Amerikaanse verkiezingen: de impact ervan op Latijns-Amerika

Do, 22 aug 2024

Artikeltags

VerkiezingenPrognosesPolitiekAmerikaanse verkiezingenAmerikaVerenigde StatenLandanalyse

• Veel Latijns-Amerikaanse en Caribische economieën zijn onevenredig blootgesteld aan ontwikkelingen in de VS vanwege geografische nabijheid, een hoog niveau van economische integratie en wijdverbreide migratie naar de VS. De uitkomst van de Amerikaanse presidentsverkiezingen in november 2024 zal geen uitzondering zijn.
• Als de Republikeinse kandidaat, Donald Trump, de verkiezingen wint, krijgt de regio te maken met een lagere economische groei, hogere inflatie, hogere leenkosten en ingewikkeldere buitenlandse betrekkingen, vooral met betrekking tot China.
• Als de Democratische kandidaat, Kamala Harris, wint, zijn de vooruitzichten voor de regio een stuk gunstiger. We mogen echter nog steeds een verscherping van het Amerikaanse immigratie- en Chinabeleid verwachten.
• Mexico en Centraal-Amerika zouden het meest kwetsbaar zijn voor ingrijpende veranderingen in het Amerikaanse beleid na de verkiezingen, terwijl de economieën van Zuid-Amerika beter beschermd zouden zijn.

Onze basisprognose is dat meneer Trump een tweede (niet-opeenvolgende) termijn als president van de VS zal winnen. De risico’s voor deze oproep blijven echter hoog, gezien het toenemende momentum van mevrouw Harris sinds ze eind juli aan de race deelnam. De kandidaten hebben dramatisch verschillende beleidsposities, wat verschillende scenario’s creëert voor de regio Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, afhankelijk van de verkiezingsuitslag. Wij zijn van mening dat ingrijpende beleidswijzigingen in de VS onder een Trump-regering de economische groeivooruitzichten voor de regio in 2025-2028 met 0,2 procentpunt zouden doen dalen, vergeleken met het alternatieve scenario onder een Harris-regering.

De primaire kanalen voor deze Trump-effecten zouden handelsbeleid, immigratiebeleid, monetair beleid en buitenlands beleid zijn, inclusief Trumps meer agressieve benadering van China. Niet alle Latijns-Amerikaanse en Caribische economieën zouden evenveel worden blootgesteld; Wij denken dat Mexico en Centraal-Amerika het zwaarst getroffen zullen worden, terwijl de economieën van Zuid-Amerika beter geïsoleerd zullen zijn.

Het handelsbeleid van Trump brengt aanzienlijke neerwaartse risico’s voor de regio met zich mee

Als hij gekozen wordt, We verwachten dat mevrouw Harris grotendeels de beleidscontinuïteit handhaaft met de huidige Democratische president, Joe Biden, voor wie ze nu vicepresident is. Dit zou gelden voor de Amerikaanse handelsrelaties, inclusief met Latijns-Amerikaanse en Caribische economieën, en we verwachten dat ze de focus van Biden op het soepel houden van deze relaties deelt. Partnerlanden zouden profiteren van de voorspelbaarheid en transparantie die zo’n stabiele aanpak zou toestaan. We verwachten bijvoorbeeld dat de verlenging van de overeenkomst tussen de Verenigde Staten, Mexico en Canada (USMCA), die gepland staat voor 2026, zonder problemen en te goeder trouw zal verlopen. Eventuele meningsverschillen, inclusief over het protectionistische energiebeleid van Mexico, zouden worden aangepakt zonder de integriteit van de overeenkomst in gevaar te brengen of het ondernemingsklimaat van de lidstaten te schaden.

Een Trump-regering zou daarentegen een complete herziening van het Amerikaanse handelsbeleid nastreven, wat voor grote onzekerheid zou zorgen voor de exportgerichte economieën van de regio. De plannen van Trump voor een vast importtarief, waarvan we verwachten dat het tegen een tarief van 5-10% en tegen eind 2025 wordt ingevoerd, zouden zwaar drukken op landen die afhankelijk zijn van de VS als exportmarkt, maar die geen vrijhandelsovereenkomst (FTA) hebben; Ecuador is een voorbeeld. Landen die een FTA met de VS hebben, zouden waarschijnlijk worden afgeschermd van het tarief en zouden kunnen profiteren van enige handelsafleiding. De fixatie van Trump op Amerikaanse handelstekorten (Mexico is een opvallend geval) en zijn brede transactionele benadering zouden deze FTA’s echter in gevaar brengen. Wat betreft de USMCA, zouden we verwachten dat Trump de komende verlenging zal behandelen als een volledige heronderhandeling, met als doel concessies te verkrijgen, waaronder meer migratiebeheer uit Mexico. Elke overschrijding van de grenzen van Trump zou het risico met zich meebrengen dat de onderhandelingen volledig mislukken, wat mogelijk zou kunnen resulteren in het verlaten van de overeenkomst door de VS, hoewel dit niet deel uitmaakt van onze basisprognose. De vrijhandelsovereenkomst tussen de Dominicaanse Republiek en Centraal-Amerika (DR-CAFTA) kent minder ernstige risico’s, gezien het traditionele handelsoverschot van de VS met de EU. Trump zou het echter nog steeds kunnen gebruiken als hefboom om irreguliere migratie uit lidstaten te onderdrukken.

Zelfs als deze vrijhandelsovereenkomsten het overleven, zoals wij verwachten, zal de vijandige retoriek van Trump op andere manieren een negatief effect hebben op de externe sector van de regio. Zijn beperkte focus op het terugbrengen van industriële banen naar de VS, waaronder in de autosector, zou de nearshoring-gerelateerde particuliere en buitenlandse directe investeringen ontmoedigen die we zouden verwachten tijdens een Harris-presidentschap (hoewel haar regering terughoudend zou blijven om Chinese investeringen in de regio te verhogen). De pogingen van Trump om de groene subsidies en gerelateerde prikkels van de Biden-regering uit te hollen, zouden soortgelijke effecten hebben, met name op de opkomende elektrische voertuigproductiesector in Mexico. Het verschuiven van de Amerikaanse prioriteiten op het gebied van de groene transitie zou ook van invloed zijn op de grondstoffenhandel in de regio. Exporteurs van kritieke mineralen, zoals Chili, zouden te maken krijgen met een tragere wereldwijde prijsgroei naarmate de Amerikaanse vraag naar groene technologieën afneemt. Ondertussen zou Trumps versoepeling van de regelgeving voor producten die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen, zoals verbrandingsvoertuigen, de olieprijzen langer hoog houden; dit zou gunstig zijn voor olie-exporterende economieën (zoals Argentinië, Brazilië, Colombia, Ecuador, Guyana en Mexico), maar zou een rem zetten op de lopende rekeningen van netto-importeurs (waaronder Chili en de meeste Midden-Amerikaanse en Caribische landen).

Strengere Amerikaanse immigratieregels zouden een negatieve invloed hebben op geldovermakingen, groei en veiligheid

De economieën van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied hebben het meeste te verliezen bij een agressieve aanscherping van het Amerikaanse immigratiebeleid onder Trump. Mevrouw Harris zou waarschijnlijk de over het algemeen tegemoetkomende houding van de regering-Biden ten aanzien van immigratie voortzetten, terwijl ze de controles aanscherpt om illegale binnenkomsten te ontmoedigen. De heer Trump zou daarentegen een volledig restrictieve aanpak hanteren. Hij heeft al gedreigd de naar schatting 11 miljoen ongedocumenteerde migranten die in de VS wonen (sommigen al meer dan tien jaar) te deporteren; Mexicanen, Salvadoranen, Guatemalanen en Hondurezen vormen een van de grootste delen van deze groep. Hij zou ook humanitaire vrijlatingsprogramma’s willen ontmantelen, die onder de heer Biden zijn uitgebreid en die Cubanen, Haïtianen en Venezolanen ten goede zijn gekomen, evenals migranten van elders in de regio. Pogingen om legale kanalen voor geschoolde arbeidsmigratie te sluiten, zoals het H-1B-visumprogramma, zouden ook waarschijnlijk zijn.

Hoewel pogingen om een ​​agressiever immigratiebeleid in te voeren op logistieke obstakels en juridische procedures zullen stuiten, zoals het geval was tijdens Trumps eerste termijn, verwachten we toch dat het totale aantal migranten in de VS tijdens zijn presidentschap zal afnemen. Dit zou belangrijke implicaties hebben voor de geldovermakingen van migranten, die een belangrijke motor zijn van huishoudelijke consumptie, investeringen, armoedebestrijding en economische groei in de regio, met name in Centraal-Amerika en het Caribisch gebied. We verwachten dat de geldovermakingen op korte termijn zullen toenemen, omdat migranten hun spaargeld repatriëren voordat ze terugkeren naar hun landen van herkomst, maar de instroom zou uiteindelijk afnemen naarmate het aantal werkende expats in de VS afneemt.

Trumps restrictieve immigratiebeleid zou ook een impact hebben op de veiligheid en de sociale stabiliteit. Een meer gesloten VS zou betekenen dat een essentiële drukventiel voor migrantenstromen in de regio verdwijnt. Dit zou een aanzienlijke druk leggen op de herkomst- en transitlanden van migranten, die niet over de middelen zouden beschikken om te reageren, vooral omdat Trump waarschijnlijk de ontwikkelings- en technische assistentieprogramma’s zou stopzetten die de regering-Biden heeft geïntroduceerd. Vooral Mexico zou onder druk komen te staan ​​om een ​​grotere rol te spelen in de grensbeveiliging, mogelijk onder tariefdreigementen van Trump. Als onderdeel van een krachtiger grensbeveiligingsbeleid heeft Trump al gedreigd met eenzijdige militaire actie om de Mexicaanse drugskartels uit te schakelen; wij achten dergelijke ongekende aanvallen onwaarschijnlijk, hoewel retoriek van dit soort de bilaterale betrekkingen tijdens zijn ambtstermijn gespannen zou houden.

Inflatie onder Trump zou monetaire versoepeling in sommige landen vertragen

Een hogere inflatie onder Trump zou de regionale leenkosten onder druk zetten, hoewel dit sommige landen harder zou treffen dan andere. Hogere Amerikaanse productie- en energiekosten, een sterkere Amerikaanse dollar en een grotere volatiliteit voor valuta’s van opkomende markten (met name de Mexicaanse peso) zouden de inflatie hoger houden dan het geval zou zijn onder een Harris-regering. Dit, samen met een langzamer tempo van renteverlagingen door de Federal Reserve (Fed, de Amerikaanse centrale bank), zou Latijns-Amerikaanse centrale banken minder ruimte geven om hun beleidsnormalisatiecycli voort te zetten. De impact zou beperkter zijn voor de vele economieën die dit proces vroeg zijn begonnen en meer uitgesproken voor de economieën die het beleid langzamer hebben versoepeld, zoals Mexico. Hogere Amerikaanse obligatierentes zouden ook druk uitoefenen op de staats- en bedrijfsfinancieringsplannen van de regio, maar wij denken dat dit vooral marginaal zou zijn. Een risico voor deze gunstige voorspelling is een erosie van de onafhankelijkheid van de Fed onder Trump.om de rente te verlagen ondanks de inflatie boven het streefdoel, zoals hij heeft gedreigd. Echter, Wij beschouwen dit als een scenario met een lage waarschijnlijkheid.

Het buitenlandse beleid van Trump zou de Amerikaanse betrekkingen met het grootste deel van de regio ingewikkelder maken

Een buitenlands beleid van Trump, waarvan we zouden verwachten dat het grilliger en eenzijdiger zou zijn dan de aanpak van mevrouw Harris, zou voor de meeste regeringen in de regio een uitdaging vormen. Trump zou de inspanningen van de regering-Biden om de democratie te bevorderen en multilaterale betrokkenheid te vergroten minder prioriteit geven, hoewel deze vaak lauw werden ontvangen. Belangrijker zou Trumps minder compromitterende benadering van China zijn, inclusief de groeiende economische betrokkenheid van dat land bij Latijns-Amerika en het Caribisch gebied (hoewel we verwachten dat de spanningen tussen de VS en China zullen verergeren, ongeacht de verkiezingsuitslag). Dit zou het voor landen moeilijker maken om hun nationale belangen te maximaliseren door de relaties tussen de twee supermachten in evenwicht te brengen, vooral omdat de VS een minder betrouwbare partner wordt. Overheden zouden echter ook te maken krijgen met toenemende dumpingrisico’s vanuit China, aangezien de goedkope export nieuwe markten zoekt om Amerikaanse handelsbeperkingen te omzeilen, ten koste van de industriële concurrentiekracht van de regio. Strengere sancties tegen Cuba en Venezuela zijn ook waarschijnlijk onder Trump, hoewel dit alleen maar migratie uit deze landen zou aanmoedigen naarmate de economische omstandigheden verslechteren.

Latijns-Amerikaanse en Caribische economieën zouden kwetsbaar zijn voor een stap terug in het Amerikaanse leiderschap op het gebied van wereldwijde klimaatkwesties onder Trump, gezien de grote blootstelling van de regio aan rampen die verband houden met klimaatverandering. Dit zou de Amerikaanse banden met Brazilië met name compliceren, aangezien het Zuid-Amerikaanse land in 2025 gastheer is van de COP30-klimaattop, hoewel we zouden verwachten dat de Amerikaanse relaties met de linkse regeringen in de regio in het algemeen zouden verslechteren. Rechtse regeringen zouden wel eens voordelen kunnen zien in een Trump-presidentschap, maar de kansen om er daadwerkelijk profijt van te trekken zouden wisselend zijn. Argentinië zou bijvoorbeeld een betere positie kunnen verwerven in door de VS geleide multilaterale instellingen, zoals het IMF. De nieuwe conservatieve regering van Panama, die erop gericht is om onregelmatige migratie over de grenzen heen in te dammen, kan in Trump ook een nuttige medewerker vinden. Ondertussen lijkt El Salvador het doelwit te blijven van Trumps anti-immigratieretoriek, ondanks de agressieve aanpak van criminele activiteiten door de regering.

De analyses en prognoses die in dit artikel worden gepresenteerd, zijn toegankelijk via de EIU-website. Landanalyse service. Deze uitgebreide oplossing biedt ongeëvenaarde wereldwijde inzichten die de politieke en economische vooruitzichten voor bijna 200 landen bestrijken, waardoor organisaties potentiële kansen en risico’s effectief kunnen identificeren.

Do, 22 aug 2024
Artikeltags

VerkiezingenPrognosesPolitiekAmerikaanse verkiezingenAmerikaVerenigde StatenLandanalyse