Bedreiging van openbaar onderwijs en toenemende ongelijkheid

De Basic Education Laws Amendment Act (BELA) van 2024 dreigt de onderwijscrisis in Zuid-Afrika te verergeren, met name voor kansarme kinderen. BELA draagt ​​de controle over van ouders en schoolbesturen naar overheidsfunctionarissen, waardoor de inbreng van de gemeenschap in scholen wordt verminderd. Critici beweren dat het de politieke invloed versterkt en elitegroepen bevoordeelt, terwijl openbare scholen, die het al moeilijk hebben, nog verder achteruitgaan. BELA kan de onderwijsongelijkheid vergroten, waardoor kansarme leerlingen minder vaardigheden hebben, terwijl de rijken de gevolgen ervan vermijden door middel van privéonderwijs.

Meld u aan voor uw ochtendbrouwsel van de BizNews Insider om op de hoogte te blijven van de content die ertoe doet. De nieuwsbrief komt op werkdagen om 5:30 uur in uw inbox terecht. Registreren hier.

Door Andrew Kenny*

Het ANC heeft veel schade aangericht aan het openbare onderwijs en stelt nu voor om het volledig te verwoesten. Dit zal zeker de uitkomst zijn van de Basic Education Laws Amendment Act (BELA), 2024, en zou op een onbewuste manier de bedoeling kunnen zijn. De meeste Zuid-Afrikaanse kinderen komen bijna onderaan de wereldnormen voor geletterdheid, wiskunde en wetenschap – achter veel armere Afrikaanse landen – en BELA zal dit erger maken.

Het zal ook de verschrikkelijke ongelijkheid in Zuid-Afrika verder vergroten, omdat arme zwarte kinderen nog verder verarmen omdat ze bij het verlaten van school over zeer lage vaardigheden beschikken. Tegelijkertijd zullen rijke ANC-ministers, SADTU-leiders en EFF-commandanten hun kinderen naar dure privéscholen sturen om BELA te ontlopen.

BELA is een vrij lange wet (64 pagina’s in totaal, inclusief Engelse en Afrikaanse versies) en ingewikkeld. Veel ervan is onaanvechtbaar, hoewel geschreven in ingewikkelde juridische termen. De wet moet nauwkeurig en uitgebreid zijn, maar kan toch ook in duidelijke, leesbare taal worden geschreven? Maar bepaalde delen zijn zeer controversieel, en het zijn juist deze die schade zullen veroorzaken en zoveel vijandigheid bij ouders en scholen oproepen.

Dit is de reden waarom de DA heeft gesuggereerd dat BELA een deal-breaker zou kunnen zijn voor wat betreft GNU. Deze secties hebben te maken met politieke controle over scholen en taalbeleid. In principe wil BELA dat politici – hoofden van onderwijsafdelingen van de overheid – bijna alle schoolbeleid bepalen en de wensen van ouders, leerlingen en schoolbesturen (SGB’s) negeren. BELA wil geen kindgericht onderwijs, maar politiek gericht onderwijs. (In dit artikel zal ik het hebben over “leerlingen” en “leraren” en niet over “lerenden” en “opvoeders”, wat ik denigrerend vind.)

De IRR heeft een “Submission to the Portfolio Committee on Basic Education, regarding the Basic Education Laws Amendment Bill of 2022” ingediend, die grondig, gedetailleerd, objectief en verstandig is, heel anders dan mijn artikel hier, dat gewoon mijn eigen reflecties zijn op de ideologie van dit wetsvoorstel en de waarschijnlijke gevolgen ervan. Het is nu een wet, vorige week ondertekend door president Ramaphosa.

Politieke controle

Over de politieke controle op scholen zegt artikel 4 van BELA het volgende: “de Hoofd van de afdelingna overleg met de bestuursorgaan van de schoolheeft de uiteindelijke autoriteit.” In dit geval verwijst het naar de autoriteit om leerlingen toe te laten tot openbare scholen. Elders geeft het hen autoriteit over vrijwel alles. Waarom wil het ANC scholen volledig controleren?

Er zijn twee antwoorden. Ten eerste is het ANC, als socialist, geobsedeerd door totale staatscontrole (wat betekent ANC-controle) over alles, inclusief onderwijs. Het kan het niet verdragen als het ziet dat mensen doen wat ze willen doen in plaats van wat het wil dat ze doen. Ten tweede is het in de schuld bij SADTU, de almachtige lerarenvakbond, die in de praktijk waarschijnlijk zes van onze negen provinciale onderwijsafdelingen controleert. Dit is volgens een voormalige DA-schaduwminister van onderwijs, Gavin Davis, die schrijft over “duidelijk bewijs” hiervan. Dus politieke controle over de scholen door ANC-politici betekent meestal controle door SADTU, hun belangrijkste politieke supporter.

SADTU heeft niet de minste interesse in de kinderen die haar leden lesgeven. Het geeft alleen om het behoud van politieke en financiële macht door het benoemen en controleren van de leraren op haar scholen. Het geeft alleen om hun salarissen, rechten en afhankelijkheid ervan. Het garandeert dat elke SADTU-leraar, hoe nutteloos, lui en ongevoelig hij of zij de kinderen ook laat zakken, nooit ontslagen kan worden. Dit is de belangrijkste reden voor ongekwalificeerde, onervaren, onverschillige, slecht gedisciplineerde leraren op zoveel van onze openbare scholen. In 2016, na een onderzoek naar scholen in KZN, hield Davis een toespraak voor het parlement met de titel “Smash the SADTU protection racket”. Fragmenten:

In de meeste provincies zijn de MEC’s ​​niet verantwoordelijk voor onderwijs.

Omdat in de meeste delen van het land de Zuid-Afrikaanse Democratische Lerarenvakbond (SADTU) verantwoordelijk is voor het onderwijs.

Mevrouw de Voorzitter, drie weken geleden bezochten wij plattelandsscholen in KwaZulu-Natal.

Overheidsfunctionarissen daar vertelden ons hoe SADTU-leraren hun eigen kinderen afzetten bij voormalige Model C-scholen en vervolgens de hele dag in staking gingen.

We hoorden dat er in het district Ugu de afgelopen twee jaar zeven maanden lang geen onderwijs was vanwege een geschil tussen SADTU en de districtsdirecteur. Zeven maanden; geen onderwijs.

We bezochten Bhekisizwe High School in het Umzinyathi District. We hoorden hoe leraren twee weken voor het einde van het semester op vakantie gaan en twee weken na het begin van het nieuwe semester terugkomen. En ze komen ermee weg.

Op Dumaphansi Secondary hebben 146 leerlingen de afgelopen drie jaar matric math gemaakt, maar geen enkele leerling is geslaagd. En raad eens? Er is nog nooit een docent ontslagen vanwege ondermaatse prestaties.

(Mijn nadruk hierboven.)

BELA zal geven SADTU meer macht om ons onderwijssysteem te verwoesten. President Ramaphosa kruipt voor SADTU, zoals blijkt uit zijn kruiperige lofzang op het galadiner in 2017.

“Racisme bestrijden”

Een van de doelen van BELA is om “racisme te bestrijden” op scholen. Dit heeft een heel specifieke toepassing. ANC is niet geïnteresseerd in racisme op de staatsscholen, waar de overgrote meerderheid van onze kinderen naartoe gaat – en ook niet in de vreselijke scholing en de afschuwelijke omstandigheden daar. Het is alleen geïnteresseerd in die paar scholen die een heel goed onderwijs bieden aan rijke zwarte kinderen. Dit zijn de voormalige Model-C-scholen, die voornamelijk blanke leraren hebben en die extra betaald krijgen van ouders en van de staat.

Het zijn uitstekende scholen, die zeer goede eindexamenresultaten behalen, ook in wiskunde en wetenschap. Deze scholen worden nu voortdurend aangevallen door de Diversity, Equity, and Inclusivity (DEI) maffia, die enorme bedragen eisen voor het binnenvallen van de scholen, alle blanke leraren vervloeken als kwaadaardige racisten, de blanke leerlingen vertellen dat ze zich moeten schamen en de zwarte leerlingen dat ze hulpeloze slachtoffers zijn van wit racisme, het personeel demoraliseren en de levens van fatsoenlijke, toegewijde leraren zonder een greintje racisme in hun lichaam ruïneren. Onlangs namen 20 van de 40 leraren ontslag bij St Mary’s DSG in Pretoria, inclusief de hele wiskundeafdeling, vanwege DEI-aanvallen. Een zeer veelzeggend geval deed zich ook onlangs voor bij Pretoria High School for Girls (PHSG).

In dit geval, zoals in alle zaken van wat hij “school capture” noemt, raad ik u ten zeerste aan om een ​​van Richard Wilkinsons essays of andere geschriften te lezen. Hij is hier een coole held geweest, die de vreselijke valse schandalen blootlegde die onze beste scholen op hun grondvesten doen schudden. In juli van dit jaar werden blanke meisjes op PGHS in een WhatsApp-groep beschuldigd van racisme en zwarte meisjes spraken over hun vreselijke lijden hierdoor. Onmiddellijk de massamedia, met de Dagelijkse Maverick leidde de aanval (natuurlijk) en veroordeelde dit afschuwelijke blanke racisme bij PHSG, zonder de moeite te nemen om uit te zoeken wat de blanke meisjes hadden gezegd of om enig bewijs te verzamelen voor hun racisme.

Het Gauteng Education Department (GED), geleid door MEC Panyaza Lesufi, was nog erger en eiste sancties tegen de meisjes en de leraren zonder feiten of redenen te geven. Twaalf blanke meisjes werden geschorst. Begin augustus oordeelde een panel onder voorzitterschap van een jurist dat de twaalf leerlingen, van wie er acht prefecten waren, niet schuldig waren en daarom in ere zouden worden hersteld. Met andere woorden, het hele racismeschandaal was een bundel leugens. De GED is er echter nog steeds niet blij mee en wil een verder onderzoek bij PHSG. Onder BELA 2024 zou hij verdere bevoegdheden krijgen om er een te houden.

Neem alle macht weg

BELA wil alle macht van SGB’s afpakken en deze aan departementshoofden van de overheid geven, zoals Lesufi, die dan waarschijnlijk het juridische panel kunnen overrulen en de meisjes allemaal schuldig kunnen bevinden aan racisme zonder dat ze ook maar enig bewijs hoeven te leveren. De blanke meisjes moeten niet alleen schuldig worden geacht totdat hun onschuld is bewezen, maar ook schuldig worden geacht nadat hun onschuld is bewezen. Dit is allemaal heel vreemd, aangezien geen van de ANC-leiders die de “blanke scholen” van racisme beschuldigen, eraan zou denken hun kinderen naar “zwarte scholen” te sturen, naar openbare scholen waar 93% van de leraren zwart is, in overeenstemming met de Employment Equity Act. Ze lijken te zeggen: “We eisen blanke leraren voor onze kinderen, en dan eisen we dat we ze racistisch noemen!”

Nog vreemder is misschien het ANC-beleid ten aanzien van taal op scholen. Verpakt in abstracties, flakkerende taal en vals respect voor alle officiële talen, is BELA in feite een aanval op het Afrikaans. De ANC-elite kan het niet verdragen dat blanke leraren in het Afrikaans lesgeven. Ze weten heel goed dat Afrikaanse leraren toegewijd en goed gekwalificeerd zijn en dat Afrikaanse scholen uitstekend zijn. Ze kunnen het gewoon niet verdragen.

De ANC-elite eist dat haar eigen kinderen worden toegelaten tot Afrikaanse scholen en vervolgens in het Engels worden onderwezen en ten slotte dat al het onderwijs op Afrikaanse scholen alleen in het Engels wordt gegeven. Met andere woorden, de ANC-leiders, die altijd maar schreeuwen tegen de kwalen van het Britse kolonialisme, eisen de belangrijkste verovering van de Britse imperialisten, de Engelse taal. Cecil John Rhodes, de aartsimperialist, zou er dolblij mee zijn. Hij verkondigde luid en herhaaldelijk dat de Britse cultuur veel beter was dan de Afrikaanse cultuur en, bovenal, dat de Engelse taal veel beter was dan de primitieve Afrikaanse talen. Hij wilde dat Engels de universele taal zou worden. De ANC-elite is het helemaal met hem eens.

ANC-leiders willen geen onderwijs in zwarte Afrikaanse talen, ondanks de bewezen voordelen van moedertaalonderwijs; ze willen onderwijs in de taal van Rhodes. Het ANC en Rhodes hebben ook dezelfde opvattingen over Afrikaners en Afrikaans: ze kijken allebei neer op de mensen en de taal. Rhodes, met zijn rampzalige Jameson Raid, ontketende de Boerenoorlog, waarin de Boeren, een handvol boeren, het opnamen tegen de macht van het Britse Rijk en het op een gegeven moment bijna versloegen, wat het zeker een klap toebracht waarvan het nooit meer herstelde. Rhodes haatte hen hiervoor, en het ANC blijkbaar ook.

Gevoel van schaamte

Ik denk dat de wrok van de zwarte elite jegens Afrikaners voortkomt uit een diep gevoel van schaamte. De Afrikaners zijn trots op hun taal en willen die behouden. De ANC-elite lijkt zich te schamen voor hun eigen zwarte talen (die volgens mij erg mooi zijn) en wil ze veroordelen, maar ze schaamt zich ervoor en is boos op de Boeren omdat ze van hun eigen taal houden. Met BELA hoopt het ANC het Afrikaans volledig af te schaffen op onze scholen.

Voor zover ik weet, zal BELA alleen volledig door de staat gefinancierde scholen en gedeeltelijk door de staat gefinancierde scholen (Model-C-scholen) treffen, maar niet puur privéscholen, zoals Bishops en Herschel, waar Dr. Naledi Pandor, een voormalig minister van onderwijs, een zoon en een dochter naartoe stuurde. Het zal Model-C-scholen waarschijnlijk terugbrengen tot het niveau van onze vreselijke staatsscholen in townships. De rijken zullen Model-C-scholen dan verlaten voor puur privéscholen als ze die kunnen betalen. Het onderwijs voor de meeste Zuid-Afrikanen zal verder verslechteren en alleen de superrijken zullen een goede opleiding kunnen krijgen. De ongelijkheid in Zuid-Afrika zal toenemen.

Lees ook:

*Andrew Kenny is schrijver, ingenieur en klassiek liberaal.

Dit artikel werd voor het eerst gepubliceerd door Dagelijkse vriend en wordt met toestemming opnieuw gepubliceerd