Verrassing! De door de strijd beproefde legioenen van Oekraïne trekken Rusland binnen

De onverwachte inval van Oekraïne in Poetins achtertuin heeft vijanden en bondgenoten geschokt en verbijsterd. Maar wat hoopt Kiev?

Een belangrijke vraag is waarom Oekraïne nu zijn inval in Rusland heeft ingezet. Westerse experts stellen immers de waarschijnlijke effecten van de inval in twijfel (zie hier, hier en hier).

De mogelijke verkiezing van Donald Trump in de Amerikaanse verkiezingen van november speelde een belangrijke rol in Kievs besluit om nu in te grijpen, voordat de winter begint. De Oekraïense regering vreest dat een Trump-presidentschap de militaire hulp zou verminderen of beëindigen. Een vredesplan dat door Trumps adviseurs is ontwikkeld om Oekraïne en Rusland aan de onderhandelingstafel te dwingen, is onpraktisch en zou, zo wordt gevreesd, druk uitoefenen op het land om grondgebied op te geven, een stap waar 55% van de Oekraïners tegen is.

Het bezetten van Russisch grondgebied voorafgaand aan vredesbesprekingen zal Oekraïne in een sterkere onderhandelingspositie brengen en kan de positie van Poetin in toekomstige vredesbesprekingen enigszins verzwakken. De Oekraïense bezetting van Russisch grondgebied (momenteel geschat op ongeveer 800 vierkante mijl) zou Oekraïne enige invloed geven, in tegenstelling tot de rampzalige Minsk 1 en Minsk 2 akkoorden in 2014-2015, die alleen de Donbas bestreken en de Krim negeerden.

De Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy heeft gezegd dat niet al het Oekraïense soevereine grondgebied militair heroverd hoeft te worden en dat een deel ervan via diplomatie teruggegeven kan worden. Zelenskyy vertelde de Washington Post: “Dit zal hen de invloed geven die ze nodig hebben voor onderhandelingen met Rusland — daar draait het allemaal om.” Hij plant later dit jaar een tweede vredesconferentie, de eerste werd gehouden op 15 en 16 juni in Zwitserland, waarbij Rusland deze keer was uitgenodigd.

Oekraïense troepen graven zich in en gebruiken de inval mogelijk om een ​​verdedigingslinie te bouwen. sanitaire omheining zoiets als de zone die Rusland in mei tevergeefs probeerde te creëren in Oekraïne. Een gordel van door Oekraïne bezet gebied in de regio’s Koersk en Belgorod zou Russisch artillerievuur tegen noordoost-Oekraïne (en misschien dronevluchten) verhinderen en de aanvoerlijnen naar Russische bezettingstroepen in de Donbas blokkeren.

De bezetting door Oekraïne zou Russische oppositiegroepen ook een basis in Rusland kunnen bieden. De militaire inlichtingendienst van Oekraïne (HRU) ondersteunt drie gewapende eenheden: de Freedom of Russia League, het Russian Volunteer Corps en het Siberian Battalion. Ilya Ponomarev, leider van de Freedom of Russia League, wiens appartement in Kiev een paar weken geleden werd aangevallen door een Russische drone, heeft Zelenskyy verzocht zijn troepen toe te staan ​​zo’n bevrijde zone in te stellen. Ponomarev gelooft dat de oorlog pas zal eindigen als er politieke veranderingen in Rusland plaatsvinden. “En als er bevrijd gebied is, kunnen we daar een alternatieve macht creëren, en de agenda van politieke verandering zal veranderen van hypothetisch naar reëel.”

De inval is een belangrijke opsteker voor zowel het Oekraïense burger- als militaire moreel. Oekraïners waren optimistisch over het tegenoffensief in de zomer van 2023, dat de oorlog snel zou beëindigen, en werden moedeloos toen het tegenoffensief mislukte. In 2022-2023 mobiliseerde Rusland 300.000 troepen, bouwde drie verdedigingslinies en legde duizenden mijnen, terwijl het Westen druppelsgewijs militaire hulp verstrekte. Bovendien groeide de moedeloosheid in Oekraïne tijdens de zes maanden durende blokkade door het Congres eind 2023-begin 2024 van Amerikaanse militaire hulp aan Oekraïne.

Het Kremlin worstelt ondertussen met het vinden van de juiste gespreksonderwerpen om de inval van Oekraïne te beschrijven. Net zoals het woord “oorlog” niet mag worden gebruikt om de “speciale militaire operatie” te beschrijven, kan de inval van Oekraïne geen invasie worden genoemd. Het Kremlin voert geen staat van beleg in en noemt de Russische reactie in plaats daarvan een antiterreuroperatie.

Toen de gouverneur van de regio Bryansk, Aleksandr Bogomaz, de Russische Veiligheidsraad vertelde over de ware omvang van het door Oekraïne ingenomen gebied, werd hij door Poetin afgesneden. Bogomaz meldde dat Oekraïense troepen 12 km waren opgerukt langs een front van 40 km breed (het werkelijke slagveld is veel groter.)

Poetin, zichtbaar geïrriteerd maar intellectueel niet in staat de redenen voor de incompetente reactie te begrijpen, heeft de inval van Oekraïne omschreven als een “grootschalige provocatie” en als een terroristische aanval geleid door saboteurs. Het Kremlin eist, zonder enige ironie, dat de VN en andere internationale organisaties de inbreuk van Oekraïne op de territoriale integriteit van Rusland veroordelen.

De eerste reactie van Russische militairen en veiligheidsfunctionarissen op slecht nieuws is liegen. De Russische stafchef Valery Gerasimov beweerde eerst dat de Oekraïense troepen slechts 1.000 man sterk waren en verklaarde vervolgens dat er 1.120 Oekraïners waren gedood, wat meer spot dan normaal opleverde van Russische militaire bloggers. Een rapport in Kommersant citeerde een Rus uit Koersk die vroeg: “Waarom hebben ze tot het einde toe op tv gelogen? Ze zeiden dat de situatie stabiel was, dat het slechts een kleine sabotagegroep was.”

Russische militaire bloggers zijn woedend over de incompetentie van het Ministerie van Defensie en roepen op tot het ontslag van Gerasimov. Ze bekritiseerden het leger omdat het een grote groep troepen en voertuigen in een konvooi bij Rylsk verzamelde, dat vervolgens werd getroffen door een Oekraïense aanval. Russische bronnen suggereerden dat de verliezen extreem hoog waren, mogelijk meer dan 400.

Wat betekent dit alles voor Poetin? Zijn imago als sterke man is duidelijk beschadigd, niet voor het eerst, maar zijn maffiastaat reageert op zwakte als een haai op bloed.

De eerste tekenen van een nieuwe scheur in de façade zijn te zien in het grote aantal Russische soldaten dat zich zonder strijd heeft overgegeven. Het zijn er inmiddels al enkele honderden.

De inval dwingt Rusland om een ​​deel van zijn troepen uit het bezette Oekraïne te verplaatsen naar Koersk en Belgorod. Er zijn echter tot nu toe geen tekenen dat dit effect heeft gehad op het langzame en kostbare offensief van Rusland in de Donbas.

De noodzaak van Rusland om zijn lange grens met Oekraïne te verdedigen, zal desalniettemin planningsbeperkingen opleggen aan zijn bezettingstroepen. Poetin heeft geweigerd de oorlog aan Oekraïne te verklaren, de staat van beleg af te kondigen en over te gaan op een oorlogstoestand door volledige mobilisatie te bevelen, omdat dit politiek destabiliserend zou zijn. Een inwoner van Koersk vroeg waarom: “De vijand is ons grondgebied binnengekomen en op tv blijven ze zeggen: ‘Het is een noodsituatie.’ Welke noodsituatie? Als er buitenlandse tanks op ons land staan, is het een volwaardige oorlog.'”

De inval van Oekraïne in Rusland is brutaal en riskant, en het kan nog mislukken; dat is de aard van oorlog. Maar het heeft al voordelen opgeleverd. Het heeft laten zien dat de misplaatste angst om de Russische “rode lijnen” te overschrijden, wat zou leiden tot nucleaire escalatie, wat leidde tot de druppelsgewijs aanvoer van militair materieel, een mythe is en dat het door de strijd geharde leger van Oekraïne een formidabele macht blijft. Zoals Poetin opnieuw ontdekt.

Taras Kuzio is hoogleraar politieke wetenschappen aan de Nationale Universiteit Kiev-Mohyla Academie van Kiev, Oekraïne. Zijn boeken Russian Disinformation en Western Scholarship En Fascisme en genocide: de Russische oorlog tegen de Oekraïners werden onlangs gepubliceerd door Columbia University Press.

De rand van Europa is het online tijdschrift van CEPA dat kritische onderwerpen behandelt over het buitenlands beleid in Europa en Noord-Amerika. Alle meningen zijn die van de auteur en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de positie of visie van de instellingen die zij vertegenwoordigen of het Center for European Policy Analysis.