarheidsgetrouwe informatie over die macht had gevraagd, ontvangen en gepubliceerd.” Hij merkte op: “De fundamentele kwestie is eenvoudig. Journalisten mogen niet worden vervolgd voor het doen van hun werk.”

Assange voorspelde in de toekomst “meer straffeloosheid, meer geheimhouding, meer vergeldingsmaatregelen voor het vertellen van de waarheid en meer zelfcensuur”. “Journalisten moeten activisten zijn voor de waarheid”, zei hij, waarbij hij het belang van “journalistieke solidariteit” noemde.

Omdat Assange nooit de kans heeft gehad om te procederen over de ontkenning van zijn recht op vrijheid van meningsuiting, is de resolutie van de Raad van Europa bijzonder belangrijk omdat hij gratie vraagt ​​aan de Amerikaanse president Joe Biden.

Hoewel Assange als gevolg daarvan een vorm van juridische intimidatie verwachtte WikiLeaks’ publicaties en was bereid ‘daarvoor te vechten’, zei hij, ‘mijn naïviteit was het geloven in de wet. Als puntje bij paaltje komt, zijn wetten slechts stukjes papier en kunnen ze opnieuw worden geïnterpreteerd voor politiek opportunisme.”

Assange merkte op dat wetten worden gemaakt door de heersende klasse, die ze eenvoudigweg herinterpreteert als de regels hun doel niet dienen. Assange beschreef de juridische procedure in zijn zaak en merkte op dat “alle rechters, of ze nu in mijn voordeel oordeelden of niet, in het Verenigd Koninkrijk buitengewone eerbied toonden voor de Verenigde Staten.”

PACE dringt er bij de VS op aan oorlogsmisdaden te onderzoeken

De resolutie roept de VS, Groot-Brittannië, de lidstaten en waarnemersstaten van de Raad van Europa en de media op om actie te ondernemen om hun zorgen weg te nemen.

Het roept de VS, een waarnemersstaat, op om de Spionage Act van 1917 te hervormen en journalisten, redacteuren en klokkenluiders die geheime informatie openbaar maken met als doel het publiek te informeren over ernstige misdrijven, zoals marteling of moord, van de werking ervan uit te sluiten. Om een ​​veroordeling wegens overtreding van de wet te verkrijgen, moet van de overheid worden verlangd dat zij een kwade bedoeling heeft om de nationale veiligheid te schaden. Het roept de VS ook op om de beschuldigingen van oorlogsmisdaden en andere mensenrechtenschendingen die door Assange aan het licht zijn gebracht, te onderzoeken. Wikileaks.

PACE riep Groot-Brittannië op om zijn uitleveringswetten te herzien om uitlevering wegens politieke misdrijven uit te sluiten, en om een ​​onafhankelijke beoordeling uit te voeren van de omstandigheden waaronder Assange in Belmarsh werd behandeld, om te zien of dit marteling of onmenselijke of vernederende behandeling inhield.

Bovendien dringt de resolutie er bij de Staten van de Raad van Europa op aan om hun bescherming voor klokkenluiders verder te verbeteren en strikte richtlijnen aan te nemen om te voorkomen dat regeringen documenten als defensiegeheimen classificeren als dat niet gerechtvaardigd is.

Ten slotte dringt de resolutie er bij de media op aan om strenge protocollen op te stellen voor het verwerken en verifiëren van geheime informatie, om verantwoorde berichtgeving te garanderen en elk risico voor de nationale veiligheid en de veiligheid van informanten en bronnen te vermijden.

Hoewel PACE niet de bevoegdheid heeft om wetten te maken, kan het de Staten van de Raad van Europa aansporen actie te ondernemen. Omdat Assange nooit de kans heeft gehad om te procederen over de ontkenning van zijn recht op vrijheid van meningsuiting, is de resolutie van de Raad van Europa bijzonder belangrijk omdat hij gratie vraagt ​​aan de Amerikaanse president Joe Biden.

Deel dit verhaal en help ons ons netwerk te laten groeien!

Marjorie Cohn

Marjorie Cohn is emeritus hoogleraar aan de Thomas Jefferson School of Law, voormalig president van de National Lawyers Guild, en lid van de nationale adviesraden van Assange Defense en Veterans For Peace, het bureau van de International Association of Democratic Lawyers, en de Amerikaanse vertegenwoordiger aan de continentale adviesraad van de Association of American Jurists. Haar boeken omvatten Drones en doelgericht moorden: juridische, morele en geopolitieke kwesties.

U kunt ook een donatie doen aan onze PayPal of u abonneren op onze Patreon.