Onszelf dooddrinken? Federale rechter oordeelt…

Er gaat niets boven een glas koel, helder water om uw dorst te lessen! Maar de volgende keer dat u de kraan opendraait, wilt u zich misschien afvragen of dat water inderdaad… te giftig om te drinken. Als uw water gefluorideerd is, is het antwoord waarschijnlijk ja. Decennia lang is ons een leugen verteld, een leugen die heeft geleid tot de dood van miljoenen Amerikanen en het immuunsysteem van nog eens tientallen miljoenen heeft verzwakt. DEZE LEUGEN WORDT FLUORIDATIE NOEMEN: Het proces van het druppelen van fluoride in onze gemeentelijke watervoorzieningen, waarvan ons werd verteld dat het een veilige en effectieve methode was om onze tanden tegen tandbederf te beschermen, maar realistisch gezien is het een misleiding van monumentale proporties.

Herinnert u zich de enorme vulkaanuitbarsting Bárðarbunga op IJsland in 2014-2015? Dieren in het zuiden van IJsland liepen het risico op fluoridevergiftiging als ze de as van de uitbarsting inademden of inslikten. Volgens BBC News (19 april 2010) kan fluoridevergiftiging leiden tot inwendige bloedingen, langdurige botschade en tandverlies:

Het fluoride in de as zorgt voor zuur in de magen van de dieren, waardoor de darmen worden aangetast, wat tot bloedingen leidt. Het bindt zich ook met calcium in de bloedbaan en maakt, na zware blootstelling gedurende een periode van dagen, botten broos en zorgt ervoor dat tanden afbrokkelen.

De meeste mensen leggen nooit een verband tussen de tragische vergiftiging van deze dieren als gevolg van een natuurlijke gebeurtenis en de opzettelijk vergiftiging van mensen door geaccumuleerde fluoridetoxiciteit door dagelijkse blootstelling.

De fluoride-hoax

In de VS begon de praktijk van het toevoegen van natriumfluoride aan kraanwater in de jaren veertig, maar dit was niet de eerste keer dat fluoride aan de watervoorziening werd toegevoegd. USAF-majoor George R. Jordan getuigde in de jaren vijftig voor de VN-Amerikaanse activiteitencommissies van het Congres dat de Sovjets in zijn functie als verbindingsofficier tussen de VS en de Sovjet-Unie (jaren dertig) openlijk toegaf dat “ze gebruiken fluoride in de watervoorzieningen in hun concentratiekampen om de gevangenen dom, volgzaam en onderdanig te maken.”

Maar is fluoride niet goed voor je tanden? In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, stopt fluoride tandbederf helemaal niet, en wetenschappelijke studies hebben feitelijk bewezen dat fluoride fluorose in de tanden, hersenbeschadiging, aangeboren handicaps en osteoporose veroorzaakt. Als u gefluorideerde tandpasta gebruikt, controleer dan het waarschuwingsetiket op de tube; het zal je shockeren. De FDA heeft sinds april 1997 de volgende waarschuwing vereist voor alle gefluorideerde tandpasta vanwege het grote aantal telefoontjes naar de Antigifcentra voor kinderen die acuut ziek zijn geworden door de inname van natriumfluoride:

WAARSCHUWING: Buiten het bereik van kinderen jonger dan zes jaar houden. In geval van een accidentele overdosis dient u professionele hulp te zoeken of onmiddellijk contact op te nemen met een antigifcentrum.

In zijn boek Fluoride, de verouderingsfactorwaarschuwt Dr. John Yiamouyiannis:

Fluoride is een gif!.. Het is gebruikt als bestrijdingsmiddel voor muizen, ratten en ander klein ongedierte. Een kind van 10 pond kan worden gedood door 1/100 ounce en een volwassene van 100 pond kan worden gedood door 1/10 ounce fluoride.

In 1977 rapporteerden epidemiologische studies door Dr. Dean Burk, voormalig hoofd van de afdeling celchemie van het Amerikaanse National Cancer Institute, en Yiamouyiannis dat fluoridering jaarlijks verband houdt met ongeveer 10.000 sterfgevallen door kanker.

Fluoride veroorzaakt meer kanker bij de mens, en sneller, dan welke andere chemische stof dan ook. . . Er zijn de afgelopen dertig jaar meer mensen gestorven aan kanker die verband houdt met fluoridering dan alle militaire sterfgevallen in de hele geschiedenis van de Verenigde Staten.

—Dr. Dean Burk, Congresverslag, 21 juli 1976.

In 2005 bleek uit een onderzoek aan de Harvard School of Dental Health dat er een directe correlatie bestaat tussen fluoride en osteosarcoom (botkanker) bij jonge jongens. Natriumfluoride remt de enzymactiviteit, verlamt de witte bloedcellen en zorgt ervoor dat collageen wordt afgebroken. Enzymen, het immuunsysteem en collageen zijn allemaal van fundamenteel belang in de strijd tegen kanker. Alles bij elkaar zijn er meer dan 500 collegiaal getoetste onderzoeken die de nadelige effecten van natriumfluoride documenteren, variërend van kanker tot hersenbeschadiging.

In 2010 onthulden twee afzonderlijke verhalen uit India dat kinderen blind en kreupel worden, deels als gevolg van de kunstmatige toevoeging van fluoride aan hun drinkwater. In het Indiase dorp Gaudiyan heeft ruim de helft van de bevolking botafwijkingen, waardoor ze lichamelijk gehandicapt zijn. Kinderen worden normaal geboren, maar nadat ze gefluorideerd water hebben gedronken, beginnen ze verlammende gebreken aan hun handen en voeten te ontwikkelen.

Vanwege het overtollige fluoridegehalte in drinkwater wordt calcium uit de voeding niet door het lichaam opgenomen, wat handicaps en misvormingen veroorzaakt.

—Dr. Amit Shukla, neuroarts

Maar op een verheven manier waar de medische maffia trots op zou zijn, hebben Indiase regeringsdokters ontkend dat fluoridering van drinkwater enig verband houdt met handicaps en hebben ze geweigerd het water te testen, waarbij ze volhielden dat dergelijke tests ‘niet nodig’ zijn. Ondertussen worden in het dorp Pavagada kinderen blind nadat bij hen de diagnose lamellair congenitaal cataract is gesteld (een aandoening waarbij de ooglenzen beschadigd zijn). De plaatselijke artsen schrijven de kinderblindheid toe aan twee factoren: bloedverwante huwelijken en het ‘fluoridegehalte’ van het water. LINK

Een beetje geschiedenis: hoe een giftig gif ‘veilig’ werd

In de jaren twintig bloeide de aluminiumproductie, grotendeels dankzij de bloeiende conservenindustrie. Maar het was ook een grote producent van giftig afval, namelijk natriumfluoride. Het grootste dilemma waren de kosten voor het veilig verwijderen van dit gevaarlijke afval, aangezien dit kostbaar was. Een bedrijf in Pittsburgh, ALCOA, onder leiding van hun oprichter en grootaandeelhouder, Andrew Mellon, had enkele ‘revolutionaire’ ideeën over hoe de kosten voor de verwijdering van natriumfluoride konden worden verlaagd.

Volgens de EPA-regelgeving moest natriumfluoride voorheen op een stortplaats voor giftig afval worden gestort. Mellon werd echter benoemd tot minister van Financiën, die op dat moment de leiding had over de Amerikaanse volksgezondheidsdiensten (PHS). Om een ​​lang verhaal kort te maken: zonder enig onderzoek vond Mellon een markt voor zijn giftige afval (en het giftige afval van de binnenkort opkomende nucleaire industrie) – de gemeentelijke watervoorzieningen van de VS.

Onder toezicht van Mellon verklaarde de door ALCOA gefinancierde wetenschapper Gerald J. Cox publiekelijk dat fluoride goed was voor je tanden, en in 1939 stelde hij voor dat de VS hun waterreservoirs zouden fluorideren. In wezen kreeg natriumfluoride “groen licht”. . . niet door een dokter, niet door een tandarts, maar door een wetenschapper die werkte voor de grootste fluorideproducent van het hele land. Ik maak geen grapje; zo is het allemaal begonnen!

Op dat moment waren de ADA en AMA nog niet in actie en schreeuwden ze tegen het Congres om deze giftige aanval te stoppen. De Journal of the American Dental Association waarschuwde in 1936 dat “fluoride bij een concentratie van één ppm (part per million) net zo giftig is als arseen en lood.” In de jaren veertig hebben talloze onderzoeken aangetoond dat fluoride giftig is, kanker veroorzaakt, het immuunsysteem beschadigt, hersenbeschadiging veroorzaakt en inwendige organen beschadigt. Maar ALCOA, gesteund door het Militair Industrieel Complex, wilde een markt voor het afval dat door de nucleaire industrie werd gecreëerd en ‘classificeerde’ prompt de belastende resultaten van elk onderzoek.

Ze waren vastbesloten om winst te maken met deze giftige stof, natriumfluoride genaamd. In 1947 werd Oscar R. Ewing, al jarenlang ALCOA-advocaat, benoemd tot hoofd van de Federal Security Agency, een functie die hem de leiding gaf over de PHS. Onder Ewing begon een nationale waterfluorideringscampagne. De PR-strateeg voor de waterfluorideringscampagne was niemand minder dan Sigmund Freuds neef Edwin L. Bernays, bekend als de ‘Vader van Spin’.

Bernays was een pionier in de toepassing van de theorieën van zijn oom op ‘halve waarheden’ in de reclame en de overheid. In zijn boek Propaganda betoogde Bernays dat ‘wetenschappelijke manipulatie van de publieke opinie de sleutel is’. Hij verklaarde: “Een relatief klein aantal mensen trekt aan de draden die de publieke opinie beheersen.” Zijn technieken waren eenvoudig: doe alsof er een gunstig onderzoek bestaat door uitdrukkingen te gebruiken als ‘Talrijke onderzoeken hebben aangetoond…’ of ‘Onderzoek heeft bewezen…’ of ‘Wetenschappelijke onderzoekers hebben gevonden…’, maar citeren vervolgens nooit echt iets. Zeg het lang genoeg en luid genoeg, en uiteindelijk zullen mensen het geloven. Als iemand aan je twijfelt, val dan hun karakter en hun intellect aan.

Bernays is nooit afgedwaald van zijn fundamentele axioma om ‘de massa te controleren zonder dat ze het weten’. Hij geloofde dat de beste ‘PR’ ontstaat als mensen zich er niet van bewust zijn dat ze worden gemanipuleerd. Dus onder de betovering van Bernays werd het populaire imago van fluoride (dat destijds werd verkocht als insecten- en rattengif) dat van een heilzame leverancier van een stralende glimlach, absoluut veilig en goed voor kinderen. Alle tegenstanders werden snel en permanent in de publieke opinie gegrift als idioten, kwakzalvers en gekken. In 1950 keurde de regering fluoridering officieel goed, en vandaag de dag wordt jaarlijks ruim 70% van de reservoirs van het land gefluorideerd met bijna 150.000 ton natriumfluoride, ondanks het feit dat het een giftig afval is en talloze gezondheidsproblemen veroorzaakt.

Update 2024: Federale rechter roept EPA op over de risico’s van fluoride voor kinderen

Alsof de gevaren van fluoride nog niet genoeg zijn, heeft een federale rechter onlangs een uitspraak gedaan die het hele fluorideringssysteem op zijn kop zou kunnen zetten. In een baanbrekende uitspraak benadrukte rechter Edward Chen van de Amerikaanse rechtbank de ernstige risico’s die fluoride met zich meebrengt voor de neurologische gezondheid van kinderen – iets dat de EPA jarenlang gemakshalve onder het tapijt heeft geveegd.

In wezen heeft rechter Chen de EPA zojuist een reality check gegeven, waardoor duidelijk werd dat ze de fluoridekwestie niet kunnen blijven ontwijken. Meer dan 200 miljoen Amerikanen drinken water dat met fluoride is behandeld, maar Chen wees daarop veel Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat deze blootstelling zwangere vrouwen en kinderen kan schaden, vooral hun zich ontwikkelende hersenen. Dit vonnis is een grote klap in het gezicht van volksgezondheidsinstanties als de CDC en lobbygroepen als de ADA, die fluoride blindelings hebben verdedigd als een triomf voor de volksgezondheid, waarbij ze het toenemende bewijs van neurotoxiciteit negeren.

Met meer onderzoek dat fluoride in verband brengt met IQ-reductie en cognitieve schade, wordt het tijd dat deze giftige praktijk de aandacht krijgt die het verdient. Het is niet alleen een gevaar voor de gezondheid; het is een verraad aan het vertrouwen van het publiek. Lees hier meer over.

Samengevat

Fluoride, oorspronkelijk een gevaarlijk bijproduct uit industrieën als aluminium en kunstmest, werd hergebruikt om het publiek via ons drinkwater ‘massamedicatie’ te geven. In plaats van te betalen voor een veilige verwijdering, verkochten bedrijven dit giftige afval aan gemeenten. En de gevaren? Ze zijn onmiskenbaar. Een recente federale uitspraak benadrukt de risico’s van fluoride voor de neurologische gezondheid van kinderen, wat eens te meer bewijst dat dit bijtende gif ons is opgedrongen onder het mom van de volksgezondheid. Zoals EPA-wetenschapper Dr. Robert Carton zei: “Fluoridering is het grootste geval van wetenschappelijke fraude in deze eeuw.”

Noot van de redactie: dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in 2021 en is in 2024 bijgewerkt.