De laatste dagen van de Biden-campagne – verslag van een BBC-correspondent

Vijf nachten geleden stond ik op het platform van Dover Air Force Base en keek ik toe hoe Joe Biden, gekleed in een donker jasje en een honkbalpet, voorzichtig de trap van Air Force One afdaalde.

Vanuit mijn positie in de reizende perspool zag ik elke wankele stap naar beneden net zo nauwkeurig worden onderzocht als zijn ambtsdaden. Vanuit het vliegtuig doemde een onontkoombare scène van zwakte op. De menselijke zwakte van de ouderdom leek de machtigste man op aarde te hebben overwonnen.

De heer Biden, 81, was net positief getest op Covid. We waren met hem teruggevlogen vanuit Las Vegas, wat een slopende afsluiting werd van een reis die bedoeld was om hem met volle kracht de campagne in te zien gaan.

De scène in Dover, die nu keer op keer wordt herhaald op de nieuwskanalen die verslag doen van zijn exit bij de verkiezingen, was zijn laatste publieke optreden voordat hij zich zondag terugtrok uit de race. Het voelt nu als het beeld van het einde van zijn kandidatuur.

Er is zoveel veranderd in één week.

Toen ik en andere journalisten afgelopen maandag met hem aan boord gingen van het presidentiële vliegtuig voor zijn campagnereis naar Nevada, vond de president duidelijk dat hij de Democratische nominatie nog steeds vast kon houden.

Donald Trump had twee dagen eerder de kogel van een huurmoordenaar ontweken, waardoor Biden politiek uitstel kreeg van de groeiende roep van Democraten in het Congres om uit de race te stappen.

Zijn campagne hoopte dat de reis de zwarte en Spaanstalige kiezers nieuw leven zou inblazen. Zij steunen traditioneel overweldigend de Democraten, maar hun steun voor Biden was sinds 2020 afgenomen.

Dinsdag zag ik hem een ​​volle congreszaal opzwepen met een toespraak tot de Afro-Amerikaanse burgerrechtengroep NAACP. Ik sprak met een aantal afgevaardigden die letterlijk in de gangpaden dansten voor de toespraak van Biden. “Nog vier jaar” galmde door de zaal.

Maar de volgende ochtend begon het allemaal uit de hand te lopen.

Het einde van de weg was het Original Lindo Michoácan Restaurant, Las Vegas, Nevada. Dit was een van die zeer georkestreerde campagnestops waar de president zich mengt met kiezers. De pers werd naar binnen geleid om de entree van de president vast te leggen. Toen de deur openzwaaide, viel het me op hoe bleek hij eruitzag en hoe veel trager hij leek dan de dag ervoor toen hij gasten de hand schudde.

We riepen vragen over de groeiende lijst van Democraten die zijn geschiktheid om te rennen in twijfel trokken – hij antwoordde niet. Toen werden we terug naar de persbusjes gebracht terwijl hij binnen een radio-interview deed.

We wachtten. En wachtten. In de verschroeiende hitte van Nevada zaten we meer dan 90 minuten in de persbusjes, terwijl de hele stoet stilstond. Het was inmiddels duidelijk dat er iets mis was. Opeens kwam er een e-mail van een BBC-collega binnen, waarin stond dat de gastheer van zijn volgende toespraak op het podium had aangekondigd dat meneer Biden net positief was getest op Covid.

Terwijl ik een medewerker van het Witte Huis probeerde te benaderen om erachter te komen wat er aan de hand was, kreeg ik abrupt het bevel om terug in mijn busje te stappen en werd mij verteld dat we vertrokken. De stoet begon te rollen en we raasden door de buitenwijken van Las Vegas, bestemming onbekend. De campagne veranderde van koers. Plotseling, te midden van de zwaailichten en de politie-uitrijders, kwam de luchthaven in zicht. De president ging naar huis in Delaware om te herstellen van Covid, de campagnereis was voorbij.

Dat zou ook gebeuren met zijn campagne, toen hij een paar dagen later vanuit zijn huis aan het strand aankondigde dat hij zich niet langer verkiesbaar stelde voor het presidentschap.

Achteraf gezien leek zijn laatste optreden op de luchtmachtbasis in Dover een laatste poging om het onvermijdelijke te trotseren, wat campagneleider George Clooney ‘de strijd tegen de tijd’ noemde.

Op het platform hadden we hem nog een laatste keer gevraagd naar de afnemende steun voor de Democraten. Deze keer antwoordde hij: “Het gaat goed met me”. Het was niet helemaal wat we hadden gevraagd, niet echt. Misschien had hij ons verkeerd verstaan, of misschien bedoelde hij dat hij geloofde dat hij het zou overleven.

Het bleek dat hij dat niet kon.

LIVE: Laatste updates nu Joe Biden zich terugtrekt uit de race voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen

KIJK: Hoe Joe Bidens herverkiezingspoging ten einde kwam

VOLLEDIG: Bidens brief waarin hij zijn terugtrekking aankondigt

PROFIEL: Kamala Harris, de vicepresident die Biden steunt als president

UITGELEGD: Biden heeft Harris gesteund. Wat gebeurt er nu?

ANALYSE: Wat Bidens aftreden betekent voor Harris, de Democraten en Trump