Zelf-dienstbaarheid — indi.ca

Busytown van Richard Scarry

Ik was in Europa (gewoon op bezoek) en ze hebben me meteen aan het werk gezet. Op het vliegveld moest ik mezelf inchecken en mijn eigen tassen labelen. In de supermarkten moest ik mijn eigen boodschappen scannen en inpakken. Aan de bar moest ik mijn eigen bestelling opnemen. Ze noemen dit selfservice, maar het is eigenlijk gewoon de klant die gratis werk doet voor de eigenaren. Het is geen selfservice, het is self-servitude.

Consument Arbeid

Ik heb in principe alle servicejobs gedaan en ze zijn niet makkelijk. Ik werkte bij McDonald’s toen ik 14 was en het menu met mijn vingers bewerken was werk, daarom betaalden ze me. Ik werkte bij Big Bear Grocery toen ik 15 was en het scannen en inpakken van boodschappen was werk, daarom betaalden ze me ook. Als je dit werk urenlang doet, merk je dat zeker en dat is vervelend, maar als je het opsplitst in minuten en toewijst aan de klant, is dit op de een of andere manier handig. Maar dat is het niet. Zelfbediening is niet echt sneller, het is niet echt beter, het is gewoon de kapitalist die minuten van de arbeid van de klant om geld te verdienen.

Het enige wat de zelfbedieningseconomie heeft gedaan is de kassa omdraaien, de prijzen verdubbelen en dat een verbetering noemen. Als je een stel 14-jarigen in dozen stopt en ze een app noemt, heb je een ‘spraakgestuurde AI-agent’ die echt werkt en een miljard dollar waard is, maar nu hebben we AI-agenten die niet werken, registers die klanten zelf moeten gebruiken en de (afschuwelijke) hamburgers kosten 4x meer. Alle efficiëntie gaat niet naar de klant, maar naar de eigenaar. Ze hebben je gewoon hun partiële arbeider gemaakt en jij betaalt meer voor het voorrecht!

Ik keek naar een paar oude films (De Maltese valk en origineel Oceaan 11) en ze konden gewoon overal een telefoon oppakken en een spraakgestuurde stadsgids krijgen of bellen iemand bij naam. Zo’n dienst zou nu een bedrijf zijn dat rijker is dan de meeste landen, en dit was toen gewoon een openbare nutsvoorziening. Ik was het vergeten, maar ik dacht oh, ze konden alles doen wat wij doen, en de gebruikerservaring was beter. Geen enkele moderne technologie kan de kwaliteit van een ouderwetse telefoniste benaderen. Alles wat de technologie heeft gedaan is die arbeid op de gebruiker dumpen en de hoeveelheid, (een spiraalvormig patroon waar we over -12.000 jaar op terugkomen). Meer mensen kunnen van zulke diensten gebruikmaken, maar alleen omdat de arbeid over die grotere populatie wordt verspreid. We maken eigenlijk gewoon shit en maken er meer van, dat is de basisformule.

Ontwikkeling

Kapitalisme is, in feite, wat er op het blikje staat. De toewijzing van steeds meer middelen aan kapitaal (dwz machines). Het heet niet voor niets humanisme. Mensen zijn slechts squishy onderdelen die ongemakkelijk in het algoritme worden gepropt, en we rekenen voortdurend niet en veroorzaken fouten. Ik heb in de zakenwereld gewerkt en het satanische ideaal is om geld te verdienen met Nee medewerkers. Als je gewoon een hoop intellectueel ‘eigendom’ en/of kapitaalmachines hebt die geld uitspugen, dan is dat de droom. Werknemers eisen vervelend genoeg de vruchten van hun arbeid. Als je klanten het werk kunt laten doen, is het letterlijk een koopje.

Wat je dus bij (kapitalistische) zelfscankassa’s ziet, gaat niet over klantenservice, maar over het vastleggen van klanten. werk en het elimineren van werknemers. Deze kiosken zijn de levende avatars van het Kapitaal (als soort), de meest voor de hand liggende kapitaalmachinerie waarmee mensen omgaan. Ik zeg (kapitalistisch) omdat deze dingen slechts hulpmiddelen zijn die onder verschillende eigenaren op verschillende manieren kunnen worden gebruikt. Zowel het kapitalisme als het communisme bevorderen de industrialisatie, maar ze verschillen in wie het proces (en de winsten) controleert, de vele werknemers of de rijke weinigen. Natuurlijk elk Het economische groeisysteem heeft het fysieke probleem van een eindige planeet, maar we laten dat zo crash voor een ander gesprek. Nu staan ​​we bij de zelfscankassa en we vinden het vreselijk.

Ik merk de zelfzuchtigheid in Europa op, omdat ik normaal gesproken niet doen let op in Sri Lanka. Bijna niets is geautomatiseerd in Sri Lanka. Echter, als ik terugvlieg via Qatar hebben ze high-tech En veel mensen, want dat heb je echt nodig voor klantenservice. Wat we in Europa en elders zien, is niet echt betere klantenservice, maar betere arbeidsuitbuiting en een fundamentele goedkoopheid van de eigenaren. Toen ik Europa eindelijk verliet en via Qatar terugkwam in de bewoonde wereld, was ik dan ook opgelucht. Ik kon eindelijk mijn kont goed wassen en er waren mensen om me te helpen en vragen te stellen. En toen ik eindelijk thuiskwam in Sri Lanka, betaalde ik een kruier om de tassen te dragen en een chauffeur haalde ons op van het vliegveld. Dit zou allemaal als minder efficiënt worden beschouwd, maar zoals je altijd moet vragen, minder efficiënt voor wie.

De circulatie van geld

Het helpt om kapitaal niet als een systeem te begrijpen, maar als een ecosysteemwaar kunstmatig leven (zoals bedrijven) voortkomt uit natuurlijk leven, specifiek mensen als sociale dieren. Dit is biologisch niet ongebruikelijk, leven komt altijd voort uit ouder leven op tot nu toe onmogelijke manieren. Kapitaal is het meest nauwkeurig een kunstmatige soort waarvan het metabolisme, zoals Marx zei, “zweet geld uit elke porie. Wanneer een grondstof een andere vervangt, blijft de geldgrondstof altijd in de handen van een derde persoon plakken.” Mensen leven van de metabolische restjes van kapitaal, zoals anaërobe bacteriën leven van de restjes in onze darmen. Anaëroben heersten ooit over de aarde en de uitsterving van natuurlijk leven door het kunstmatige is al eens eerder gebeurd.

Tegenwoordig bestaan ​​natuurlijk leven en kunstmatig leven naast elkaar in wat wij denken dat een dominante relatie voor ons is, maar dat is sinds de jaren 1600 voor de meeste mensen niet meer het geval. Dat was toen Europese bedrijven de wereld begonnen op te eten, en nu eten ze zichzelf op (nog meer). Zodra we onze juiste plek binnen het ecosysteem begrijpen, kunnen we zien wat er gebeurt. Kapitaal, als een soort die de hele wereld omspant, beweegt veel van energie en hulpbronnen om ons heen en als we op het juiste moment op de juiste plek zijn, kunnen we er wat van krijgen, zoals de bacteriën in onze darmen. Echter, kapitaal dat niet wordt gecontroleerd door druk van georganiseerde mensen (d.w.z. communisme, maar ook andere ideologieën) zal steeds meer hulpbronnen voor zichzelf houden en dat efficiëntie noemen.

Vroeger leefden we in een maatschappij waarin geld veel meer handen passeerde voordat het in de machine belandde, als het überhaupt in de machine terechtkwam. Mensen haalden vroeger, uit noodzaak, alles lokaal. Je haalde je boodschappen bij een lokale groenteboer, je kleren bij een lokale kleermaker, je goederen bij een lokale winkel. De wereldwijde kapitalistische maatschappij probeert die functies zoveel mogelijk te centraliseren, door olie te gebruiken om de circulatie ervan uit te breiden over steden, over landen, over de hele wereld. Maar dit doodt de Richard Scarry-stad van kleine producenten en vervangt het door angstaanjagende megacorporaties en, uiteindelijk, door algoritmen aangestuurde apocalyps.

Ik zie het oude circulatiesysteem in actie als ik over een Sri Lankaanse weg rijd. Ik zie arme Sri Lankaanse families hun magere kapitaal (kokosnoten en een mes) verzamelen en proberen een beetje van de grotere kapitaalcirculatie (auto’s) op de weg te krijgen. Als ik uit mijn auto stap, blijft mijn geld aan hun hand plakken als de duim omhoog gaat door mijn keelgat. Zo diep zijn onze metabolische processen geïntegreerd met de metabolische processen van Kapitaal, we zijn slechts bacteriën in hun ingewanden, die helpen met hun spijsvertering en de restjes voor onszelf houden. Dit wordt een inefficiëntie genoemd door de kapitalist, die liever een gigantische fabriek zou hebben die kokoswater bottelt en het via een robot levert, maar dan krijgt die arme familie weinig of geen geld, en gebotteld kokoswater is ook vreselijk.

De agrarische decentralisatie

Dit proces van massaproductie, maar ook van ezelproductie, is natuurlijk niet uniek voor het kapitalisme. Het is een tendens die diep in de menselijke geschiedenis teruggaat, toen we voor het eerst graan in rijen legden. Vroeger hadden we een gevarieerd dieet, veel beweging en veel vrije tijd als jagers-verzamelaars, zoals je kunt zien in het fossielenbestand. Met de landbouwrevolutie van rond 10.000 v.Chr. (shout-out Jezus, pbuh) konden we echter veel grotere populaties in stand houden, maar met zichtbaar slechtere botten en tanden. We verlieten het ‘paradijs’ om in het zweet des aanschijns te werken. Het grootste deel van de ‘overschotten’ werd door een kleine meerderheid veroverd, terwijl de armen (een relatief nieuw concept) steeds meer werkten slechter omstandigheden door de Industriële Revolutie. De magere klasse van rijken nabij het kloppende hart van het Kapitaal kreeg vaak niets anders dan jicht en inteelt voor hun problemen (en natuurlijk eeuwige verdoemenis).

Ik zie de hele ‘vooruitgang’ van de mens eigenlijk helemaal niet als ‘onze’ vooruitgang, maar als de opkomst van kunstmatig leven. Deze hele periode heeft geleid tot een massale uitsterving van natuurlijk leven (inclusief natte bollen zoals wij) en het fossielenbestand zal – aan aliens – de enorme opkomst van machine-‘botten’ laten zien, die zich voortplanten via onze handen en genetwerkte hersenen. Kapitalistische reproductie wordt op de een of andere manier gezien als gescheiden van biologische reproductie, maar kijk eens naar de bron. Mensen zijn ongelooflijk bevooroordeeld. Anaëroob leven ‘creëerde’ technisch gezien het aërobe leven dat het doodde, en ze blijven waarschijnlijk nog steeds volhouden dat ze superieur zijn aan het verstoppen van onze billen. Op een gegeven moment zou seksuele reproductie door aseksuele cellen als kunstmatig en vreemd worden beschouwd, maar we beschouwen het nu als vanzelfsprekend. Kapitalistische reproductie is gewoon een ander soort reproductie. Hoe is het voor een buitenaardse waarnemer duidelijk dat wij willekeurige apen alle auto’s en machines besturen die ze in het fossielenbestand zouden zien? Je zou net zo goed kunnen zeggen dat de bacteriën in onze darmen ons besturen (wat in feite mogelijk zou kunnen zijn). Als Resident Alien zie ik de artefacten waarmee mensen begraven zijn. Ik zie geen menselijke vooruitgang, ik zie de evolutie van het kunstmatige uit het natuurlijke, en beide levensvormen als levend. Ik zie kunstmatig leven uit onze lichamen springen, zoals de chestburster in Vreemdeling.

Net als elke roofdier of zelfs bacterie zal Kapitaal steeds meer consumeren, tenzij A) een andere soort het in toom houdt of B) het de draagkracht van het milieu overschrijdt en instort. Communisme was het idee om de groei van Kapitaal (re: Marx) in toom te houden, maar het was te weinig en te laat en het kapitalisme heeft zich al ongecontroleerd verspreid en de aarde verwoest. Zo wijst het laat-stadium kapitalisme steeds meer middelen toe aan bedrijven en voedt het steeds minder mensen. De tendens is dat steeds meer rijkdom wordt geconcentreerd en ‘geïnvesteerd’ in kapitaalmachines (zoals gigantische supermarkten en zelfscankassa’s) en dat werknemers zoveel mogelijk uit het circulatieproces worden gehaald. Zonder de tegengestelde tendens van andere kunstmatige wezens (overheden, idealiter communistisch) zou geen van de overschotten met mensen worden gedeeld. Hoe dan ook, het is allemaal een tekort voor het milieu dat niet kan worden terugbetaald, behalve door ineenstorting. De ideale positie voor ons, vleespoppen, binnen het kapitalisme is dat we net genoeg middelen krijgen om de volgende generatie voort te brengen en niet meer. Eigenlijk krijgen we helemaal niet meer genoeg om grote gezinnen te stichten, zoals blijkt uit de dalende geboortecijfers in het grootste deel van de ‘ontwikkelde’ wereld.

Wij zijn echt niet de meesters van ons lot, maar de dienaren van kunstmatige levensvormen. Dit is de horror waar ik naar staar als ik de moeder van alle kwaad, Europa, bezoek. Mensen verlaten duidelijk deze aarde massaalin ruil voor een geologisch onzichtbare periode van massagoederen. We noemen deze periode, in brede zin, kapitalisme en veronderstellen een denkbeeldig humanisme erachter. Maar dat is er gewoon niet. We leven (of specifieker, sterven) door de evolutie van kunstmatig leven, waarbij we de brokstukken van de natuurlijke wereld uitbarsten. Dit is wat ik voel als ik mijn eigen arbeid lever aan het deprimerende maar verdiende lijk van Europa. In de rij voor zelfscankassa’s check ik letterlijk mijn zelf uit. Ik kan het voelen, de horror.

You May Also Like

More From Author