De leugens van de Amerikaanse regering over immigranten van ten zuiden van de grens – The Duran

Eric Zuesse (blogs op https://theduran.com/auteur/eric-zuesse/)

Typerend was Kamala Harris’s zeggende, op 8 juni 2021tijdens haar reis naar Guatemala (beginnend op 0:55 in het interview, en eindigend op 2:25):

De reden dat ik in Guatemala ben, is om de redenen aan te pakken waarom mensen hun huis verlaten, vluchten, wetende dat de mensen die hier al generaties lang zijn, de geschiedenis van Guatemala kennen, al eeuwenlang. Ze willen blijven. Ze willen niet weg. Maar ze hebben kansen nodig. Ze hebben hulp nodig. Ze hebben steun nodig. (Toen onderbrak de interviewer Lester Holt haar en ze vervolgde:) Nou, we moeten omgaan met wat er aan de grens gebeurt. Daar is geen twijfel over mogelijk. Dat is geen punt van discussie. Maar we moeten begrijpen dat er een reden is waarom mensen bij onze grens aankomen. En wat is die reden, en het probleem identificeren zodat we het kunnen oplossen. (Nog een onderbreking van Holt.) Ik denk niet dat Amerikanen willen dat mensen worden blootgesteld aan schade, als ze dat kunnen vermijden. Ze maken de tocht vanaf de plek waarvan ze weten dat ze daar willen blijven. Dus ik ben hier in Guatemala om te zeggen wat we kunnen doen om mensen te steunen, om ze een gevoel van hoop te geven, dat er hulp onderweg is.

De waarheid is dat de Amerikaanse regering dictaturen in Guatemala beschermde omdat America’s United Fruit Company dat beleid controleerde, en dat beleid veroorzaakte de zeer zware emigratie naar het noorden. Dit beleid was bedoeld om de lonen laag te houden, zodat de winsten van de Amerikaanse bedrijven die daar mensen inhuurden zo hoog mogelijk zouden blijven. Protesterende werknemers werden gedood door de doodseskaders van de regering en werkgevers, en de politie keek de andere kant op. Zoals Wikipedia’s artikel over generaal Jorge Ubicodie de ergste van deze dictators was, zegt dat hij de

dictator die diende als de president van Guatemala van 1931 tot 1944.

A algemeen in de Guatemalteekse militairenhij was verkozen tot president in 1931, bij een verkiezing waar hij de enige kandidaat was. Hij zette het beleid van zijn voorgangers voort om enorme concessies te doen aan de Verenigde Fruit Company en rijke landeigenaren, en steunen bovendien hun harde arbeidspraktijken.⁽¹⁾⁽²⁾ Ubico wordt beschreven als “een van de meest onderdrukkende tirannen die Guatemala ooit heeft gekend”, en hij vergeleek zichzelf met Adolf Hitler.⁽³⁾ Hij werd verwijderd door een pro-democratische partij⁽⁴⁾ opstand in 1944, die leidde tot de tien jaar durende Guatemalteekse Revolutie.

Die ‘revolutie’, of periode van democratie in Guatemala, eindigde in 1954, met de staatsgreep van de CIA die er een einde aan maakteDe belangrijkste drijfveer achter de staatsgreep was de wet op de landhervorming die op 17 juni 1952 werd aangenomen. De bevolking had de landhervorming hard nodig, maar de superrijke investeerders in de VS en Guatemala waren fel tegen.

Voordat Guatemala in 1945, vlak na de democratische revolutie van 1944, een nieuwe grondwet kreeg, De grondwet van 1879 sloot de inheemse bevolking, de belangrijkste beroepsbevolking in Guatemala, uit van het burgerschap; en dus was het enige werk dat ze konden krijgen in de landbouw. ​​In 1944, slechts 2% van de bevolking bezat 72% van Guatemala’s landbouwgrond, maar tweederde van de bevolking was boer. Ondertussen was 88% van het land niet eens in cultuur. Bovendien, zelfs vanaf 2007minder dan 1 procent van de landeigenaren bezat 75 procent van het beste landbouwland, en 90 procent van de plattelandsbewoners leefde in armoede. Dus: er is weinig vooruitgang geboekt, als die er al is. Bijna alle winsten uit Guatemala zijn naar investeerders in de VS gegaan

De VS regime beëindigd de tienjarige democratie in Guatemala. Daarna volgden de 6 “Militaire regeringen (1954-1958)”en toen, na die vier jaar en haar 6 presidenten, kwam de “Periode van de Burgeroorlog (1958-1996)”acht jaar met 12 presidenten, die allemaal even brute Amerikaanse stromannenregimes waren — elk gemiddeld 1,5 jaar. En toen kwam wat Wikipedia de “Hedendaags (1996–heden)” periode, 9 presidenten gedurende deze periode van 28 jaar. Die periode eindigde feitelijk op 15 juli 2023 toen de Amerikaanse regering stopte met het opleggen van dictaturen daar. De twee voorzitters van de twee commissies voor Buitenlandse Zaken (een Republikein in het Huis van Afgevaardigden en een Democraat in de Senaat) “heeft de Amerikaanse president Joe Biden gevraagd om sancties op te leggen aan Guatemalteekse functionarissen voor bedreigingen van de democratie in het kader van de algemene verkiezingen van 25 juni” in Guatemala, en zo de zoon van Guatemala’s eerste democratisch gekozen (1945) president in januari 2024 ingehuldigd kon worden als de nieuwe president van Guatemala. Wat er was gebeurd om dit mogelijk te maken, was dat United Fruit Company in 1984 Chiquita Brands International werd, en dat bedrijf pleitte schuldig in 2007 om een ​​terroristische organisatie te steunen en te steunen om vakbondsorganisatoren het zwijgen op te leggen en boeren te intimideren. En, “Chiquita Brands International heeft dus voorlopig een catastrofaal schandaal vermeden en is in plaats daarvan met een vernederende nederlaag in de rechtbank weggelopen en zijn acht van zijn werknemers ontslagen.(54)” Zoals altijd kregen de bedrijfseigenaren en hun gekozen bestuurders geen straf, maar een paar mensen lager op de ladder — mensen die door hen waren ingehuurd — wel. (Ze verloren hun baan, maar toen Guatemala het Amerikaanse regime verzocht hen uit te leveren zodat ze vervolgd konden worden, zei het regime nee.) Chiquita Brands had “rechtse doodseskaders die duizenden mensen hebben gedood”In een buitengewoon artikel dat op de een of andere manier door de censuur of “redacteuren” van TIJD tijdschrift, Jack Werner kopte op 18 juni 2024, “De diepe wortels van het Chiquita-vonnis” en meldde zelfs dat “wereldwijd activistische groeperingen hebben geprobeerd Amerikaanse bedrijven tegen te houden, Coca-cola naar Chevronverantwoordelijk voor hun rol in gewelddadig gedrag dat buiten de Verenigde Staten plaatsvond. Veel, zo niet de meeste, van deze zaken zijn beslist in het voordeel van de Amerikaanse bedrijfsmacht.” De activiteiten van Chiquita Brands Guatemala waren echter verkocht aan Del Monte in 1972 (“Del Monte’s voorzitter Alfred Eames mijmerde dat bananenbomen ‘net geld bomen zijn. Ik wou dat ik er meer had’”)hoewel de Guatemalteekse grondwet van 1945 vereiste dat het ALLEEN aan Guatemalanen verkocht mocht worden. Wat betekent zelfs de grondwet in zo’n land? Niet veel. Toen, op 29 oktober 1999, kopte Jack Delorme “Anti-vakbondsbananen” en meldde dat

Op de avond van de 13e (van oktober)200 gewapende mannen stormden het pand van de vakbondsleden binnen. De vijf leden van het SITRABI Uitvoerend Comité waren daar met geweld naartoe gebracht. Onder schot werden de vakbondsleiders gedwongen hun ontslag te ondertekenen. Twee van hen werden vervolgens naar lokale radiostations gebracht om een ​​persbericht voor te lezen waarin stond dat er een akkoord was bereikt tussen de vakbond en het bedrijf, en dat de oproep tot actie de volgende dag ongegrond was. Bedreigd met executie, geslagen en vernederd door de paramilitairen, werden de vakbondsleden midden in de nacht vrijgelaten met het bevel om uit de regio te verdwijnen. Uiteindelijk vonden ze onderdak – samen met hun families – bij MINUGUA, het VN-agentschap dat belast is met het toezicht op de toepassing van de vredesakkoorden in Guatemala.

Kamala Harris zei: “We moeten begrijpen dat er een reden is waarom mensen bij onze grens aankomen. En wat is die reden, en het probleem identificeren zodat we het kunnen oplossen.” Die reden zijn de Amerikaanse en geallieerde miljardairs, van wie velen waarschijnlijk doneren aan haar campagne, en velen van hen doneren waarschijnlijk ook aan Trumps campagne. Maar als dat het probleem is, dan zullen die kandidaten het niet oplossen — ze zullen het niet eens identificeren. Geen van beide kandidaten doet dat. In plaats daarvan ontwijken ze het en liegen ze.

Als de Amerikaanse regering democratie toestaat in de landen die zij ten zuiden van de grens controleert, dan zal die democratie het probleem waar Kamala Harris het op 8 juni 2021 over had, enorm verminderen. Echter, gezien hoe feodaal Guatemala is, zou de Amerikaanse regering een einde moeten eisen aan dat feodale, pre-fascistische systeem, door de nieuwe, pro-democratische, Guatemalteekse president actief te helpen om de radicale veranderingen die daar nodig zouden zijn door te voeren — en de hel met wat de investeerders willen. Dat is wat nodig zou zijn. Kamala Harris geeft geen enkele indicatie dat het iets is dat zij als president zou doen.

Dit is waarom het nodig is: die dictatoriale regeringen worden gecontroleerd door Amerikaanse en geallieerde miljardairs die hun regeringen controleren en zoveel van de werknemers daar eisen dat onderwijs, gezondheidszorg en zelfs politiebescherming daar abominaal zijn (het grootste deel van de rijkdom die daar wordt onttrokken gaat naar die miljardairs), en dus raken de jongeren zwaar aan het werk in de drugsbendes, wat het leven tot een hel maakt voor de lokale bevolking, van wie velen proberen naar het noorden te vluchten. Als de Amerikaanse regering zulke individuen wegstuurt die hebben geprobeerd te ontsnappen aan een hel die ze grotendeels zelf heeft gecreëerd, zou dat dan een oplossing zijn, of in plaats daarvan een definitieve ‘oplossing’ voor het probleem? Zijn zulke individuen geen vluchtelingen? En als dat zo is, welk land heeft dan de grootste morele verplichting om ze toe te laten? Of is het in plaats daarvan het land dat de meerderheid van deze problemen creëert, om ze gewoon bij de grens weg te sturen?

In plaats daarvan geeft het publiek de slachtoffers de schuld. Het publiek geeft zeker niet de schuld aan investeerders die luxueus leven van internationale bedrijfsmoord, massamoord, doodseskaders, etc. Dat is de graantrein waar veel investeerders op willen klimmen. En het grootste deel van het algemene publiek denkt dat dit systeem oké is en The American Way is. En toch — tegelijkertijd — houden ze vol dat de slachtoffers van deze ‘American Way’ in Guatemala geen recht hebben om in Amerika te worden geaccepteerd.

—————

Het nieuwste boek van onderzoekshistoricus Eric Zuesse, AMERIKA’S RIJK VAN HET KWAAD: Hitlers postume overwinning en waarom de sociale wetenschappen moeten veranderengaat over hoe Amerika de wereld na de Tweede Wereldoorlog overnam om het te onderwerpen aan Amerikaanse en geallieerde miljardairs. Hun kartels ontginnen de rijkdom van de wereld door controle over niet alleen hun ‘nieuws’-media maar ook de sociale ‘wetenschappen’ — door het publiek te misleiden.