De oorsprong en toekomst van Indiase hiphop

De kans is groot dat u onlangs de “Big Dawgs” van Hanumankind bent tegengekomen.

Hij maakte de video voor Big Dawgs in een “goed van de dood”, een carnavalstruc waarvan velen, vooral in India, getuige zijn geweest in een circus. Tegelijkertijd komt zijn flow overeen met de zijdezachte stekeligheid die we gewend zijn van de grootste rappers ter wereld, ook al is dat niets nieuws in India, waar een gevarieerde en groeiende hiphopscene te vinden is.

Terwijl Amerikaanse hiphop in de jaren ’70 opkwam op blockparty’s in New York, begon hiphop in de clubs als pakkende raptracks in India. Het duurde ongeveer tien jaar voordat het uitgroeide tot een krachtig medium voor bekentenis en verhalen vertellen. Je hebt misschien niet veel desi-hiphop (DHH) gehoord, maar denk eens na: wat gebeurt er als een land met 740 talen ontdekt Tupac?

Indiase hiphop vertelt een miljoen verhalen uit een land met een miljoen culturele identiteiten. Of het nu gaat om de ervaringen van opgroeien in het turbulente Kasjmir of in de sloppenwijken van Mumbai of een oproep tot bewuster luisterenDesi-hiphop is net zo groots, hypnotiserend en verbijsterend als de Indiase ervaring zelf, en kan niet in slechts één artikel worden samengevat.

De vroege dagen: Baba Sehgal en de Aziatische underground (jaren negentig – begin jaren 2000)

In de jaren negentig kwam het eerste rapnummer dat India ooit hoorde (in ieder geval in de mainstream) uit discotheken. Harjeet Singh “Baba” Sehgal liet zijn enorme hit vallen: “Thanda Thanda Paani”, en het vloog snel in brand. Het album (dezelfde naam als het nummer) verkocht ongeveer 100.000 exemplaren in drie en een halve maand. Voor het eerst was rap op de radio.

Terwijl deze nummers ervoor zorgden dat rap een tijdje in de mainstream opdook, kwam er meer aanhoudende belangstelling door de opkomst van de Aziatische underground. In de jaren negentig had een golf van Aziatische immigranten van de eerste generatie in Groot-Brittannië te maken met een van racisme doordrenkte samenleving die gestaag diversifieerde. Caribische en West-Afrikaanse invloeden kregen een bijzonder sterke greep onder deze eerste generatie Aziaten.

De muziek sprak over de spanningen en worstelingen van het leven in een vreemde, vaak vijandige taal en mengde Indiase klassieke instrumenten, Bollywood-zang, jazz, dub, drum-‘n-bass, hiphop en jungle. Artiesten houden van Apache-Indiaan, Hoekwinkel (Bollywood-y Britpop), Rishi rijk, Panjabi MC, Mummie vreemdeling, Talvin Singhen heel wat immigranten zongen of klopten over hun komst in een ruige wereld. In de jaren negentig kwamen artiesten die Zuid-Aziatische signatuur in hun muziek verwerkten de Britse hitlijsten binnen, en hun geluiden reisden helemaal naar India.

Bhangra en andere Punjabi-invloeden waren bijzonder populair en bereikten de mondiale hitlijsten – en werden al snel een steunpilaar van een groot deel van de desi-rap. In 2002 bracht de Pakistaans-Amerikaanse rapper Bohemia zijn debuutalbum uit Vich Pardesan Deen volgde het op Pesa Nasha Pyaar in 2006. Beide albums behaalden aanzienlijk commercieel en kritisch succes, vooral in Zuid-Aziatische landen, waaronder India.

Geen enkele discussie over de Aziatische underground is compleet zonder het Deens-Indiase duo Bombay-rockers Het mixen van op hiphop en bhangra gebaseerde zang tot in de Indiase hitlijsten en de Indo-Canadese componist-producer-zanger ishQ Bector maakte ook furore.

Desi hiphop-tenen in de mainstream (2005)

Rond 2006 kregen we muziek van Mafia Munder, de eerste en bekendste groep van desi-hiphop. De ledenlijst is een beetje verwarrend, omdat mensen kwamen en gingen. Maar de groep bestond voornamelijk uit Yo Yo Honey Singh, Badshah, Ikka, Lil Golu en Raftaar, die allemaal aanzienlijk commercieel succes boekten.

Deze groep is het grootste geval van “Wat als?” DHH ooit heeft gezien. Volgens Badshah ging de groep uit elkaar omdat hij was bang voor zijn financiële toekomst en omdat Honey Singh niet zou terugbellen. Toch is hun muziek iconisch gebleven voor desi-hiphopheads.

Rap was ook niet meer alleen underground. Het was al begonnen zich in Bollywood te wagen: rapper Harde Kaur te zien op een aantal grote filmi hits destijds – “Beweeg je lichaam” (2007), “Gelukkige jongen” (2008), en “Belangrijkste Tera Dhadkan Teri”(2009). De eerste verschijning van rap in Bollywood was in de film van Govinda uit 1995 Gokker. Herinneren “Meri Marzi”?

Het waren de jaren 2010 toen Honey Singh uitbrak. Hij heeft een Punjabi-album uitgebracht Internationale dorpelingen het nummer “Gabru” stond bovenaan meerdere hitlijsten. In hetzelfde jaar bracht hij ook een nummer uit met Diljith Dosanth“Lakk 28 Kudi Da” – nog een hitlijsttopper. Als 32-jarige herinner ik mij (en de meeste Indiërs van mijn tijd) duidelijk de periode van 2011-2015 toen Honey Singh OVERAL was. “Bruin belde,” “Hoge hakken,” “Chaar Botal-wodka,” “Verjaardag bas” — Honey Singh had de moderne clubhit geperfectioneerd. Zelfs als je toen nog niet wist wat rap was (en de meesten van ons wisten dat niet), kende je Yo Yo Honey Singh.

In 2015 kregen we een andere genre-geweldige op de markt: Bollywood’s favoriete rapper Badshah. Zijn commerciële debuutsingle ‘DJ Waley Babubinnen 24 uur na release nummer 1 in de Indiase iTunes- en Spotify-hitlijsten. Het werd binnen 30 uur ook 10 miljoen keer bekeken op YouTube.

Eindelijk, ter afsluiting van dit tijdperk waarin hiphop de hitlijsten betreedt, komt Raftaar binnen. Hij begon bijzonder “hard” door een van de meest iconische helikopters van DHH te laten vallen: “Swag Mera Desi.” De impact was verbazingwekkend, want hij kwam woedend ten tonele met een uitdaging in plaats van een clubhit. Raftaar stelde zichzelf zelfs gelijk aan Eminem terwijl hij rijmde, wat nogal wat wenkbrauwen optrok en zijn debuut in de geschiedenis van het genre bevestigde.

Raftaar valt vooral op doordat hij een gestage mix weet uit te brengen van commerciële geldmakers en bewuste leertrajecten. Kijk hier eens naar clubhoofdstuk of dit heftig commentaar over de veranderende muzieksmaak.

Laten we niet vergeten dat al het bovenstaande gebeurt in de mainstream spotlight, terwijl minder bekende rappers als Brodha V ook voortreffelijke muziek uitbrengen die helemaal bewust is en geen club, helemaal in het zuiden van Tamil Nadu. V’s grootste hits vallen op omdat ze duidelijk Indiaas zijn – terwijl hij in het Engels rapt, bevatten zijn hooks vaak Sanskriet shloka’s voortkomend uit Vedische teksten. Ja, deze man klopte in het Sanskriet (slechts een paar verzen, maar toch).

Mumbai Rap: geluiden uit de straat (2014)

In 2014 was het een chawl-bewoner (huurwoning met een laag inkomen) in Mumbai Naezy heeft een DIY-video gedropt voor “Afat!”, een nummer dat de aanleiding was voor razendsnelle rap en de Indiase hiphop op straat bracht op een manier die tot nu toe nog nooit was voorgekomen.

Dit was de eerste keer dat we een nummer kregen dat sprak over gewone Indiërs die hun leven in moeilijke omstandigheden leiden. De liedjes waren feestelijker dan de duistere verhalen die in rapstijl uit de Bronx en Compton werden verteld, maar ze klonken waar voor veel Indiërs die op zoek waren naar representatie.

Naezy volgde zijn doorbraakhit op met “Gewoon Gully Mein” in samenwerking met een ander DHH-icoon, GODDELIJKdie ABSOLUUT explodeerde op YouTube. Voor het eerst, althans in de populaire perceptie, was DHH ‘echt’.

DIVINE’s eigen reis naar uitmuntendheid begon toen hij viel “Ja Mera Bombay‘ in 2013. Hij werd getekend bij Sony Music India en ontving zelfs zijn debuut Rolling Stone India‘s Beste video van het jaar. De opkomst van DIVINE was enorm, in die mate dat hij bij Nas tekende en zelfs een spoor met hem en Naezy.

Hiermee begon de saga van straatrap in Indiawat leidde tot de grote doorbraak van DHH. Natuurlijk waren DIVINE en Naezy niet de enigen die op dat moment het echte India vertegenwoordigden – kijk maar eens naar MC TodFod, MC Mawali, Duivelen Emiway Bantai, om er maar een paar te noemen. Vooral Emiway, explodeerde in populariteit van zijn praatzieke woordspelingen en ruzie met rap-superster Raftaar.

Gully Boy: Bollywood’s eerste echte kijk op hiphop (2019)

In 2019 bracht regisseur Zoya Akhtar haar film uit Gulle jongenwaarin we duiken in het verhaal van geul-rappers in Dharavi, een van ‘s werelds grootste sloppenwijken. De film viel op omdat Akhtar niet alleen met DIVINE en Naezy sprak om de film te ontwikkelen, maar ook een groot aantal underground rappers uitnodigde om hun muziek en aanwezigheid in de plot te laten zien. Oh… en Nas was een uitvoerend producent. Populaire rappers als Brotha V, Raja Kumari en Shah Rule verschenen ook in de film, waardoor de film absolute authenticiteit kreeg in de ogen van het publiek en onze hiphoplegendes.

De film was een enorm succes en de impact ervan op de popularisering van hiphop in India kan niet genoeg worden benadrukt. Het bracht straatrap (in plaats van chartbusters zoals die geproduceerd door Badshah of Honey Singh) naar reguliere Indiase huishoudens. De film lokte luisteraars uit het hele diverse land naar hiphop en liet kijkers kennismaken met veel van de rappers die momenteel de scene domineren, zoals Spitfire, MC Altaf, KR$NA, Dub Sharma, Kaam BhariEn Dee MC.

DHH daarna Gulle jongen: Wat gebeurt er vandaag

Na Gulle jongenhiphop heeft echt een vlucht genomen in India. Binnen een paar jaar begonnen talloze getalenteerde artiesten muziek uit te brengen in elke mogelijke Indiase taal: Bengaals, Khasi, Engels, Marathi, Gujarati, Punjabi, Tamil en nog veel meer. Gezien de enorme diversiteit van de etnische en culturele identiteiten van India vertegenwoordigt desi rap nu de stemmen van mensen die misschien verschillend zijn in waar ze vandaan komen, maar verenigd zijn in wat hen overeind houdt.

Er is geen manier om een ​​definitieve lijst van rappers aan te bieden in de honderden talen die in India worden gesproken. Maar geen enkele discussie over DHH kan werken zonder Prabh Deep te noemen, de opruiende rapper-songwriter-producer uit Punjabi die zijn vader en broers verloor door moord door woedende menigten tijdens de oorlog. 1984 rellen in Nangloi Jat. Prabh Deep heeft diep gesproken over het daaruit voortvloeiende trauma, evenals over zijn worsteling met verslaving in de strijd tegen PTSD.

Dan is er Sidhu Moose Walaeen titaan van het genre die bekend stond om zijn onberispelijke cadans, opruiende teksten (sommigen beweerden dat hij de wapencultuur promootte) en trots op zijn Jat-afkomst. Tragisch genoeg werd hij neergeschoten door aanvallers vanwege vermeende rivaliteit tussen bendes, waardoor DHH werd ontdaan van iemand die de hele scène naar nieuwe pieken leidde.

We kunnen zeker niet in de scene leven zonder Seedhe Maut te noemen, bestaande uit Encore ABJ en Calm. Ze explodeerden absoluut op het toneel met hun scalpelscherpe woordspelingen, strijdlustige standpunten en anime-referenties. Ze hebben de Hindi-rap beslist geheroriënteerd in deze krachtige, rauwe, intelligente, geestige demon die je aandacht opslokt elke keer dat je op play drukt.

Er zijn te veel artiesten om op te noemen, maar om er maar een paar te noemen: Oude jongen rapt in het Bengaals, Khasi Bloedz rap in het Engels en vertel de verhalen van mensen in de vaak over het hoofd geziene staten Noordoost-India (Meghalaya, in het bijzonder), MC Gawthi rijmt in Marathi, RaOol toont lessen in branie met Gujarati, en Het Kasteelcollectief die Tamil gebruiken om sociaal onrecht aan de kaak te stellen.

Er is ook een grotere gendervertegenwoordiging, waarbij vrouwelijke rappers opvallen, de macht overnemen en mijlpalen bereiken. Raja Kumari is momenteel de grootste naam in de mix, maar ze wordt snel geëvenaard door artiesten als Dee MC, Sofia Ashraf, SIRI, Meba Ofiliaen een van de nieuwere acts van de scène, Srushti Tawade. In de onderstaande video treedt ze op voor twee van India’s grootste rappers: Badshah en Ikka. Ze hielden van haar.

Elk van deze kunstenaars verdient een heel artikel gewijd aan hun oorsprong, succesverhaal en ambacht. Ik kan hier niet in details treden, maar je hoeft niet meer te doen dan op hun muziek te klikken om erdoor geobsedeerd te raken.

De staat van het toneel

De hier genoemde artiesten zijn representatief voor een veel groter muzikaal ecosysteem, waarbij hiphop wordt omarmd en heroverwogen via de duizenden culturen en geschiedenissen die India omvatten. Het is een volkomen uniek fenomeen en tamelijk moeilijk te navigeren zonder kennis van een groot aantal talen, geschiedenissen en mythologieën.

Gelukkig blijft er daardoor een steeds evoluerend landschap over waar het je nooit aan geweldige bars ontbreekt: zowel binnen als buiten de hitlijsten.

Omslagafbeelding door Crasianne Tirado. Gegevens per 26 september 2024.