Islamitische hervormingsgolf die Maleisië van het pad afbracht

Het reciteren van de Qunut Nazilah in de Dewan Rakyat door leden van de oppositiepartijen PAS en Bersatu in juli markeerde een ernstige en verschrikkelijke vervorming van het Maleisië waarmee we in 1963 begonnen.

De Qunut Nazilah is uitsluitend bedoeld voor moslims die in oorlog zijn met mensen die door een staatshoofd tot vijand van de religie zijn verklaard. Tegenwoordig wordt de Qunut Nazilah echter niet alleen tegen Maleisische moslims gebruikt, maar ook tegen niet-moslims in de regerende regering.

Dat is de tragedie van 44 jaar Islamitische Reformatiebeweging die begon in de jaren 80. Als iemand die die tijd heeft meegemaakt en heeft deelgenomen aan de beweging van de jaren 80, kan ik alleen maar zeggen dat de beloften ervan een onverwachte Maleisische transformatie teweegbrachten die nu heeft geresulteerd in een Maleisische deformatie.

Toen de Islamitische Reformatie begon, beloofde het sociale, politieke en spirituele transformatie.

Ten eerste beloofde het dat de Islam verder zou gaan dan rituele en culturele aspecten en een sociale beweging zou worden die rechtvaardigheid voor alle mensen waarborgt.

In Maleisië was ons volk verdeeld op basis van ras en een ongezonde raciale socialisatie. De beweging beloofde hier een einde aan te maken met het woord van God, dat iedereen erkent die goede daden verricht, ongeacht religie.

Het tweede was dat de Islamitische Reformatie beloofde om onderwijs te transformeren in een duurzaam en welvarend economisch voordeel door het milieu te behandelen als een kostbaar geschenk. Het beloofde ook om de eenheid en intellectualisering van kennis te transformeren in een wetenschap van spiritualiteit en ontwaking.

Ten derde beloofde de Islamitische Reformatie de politiek tot een uiterst verantwoordelijke en heilige roeping te maken voor hen die God vrezen en zich bewust zijn van alle zonden van corruptie, ijdelheid en onnoemelijke rijkdom die de ziel van de mens vernietigen.

Ten slotte wilde men de beloften van de Islam nakomen om de hele mensheid waardigheid te geven in de ogen van God.

Opkomst van islamitische organisaties

Al deze idealen leidden tot de oprichting van organisaties als Angkatan Belia Islam Malaysia (Abim), Pertubuhan Ikram Malaysia (Ikram, destijds bekend als JIM) en de PAS, die tussen 1980 en 1990 de Maleiers en Maleisië probeerden te hervormen tot een meelevende, intellectuele en wijze samenleving.

Zo ondergingen de Maleiers tussen 1990 en 1998 een interessante transformatie. Moskeeën begonnen vol te raken. Jonge vrouwen begonnen de tudung te dragen en mannen droegen Anwars beroemde moslimlook, compleet met een bril en een sikje.

De Jamaah Tabligh en Al-Arqam kwamen in opstand en transformeerden in één nacht de islamitische dresscode om de jubah, en de bijbehorende muziek en recreatie te integreren. Elke kenduri of huwelijksreceptie zou het melodieuze geluid van religieuze liederen of nasyid dragen, geleid door de Al-Arqam groep Nadamurni. Die groep gaf vervolgens aanleiding tot de beroemde Raihan, Brothers en nog veel meer.

De Jamaah Tabligh nodigde jong en oud uit om mee te gaan op een zendingsreis van 40 dagen, gekleed als Indiërs of Afghanen, compleet met tulband.

Deze groepen trokken van moskee naar moskee en nodigden Maleisiërs uit om terug te keren naar de Islam. ‘s Nachts was de moskee gevuld met Maleisiërs die om 2 uur ‘s nachts de Tahadjud uitvoerden en zachtjes huilden tot in de ochtend om de Bayan of lezing-herinnering te horen.

De islamitische scholen van Abim en Ikram schoten als paddenstoelen uit de grond met een onderwijsprogramma dat hun kinderen isoleerde van niet-moslims. Net zoals de Chinese volkstaalscholen hun kinderen isoleerden van de Maleiers, isoleerden deze Abim- en Ikram-scholen de Maleiers volledig van anderen.

Er ontstonden twee enorme universiteiten: de International Islamic University en de Universiti Sains Islam Malaysia, die de islamisering van kennis teweegbrachten.

Mensen als Dr. Badrul Amin, Hassan Ali en Fadilah Kamsah werden iconen van motiverende islamitische lezingen en werden behandeld als rocksterren.

De invloed van Anwar

In de politiek transformeerde Anwar Umno tot rivaal PAS en veranderde de politieke partij in een Maleis-islamitische golf van politiek. Mahathir was niet blij met wat hij zag toen Anwars populariteit groeide, en hij sloeg genadeloos toe om Anwars carrière een genadeslag toe te brengen. Of dat dacht hij.

De jaren 1998 tot 2010 waren een donkere periode voor de Maleisische transformatie.

De iconen van de Islamitische Reformatie werden opgejaagd en gevangen gezet door Mahathir. De Islamitische Reformatie die net was begonnen te bloeien in de Maleise transformatie werd abrupt gestopt, net toen de politiek van democratie en burgerlijk verzet vorm begon te krijgen.

De Maleisische transformatie stopte, maar een nieuwe golf van Maleisische transformatie was begonnen. PAS en DAP sloegen de handen ineen en namen het voortouw, en voor eens waren het volk en de oppositie verenigd tegen de maffia-achtige manier waarop Umno en Barisan Nasional het land bestuurden.

Najib voelde een dreigende nederlaag bij de verkiezingen van 2018 aankomen en nodigde PAS uit om zich bij Umno aan te sluiten, eerst in het geheim, maar hij hield niemand voor de gek. PAS begon alle progressieve islamisten die bondgenoten waren van Anwar te dumpen en begon de eerste fase van het vervormen van Maleisië met een Taliban-achtige benadering van religie.

Het geluk was aan de zijde van PAS, want een golf van westers opgeleide Maleiers begon zich terug te trekken als gevolg van het Nieuwe Economische Beleid. Zij zochten nu bij God een toegangskaartje tot de hemel.

Ustazes waren plotseling erg gewild. Bijna alle middenklassehuishoudens hadden hun eigen persoonlijke ustaze-leraar om gepensioneerden te leren hoe ze de Koran moesten reciteren en de gebeden moesten bidden die het belangrijkst waren. Deze ustazes gaven ook het idee om de islam te beschermen tegen anderen die de religie zouden verontreinigen.

Het keerpunt

Voor mij begon de deformatiefase van Maleisië met een oproep van Ibrahim Ali van Perkasa in 2014 om Maleisische Bijbels te verbranden. Dat was een belangrijke verschuiving van de Islam die tolerant was tegenover alle geloven en rassen.

Waar de Umno en Mahathir ooit de Maleiers bang maakten door de Chinezen en de DAP als boemannen af ​​te schilderen, begonnen de Umno en de PAS de strijd opnieuw te definiëren door niet-moslims als vijanden van de islam te beschouwen.

Hadi Awang begon anderen te beledigen door hen ‘

dieren

Hij beschuldigde hen er ook van omkoopbaar te zijn, ook al betroffen de grote corruptiezaken moslims op elk niveau, waarbij de hoogste een voormalige premier was.

PAS rechtvaardigde corruptie zelfs in sommige gevallen als noodzakelijk. Het reciteren van de Qunut Nazilah heeft de deformatie van Maleisië voltooid door te proberen niet-moslims en moslims die samenwerken met mensen als DAP tot vijanden van de islam te verklaren.

Als MIC, MCA en Gerakan niet-moslims hebben die met PAS samenwerken, zou dat oké zijn, omdat ze allemaal zullen moeten voldoen aan de definitie van PAS.

dhimmi

– tweederangsburgers die onder het absolute gezag van moslimpolitici staan.

Dat is mijn persoonlijke lezing van niet-moslims die samenwerken met de zogenaamde

Islamitisch

feest.

Waarom slaagde de Islamitische Reformatie er niet in om een ​​volledige transformatie van Maleisiërs en Maleisië te bewerkstelligen? Was het verkeerd om de Islam in de moderne politiek te introduceren? Ik zal dit alles in een ander artikel behandelen, als God het wil. – FMT

De weergegeven meningen zijn die van de schrijver en komen niet noodzakelijkerwijs overeen met die van MMKtT.