De Lange Goede Vrijdag – 4K

Als je weerstand hebt geboden aan Britse misdaadfilms, dan is dit degene die je een genre-gelovige zal maken, vooral met Criterion’s oogverblindende nieuwe 4K Ultra HD-presentatie. Wij Amerikanen die De Lange Goede Vrijdag in 1982 leerde ik dat het gangster-epos springlevend was, dat er leven was na de Peetvader saga. Het verhaal van de Corleones was een film uit die tijd, maar deze maffiabaas Harold Shand is een Cockney-origineel met een vrijbrief voor de stedelijke ontwikkelingsracket. De film van regisseur John Mackenzie legt de sfeer vast van Londen eind jaren 70, waar pro-business hebzucht de stad herbouwt en gentrificeert met maffiageld. De film heeft een tour-de-force-optreden van de geweldige Bob Hoskins en een andere net zo opvallende van de geweldige Helen Mirren. Haar loyale vrouw steunt gangster Shand in zijn poging om zijn illegale rackets te legitimeren.

De BFI-lijsten De Lange Goede Vrijdag als een van de beste Britse films aller tijden, en als gangsterthriller evenaart het de Amerikaanse klassiekers uit de jaren 30. Het is verbonden met de conservatieve Thatcher-jaren in Engeland op dezelfde manier als de Hollywood-grootheden verbonden waren met de Drooglegging. Het strak geconstrueerde scenario van Barrie Keeffe introduceert een verontrustend nieuw conflict als Shands maffia het opneemt tegen een ongekende vijand.

Het verhaal begint met wapengeweld in Ierland dat binnenkort in het hart van Londen zal toeslaan. Maffiabaas Harold Shand (Bob Hoskins) regeert vanuit zijn chique penthouse en een jacht aangemeerd op de Theems. Hij beheert restaurants, pubs, casino’s en zelfs badhuizen met een leger aan handlangers en gecoördineerde assistentie van lokale autoriteiten. Oude handlangers Raadslid Harris en detective Parky (Bryan Marshall & Dave King) smeren de wielen in het stadhuis voor Harolds voorstel om een ​​verlaten rivierkade te ontwikkelen tot een groot entertainment- en hotelcomplex voor de komende Olympische Spelen. Harolds rechterhanden Colin (Paul Freeman) en Jeff (Derek Thompson) spreken af ​​om te gaan eten en drinken bij de Amerikaanse maffia-investeerder Charlie (Eddie Constantine van AlfavilleHarold heeft een waardevolle troef in zijn vrouw Victoria (Helen Mirren), een charmante gastvrouw die hem een ​​broodnodig vleugje klasse geeft.

Harolds PR-verkoopbaan verloopt geweldig tot Goede Vrijdag, wanneer een van zijn beste medewerkers wordt vermoord en er bommen ontploffen in Harolds clubs. Harold is woedend, woedt en dreigt zijn eigen organisatie uit elkaar te scheuren om erachter te komen wie hem slaat; in werkelijkheid heeft hij geen flauw idee wat er werkelijk aan de hand is.

Gemaakt in 1979, maar uitgesteld tot 1981 vanwege de politieke inhoud, De Lange Goede Vrijdag knettert van opwinding en spanning. Veel daarvan komt van Bob Hoskins’ woeste kriel Harold Shand. Harold is nog maar net terug uit Amerika of zijn beste vriend wordt in een zwembad-spa neergestoken. Zijn beste eetcafé wordt een paar seconden voordat hij met zijn Amerikaanse investeerder aankomt, aan flarden geschoten. Terwijl Victoria zich goed gedraagt, rent Harold heen en weer door Londen en gooit zijn gewicht in de strijd. Zijn criminele imperium wordt aangevallen, maar door wie? Zijn laatste levensvatbare tegenstander werd tien jaar geleden weggevaagd. Harold weigert naar rede te luisteren en stort zich op zijn eigen organisatie, op zoek naar de verantwoordelijke partij.

De Lange Goede Vrijdag roept niet zozeer een sfeer op als wel een hele wereld. Harold staat ingelijst voor de Tower Bridge en biedt zichzelf aan als symbool voor de toekomst van Engeland, een ooit trots imperium dat nu is gereduceerd tot een simpele ‘investeringskans’. De grote ontwikkelingsdeal zou Harold 100% legitiem maken, en een leven vol bendestrijd achterlaten. Liberale critici hebben dit beeld vast en zeker omarmd omdat het in overeenstemming is met Margaret Thatchers sluiting van het ‘socialistische’ Engeland en haar toekenning van een vrijgeleide voor kapitalistische opportunisten. De timing is perfect: de vervallen, lege dokken achter Harolds jacht zullen binnenkort worden getransformeerd in glimmende nieuwe ontwikkelingen, aangezien openbaar land wordt gebruikt voor privéwinst. Harold zou een nieuwe Prins van de Stad kunnen zijn, maar zijn verleden als gangster haalt hem plotseling in.

De film heeft een aantal onvergetelijke scènes. Harold jaagt zijn troepen de stuipen op het lijf door een aantal van hen aan hun hielen te hangen in een slachthuis — een hele rij capuchons bungelend als bevroren vlees. Als er geweld uitbreekt, is het altijd onvoorspelbaar, zoals moorden met een shotgun op een stockcar-racebaan. Harolds vulkanische temperament explodeert als de dingen niet gaan zoals hij wil. Zijn vrouw Victoria en beste vriend Jeff moeten hem fysiek tegenhouden om niet door het lint te gaan.

De dialogen in de film bevatten veel Cockney-dialect, kleurrijke zinnen die zonder uitleg worden rondgestrooid. In Amerika voegde Embassy Pictures een korte tekstuele woordenlijst toe voor de film. “Manor” = turf, “Bottle” = nerve en “To grass” = to inform. De taal is fascinerend — het is alsof je naar een vreemde taal luistert die je kunt begrijpen. Het is niet de bedoeling dat we een greep krijgen op wat er in de eerste paar scènes gebeurt, voordat Harold Shands aankomst op de supersonische Concorde de film in helderheid brengt.

Alle acteerprestaties zijn absoluut goed, met Helen Mirren als uitschieter. Victoria Shand is absoluut geen trofeevrouw, maar toont net zoveel lef als Harold en is veel cooler onder druk. Paul Freeman (Raiders van de verloren ark) is solide in een korte rol als een homoseksuele gangsterluitenant. Eddie Constantine is prima als de Yank-investeerder, behalve dat hij na 34 jaar in Frankrijk te hebben gewoond, zingend en acterend in het Frans, niet langer klinkt als een Amerikaan. Een acteur genaamd PH Moriarty is verrassend effectief als een handlanger met een lelijk litteken op zijn gezicht. En niemand minder dan Pierce Brosnan staat klaar voor twee korte maar memorabele stukjes als huurmoordenaar.

Deze karakterzwakte doet denken aan andere films over helden die zichzelf niet in hun element voelen. In Billy Wilder’s Het privéleven van Sherlock Holmes de meesterdetective van deductie is geen partij voor een meedogenloze moderne femme fatale. In de Robert Aldrich / AI Bezzerides Kus me dodelijkde macho-houding van stoere Mike Hammer wordt irrelevant door een alles ontkennend nucleair geheim. De arrogante Harold Shand is een King of Crime, maar hij kan zich geen nieuwe vijand voorstellen die vecht voor idealen, niet voor geld. Die zijn niet om te kopen.

De Criterion-collectie 4K Ultra HD + Blu-ray van De Lange Goede Vrijdag 4K is veruit de mooiste presentatie van dit compromisloze misdaadepos. Director of photography Phil Méheux keurde de uiteindelijke kleur goed. Het beeld is rijk en gedetailleerd, nooit klam of koud zoals in sommige oudere transfers. Mevrouw Mirren is een visioen in haar close-ups. Francis Monkmans knarsende, aanhoudende muziekscore geeft de gebeurtenissen een scherp randje, vooral wanneer Harold Shand arriveert op de supersonische Concorde.

Naast de 4K UHD-schijf zitten er twee Blu-rays bij, één met de features en één met de extra’s.

Het audiocommentaar van regisseur Mackenzie uit 2002 is hier te vinden, plus andere extra’s van latere schijfpresentaties. De lange making-of-docu Bloederige zaken van de oude Anchor Bay 2006 DVD is een van de beste inspanningen van disc producer Perry Martin. Het bevat interviews met alle hoofdrolspelers van de film — regisseur John Mackenzie, schrijver Keeffe, de producer Barry Hanson en acteurs Hoskins, Mirren en Pierce Brosnan. De show werd bijna op de plank gelegd: ITC trok zich naar verluidt terug uit angst voor represailles van de IRA, en de film kwijnde weg totdat George Harrison’s Handmade Films ingreep om er een verrassende hit van te maken. Nieuwere interviews zijn van een Arrow-disk uit 2016, samen met Handen over het watereen featurette met vergelijkingen van scènes die opnieuw werden ingesproken voor Amerika, ter vervanging van Cockney-termen als ‘gejat’ en ‘glazen huis’.

Het is echt prachtig Een toevallige studio, een documentaire van speelfilmlengte over de gelukkige geschiedenis van Handgemaakte filmswat overkomt als een ode aan de integriteit en eerlijkheid van de veel gemiste George Harrison. Handmade lijkt geen kwaad te kunnen doen totdat de financiële expert besluit zijn smaak op te leggen aan de producties.

De reclamematerialen voor De Lange Goede Vrijdag waren nooit erg goed, maar de nieuwe kunst van Eric Skillman is uitstekend. De nieuwe schijf draagt ​​het rugnummer over #26 van de oude dvd van Criterion — van 1998.

De Lange Goede Vrijdag brengt gangster-sensaties terug die we sinds de hoogtijdagen van Kleine Caesar En De publieke vijand … maar het past ook bij Italiaanse misdaadepossen uit de naoorlogse periode die de wortels van stedelijke corruptie analyseerden. In 2006 bracht Criterion een dvd uit van Francesco Rosi’s Handen over de stadook wel bekend als Handen op de stadHet is een droge maar fascinerende blik op een politieke samenzwering om privéwinst te halen uit de openbare herontwikkeling van Napels.

De film van Mackenzie en Keefe doet ons ook denken aan de oude oever van de Theems in Londen, rond de Tower Bridge, die ooit een bloeiende haven was, zoals te zien is in de fascinerende film van Basil Dearden. Zwembad van Londen. Toen grotere containerschepen ‘The Pool’ niet meer konden bereiken, bleven al die dokken en kranen ongebruikt. Herontwikkeling heroverde het gebied als eersteklas onroerend goed — een groot deel ervan voor privégebruik door de rijken.

Meer dan één commentator van Criterion noemt Harold Shands opschepperij dat Londen goed op weg is om de onbetwiste hoofdstad van een nieuw verenigd Europa te worden. Na het Brexit-debacle, waarbij Engeland als leengoed werd geïsoleerd ten behoeve van bevoorrechte belangen, was het misschien beter geweest als Harold Shands ontwikkelingsscam was geslaagd.

Beoordeeld door Glenn Erickson

De Lange Goede Vrijdag 4K
4K Ultra HD + Blu-ray tarieven:
Film: Uitstekend
Video: Uitstekend
Geluid: Uitstekend
Supplementen:
Audiocommentaar met John Mackenzie
Een toevallige studio (2019), een documentaire over de beginjaren van Handmade Films
Inleiding door Criterion Collection curatorial director Ashley Clark
Making of Docu met interviews met Mackenzie, Bob Hoskins, Helen Mirren
Interviews met Méheux en scenarioschrijver Barrie Keeffe
Vergelijking van Britse en Amerikaanse soundtracks
Aanhangwagens
Insteekmap met een essay van Ryan Gilbey.
Zijn ze geschikt voor doven en slechthorenden? JA; Ondertitels: Engels (alleen functie)
Verpakking: Eén 4K Ultra HD-schijf + één Blu-ray in Keep-case
Beoordeeld: 19 september 2024
(7193goed)