SunLive – Elektricien vervalt in kinderuitbuiting

WAARSCHUWING: VERONTREINIGENDE INHOUD

“Heb je spullen voor 10- tot 14-jarigen?”, schreef een vader van drie kinderen in een chatgroep met anderen die geïnteresseerd zijn in materiaal over kinderuitbuiting.

Daniel James Raynes had een voorkeur voor meisjes jonger dan 14 jaar en had talloze accounts, met namen als ‘follow.me.if.you.are.a.pedo’, op drie socialemediaplatformen. Hij kon deze accounts zowel thuis als op het werk gebruiken.

De 36-jarige man uit Pirongia, Waikato, was een van de 611 mensen die in 2023 landelijk werden vervolgd voor materiële aanklachten inzake kinderuitbuiting.

Maar hoewel het Openbaar Ministerie er eerder dit jaar in slaagde hem naar de gevangenis te sturen, eindigde 45% van de andere zaken zonder veroordeling.

Douanechef Simon Peterson zegt dat het onderzoeken van gevallen van kinderuitbuiting moeilijk was en dat de slachtoffers vaak onbekend waren. In het geval van Raynes konden ze echter een 10-jarig meisje opsporen in een huis in Kentucky, VS.

Raynes maakte via zijn verschillende sociale media-accounts 78 verschillende publicaties en deelde 107 aanstootgevende bestanden met minstens 278 mensen die verbonden waren met verschillende chatforums.

Tweehonderd van de bijna 600 dossiers vielen in de ernstigste categorie, categorie A, waarbij sprake is van penetrerende seksuele handelingen, bestialiteit en/of sadisme.

In maart werd hij door de rechtbank van Hamilton veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf op grond van elf aanklachten: zeven aanklachten wegens het verspreiden van aanstootgevende publicaties, en vier andere aanklachten wegens het bezitten en maken van aanstootgevende publicaties tussen april 2020 en mei 2023.

Hij verloor een verzoek om zijn laatste naam te schrappen, maar ging in beroep tegen de beslissing van rechter Glen Marshall bij het Hooggerechtshof.

Ook dat hoger beroep verloor hij, dus NZME kan nu zijn overtreding bekendmaken, samen met zijn naam.

‘Heb je spullen voor 10- tot 14-jarigen?’

Raynes was creatief in de namen van zijn sociale media-accounts: follow.me.if.you.are.a.pedo, devildaredme02, devildaredmetoo, tinkerbel.danielle, tinkerbell.danielle.69 en tinkerbell.dani.

In privéchats met andere gebruikers vertelde Raynes hen dat hij op “10 tot 13-jarigen” viel, en dat “zijn favoriete leeftijd 12 jaar was”. Ook vroeg hij of ze “spullen van 10 tot 14 jaar hebben”, “hebben jullie jonge tieners”, “13-jarigen”, “hou je van meisjes met platte borsten” en “geef je de voorkeur aan meisjes van 14 jaar en jonger”.

Raynes creëerde ook 77 aanstootgevende publicaties door middel van schermopnames.

Een van de opnames was een video van 1 minuut en 23 seconden waarin een meisje op onzedelijke wijze een tandenborstel gebruikte.

De politie spoorde het meisje op dat in Kentucky, VS, woonde.

Het 10-jarige kind bevestigde dat ze naaktfoto’s van zichzelf naar vreemden stuurde, maar ze wist niet wie het waren.

De autoriteiten konden niet bevestigen of het kind Raynes persoonlijk een video had gestuurd, aangezien het socialemedia-account waar de publicatie vandaan kwam niet op haar mobiele telefoon stond.

Op de ochtend van maandag 21 november 2022 uploadde Raynes zes aanstootgevende publicaties naar zijn groepsgesprek, en nog een op maandag 24 maart 2023 om 13.31 uur.

Toen de politie zijn huis doorzocht, vonden ze 515 aanstootgevende publicaties waarin kinderuitbuiting werd beschreven.

Ze analyseerden ook de IP-adressen die aan zijn verschillende sociale media-accounts waren gekoppeld en ontdekten dat 18 van de publicaties, verzonden tussen maandag 22 februari 2021 en vrijdag 14 april 2023, waren verzonden vanaf zijn werkadres of zijn huis in Pirongia.

Naast aanstootgevende publicaties ontdekte de politie dat hij ook had gezocht naar ‘niet-aanstootgevende’ afbeeldingen van prepuberale meisjes in bikini’s.

‘Geen krediet voor goed karakter’

Volgens advocaat Scarlett Hartstone werd de overtreding verergerd doordat Raynes het materiaal downloadde en deelde, en doordat de leeftijden van de personen die in het materiaal werden afgebeeld ‘grotendeels varieerden’ van 5 tot 12 jaar oud.

Raynes verdiende geen erkenning voor zijn goede karakter, gezien de aard en de duur van de overtreding.

Hij legde uit dat hij het materiaal wilde verspreiden om ‘aan de behoeften’ van de mensen in de chatgroepen te voldoen en zo te voorkomen dat ze uit de groep zouden worden gesloten.

Ze verzette zich ook tegen een permanente naamsvermelding, en voegde daaraan toe dat ‘pesten, schaamte of buitensluiting uit een gemeenschap’ de natuurlijke gevolgen zijn van criminele delicten.

“Het is duidelijk dat het onderdrukken van de naam van deze verdachte niet mogelijk is.”

Department of Corrections maakte zich zorgen over de man Daniel Raynes uit Pirongia die een huisarreststraf uitzat, omdat hij zo dicht bij speeltuinen en een school woonde. Foto / 123rf.

“Er is sprake van een aanzienlijke hoeveelheid materiaal in deze overtreding … en de situatie wordt verergerd door de omstandigheden waarin hij degene was die het materiaal heeft gedownload en gedeeld.

Het was moeilijk om zijn berouw in te schatten, aangezien hij probeerde een rechtvaardiging of verklaring te geven voor zijn overtreding. Hij zei dat hij het materiaal had verspreid om te voorkomen dat hij uit de socialemediagroep zou worden gezet.

Hij voegde eraan toe dat de groepen waarnaar hij materiaal uploadde, besloten groepen waren en niet openbaar toegankelijk.

“Er is geen enkele rechtvaardiging voor dit soort overtredingen.”

‘Hij is in wezen gerehabiliteerd’

Volgens Kerry Hadaway, de advocaat van Raynes, heeft haar cliënt veel moeite gestoken in zijn revalidatie. Hij heeft 26 behandelsessies voor zedendelinquenten afgerond bij Martin Putt, een psychotherapeut uit Auckland.

“Hij heeft een zeer reële en bewuste inspanning geleverd voor rehabilitatie”, zei ze.

“Meneer Raynes kan een redelijke korting krijgen op zijn revalidatie … hij wordt nu geschat op een lager dan gemiddeld risico om een ​​misdrijf te plegen.

“Meneer Raynes is nu in wezen gerehabiliteerd, maar hij zou baat kunnen hebben bij onderhoud.”

Wat zijn overtredingen betreft, behoorde minder dan de helft van het verspreide materiaal tot categorie A, het ergste type.

De meesten behoorden tot categorie C.

Ze drong aan op een korting op basis van goed karakter en gaf referenties van familie, vrienden en ‘mensen met aanzien in de gemeenschap’.

Zijn partner, met wie hij zes jaar samen was, bleef hem steunen en stond samen met haar broer in de rechtszaal om zijn veroordeling te horen.

Ze noemde de beledigende persoon ‘heel onkarakteristiek’ en zei dat hij ‘een hele goede vader voor hun kinderen’ was.

Wat betreft de kritiek van Hartstone over het rechtvaardigen van zijn overtreding, zei Hadaway dat hij probeerde uit te leggen hoe het forum werkte.

“Namens hem wil ik stellen dat het gebruikelijk is dat mensen die op dit forum zitten, verplicht worden om CSEP-materiaal te verspreiden om op het forum te kunnen blijven. Zo werkt het nu eenmaal.

“Raynes probeert zijn overtreding niet te rechtvaardigen … hij biedt alleen context en hij zou daar niet voor bekritiseerd moeten worden.”

Omdat zijn proeftijd erop neerkwam dat hij een huisarrest moest uitzitten in zijn huis in Pirongia, kon hij, gezien de nabijheid van scholen en speeltuinen, op het terrein van zijn moeder verblijven, buiten de stad.

Hadaway pleitte voor een permanente naamsvermelding, omdat het echtpaar drie jonge kinderen heeft.

“De aard van deze overtreding is er werkelijk een die venijnige reacties op sociale media zal uitlokken … en dat zal extreme ontberingen voor deze kinderen veroorzaken … met al deze opmerkingen gericht aan hun vader … ze kunnen worden buitengesloten in hun gemeenschap.

“Wij weten dat geen van zijn kinderen erbij betrokken was.

“De kinderen in dit geval zijn kwetsbaarder vanwege hun jonge leeftijd.”

Hoewel ze de strijd om onderdrukking verloor, verzette Hadaway zich met succes tegen een verzoek van NZME om een ​​foto van Raynes te maken.

Rechter Marshall zei dat er “weinig voordeel te behalen valt door de media toe te staan ​​een foto te maken”.

Bij het opsluiten van Raynes gaf rechter Marshall hem in totaal 50% korting op de gevangenisstraf, vanwege berouw, rehabilitatie en goed karakter in het verleden. Daarmee kwam de straf op een totaal van drie jaar.

Omdat Raynes een gevangenisstraf kreeg, werd hij automatisch geregistreerd in het register van kindermisbruikers.

‘Vervolgingen en veroordelingen’

Uit statistieken die aan NZME zijn vrijgegeven op grond van de Official Information Act blijkt dat de vervolgingen en veroordelingen van personen die worden beschuldigd van het bezit van aanstootgevende publicaties de afgelopen vijf jaar sterk uiteenliepen.

Het aantal vervolgingen was in 2018 landelijk het hoogst, namelijk 622, gevolgd door 611 vorig jaar.

Het succespercentage van deze vervolgingen bedroeg 55%.

Als we ze echter per district uitsplitsen, bestreken ze het hele land.

Auckland had twee keer de meeste vervolgingen per district; in 2018 en 2022, terwijl Waikato de meeste vervolgingen had in 2019, Taitokerau in 2020, Canterbury in 2021 en Northern Wellington in 2023.

Terwijl Waikato en Southland vorig jaar een veroordelingspercentage van 100% hadden, werd het laagste percentage geregistreerd in Taranaki/Whanganui met een succespercentage van slechts 20%.

‘Geen misdaad zonder slachtoffers’

Peterson, hoofd van de douane van het Child Exploitation Operations Team, was blij met de gevangenisstraf van Raynes.

Raynes zag niet alleen het ‘extreem seksueel misbruik van jonge meisjes, maar door de video’s en afbeeldingen op te nemen promootte hij ook de seksuele uitbuiting en hervictimisatie van kinderen’.

“Echte kinderen worden misbruikt bij het maken van dit soort materiaal, dat vaak voor altijd online blijft staan.

“In dit geval kon de douane helpen een van die slachtoffers in de Verenigde Staten te beschermen.

“Wij opereren als onderdeel van een wereldwijde taskforce en onze hoogste prioriteit is altijd om te proberen slachtoffers te identificeren en te beschermen of te beveiligen, waar ze zich ook ter wereld bevinden”, zei hij.

Peterson zei dat de zaak van Raynes een “redelijk typisch onderzoek voor de douane” was.

“Terwijl alleen prioritaire onderzoeken leiden tot vervolgingen, worden alle zaken die de douane onderzoekt als ernstig beschouwd.

“In de meeste gevallen die de douane onderzoekt, gaat het om beelden van slachtoffers die niet geïdentificeerd kunnen worden en misschien ook nooit geïdentificeerd zullen worden.

“Als een slachtoffer geïdentificeerd en beschermd kan worden, waar ter wereld hij of zij zich ook bevindt, is dat natuurlijk een geweldig resultaat, maar het verhoogt op zichzelf niet de ernst van het onderzoek of de vervolging. We hebben veel ergere overtreders vervolgd, in termen van type en hoeveelheid CSEM, waarbij er geen positieve uitkomsten voor de slachtoffers waren.”

‘Vervolgingen niet noodzakelijkerwijs representatief voor overtreding’

Volgens Peterson kan de douane niet alle beschuldigingen onderzoeken en moet prioriteit worden gegeven aan onderzoeken die leiden tot vervolgingen.

“Wat we in de rechtbanken zien, is dus niet noodzakelijkerwijs representatief voor de daadwerkelijke vermeende overtreding.

“Bovendien heeft de douane nog geen duidelijke geografische patronen van overtredingen waargenomen, omdat dit type misdaad betrekking heeft op overtredingen over de cybergrens van Nieuw-Zeeland.”

Op de vraag of het aantal veroordelingen in het land verschilt, antwoordde Peterson dat dit te wijten kan zijn aan verschillende factoren.

“Hoewel vervolgingen door de douane doorgaans een hoog veroordelingspercentage kennen, zijn er veel redenen waarom er geen veroordelingen worden uitgesproken. Omdat deze redenen meestal van technische, juridische of gerechtelijke aard zijn, kan de douane geen gezaghebbend commentaar leveren op die mislukte vervolgingen.”

CSEM, met name in de online ruimte, bleef jaar op jaar toenemen, zei hij, en was “uiterst schadelijk voor de slachtoffers”.

“Het is een misdaadsoort die moeilijk te onderzoeken is, zowel mentaal als technisch, omdat er steeds moeilijkere technologieën zijn die overwonnen of aangepakt moeten worden als we overtreders ter verantwoording willen roepen. Denk bijvoorbeeld aan anonimiserende of verduisterende online technologieën, end-to-end-encryptie en een algemene achterstand in de wetgevende of procedurele capaciteit.”

De douane was doorgaans een van de drie instanties in Nieuw-Zeeland die CSEM-overtreders vervolgden, samen met de politie en het Department of Internal Affairs.

* Iedereen die zorgen of vermoedens heeft dat iemand handelt in of kindermisbruikbeelden of -video’s produceert, kan vertrouwelijk contact opnemen met de douane op 0800 WE PROTECT (0800 937 768) of anoniem met Crimestoppers op 0800 555 111. Als u iemand bent of weet van iemand die risico loopt of wordt mishandeld, neem dan onmiddellijk contact op met de politie.

SEKSUELE SCHADE

Waar kunt u hulp krijgen:

Als er sprake is van een noodgeval en u denkt dat u of iemand anders gevaar loopt, bel dan 111.
Als u ooit te maken hebt gehad met seksueel misbruik of aanranding en met iemand wilt praten, kunt u op elk gewenst moment, 24 uur per dag, 7 dagen per week, vertrouwelijk contact opnemen met Safe to Talk:
• Bel 0800 044 334
• Tekst 4334
• Stuur een e-mail naar [email protected]
• Voor meer informatie of om te webchatten, bezoek safetotalk.nz
U kunt ook contact opnemen met uw plaatselijke politiebureau. Klik hier voor een lijst.

Bent u slachtoffer van seksueel misbruik? Bedenk dan dat het niet uw schuld is.